헬라어 문장 내 검색 Language

μικροῦ δ’ ἔγωγε δέω λέγειν μόνον τοῦτο μηδ’ ἐπείσακτον εἶναι τῇ χώρᾳ, καθάπερ φύσιν πολέμιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 5:11)
εἶθ’ ὃ μηδ’ ἐπείσακτον αὐτοῖσ ἐστι θέρουσ νόμῳ, τοῦτ’ ἄγειν τὸν Νεῖλον θέρουσ ὡρ́ᾳ τοσοῦτον πλήθει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 6:2)
ὁ παισὶν αὑτοῦ μητρυιὰν ἐπεισάγων μήτ’ εὐδοκιμείτω μήτε μετεχέτω λόγου παρὰ τοῖσ πολίταισ, ὡσ ἐπείσακτον κακὸν κατὰ τῶν ἑαυτοῦ πραγμάτων πεπορισμένοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 13 6:4)
εἰ δὲ ἡμεῖσ παραχωρήσαιμεν ὑμῖν τῆσ ἀρχῆσ, τὸ νόθον ἄρξει τοῦ γνησίου καὶ τὸ βάρβαρον τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ τὸ ἐπείσακτον τοῦ αὐθιγενοῦσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 10 8:1)
εἶναί φασι τὰσ αὐτόχθονασ κλεινὰσ Ἀθήνασ οὐκ ἐπείσακτον γένοσ, ἵν’ ἐσπεσοῦμαι δύο νόσω κεκτημένοσ, πατρόσ τ’ ἐπακτοῦ καὐτὸσ ὢν νοθαγενήσ.
(에우리피데스, Ion, episode, iambic14)
οὕτωσ ἄρα ἡ τῶν πατρίων καίνισισ καὶ μεταβολὴ μεγάλασ ἔχει ῥοπὰσ τοῦ ἀπολουμένου τοῖσ συνελθοῦσιν, εἴ γε καὶ Ιοὔδασ καὶ Σάδδωκοσ τετάρτην φιλοσοφίαν ἐπείσακτον ἡμῖν ἐγείραντεσ καὶ ταύτησ ἐραστῶν εὐπορηθέντεσ πρόσ τε τὸ παρὸν θορύβων τὴν πολιτείαν ἐνέπλησαν καὶ τῶν αὖθισ κακῶν κατειληφότων ῥίζασ ἐφυτεύσαντο τῷ ἀσυνήθει πρότερον φιλοσοφίασ τοιᾶσδε·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 11:1)
ὧν καὶ αὐτὸσ ὀνομάζει τὸ μὲν ἐπιθυμίαν ἔμφυτον ἡδονῶν, τὸ δ’ ἐπείσακτον δόξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 27 12:1)
ὁ δὲ τῶν ἐνάλων βίοσ ὁρ́οισ μεγάλοισ τῆσ πρὸσ ἀνθρώπουσ ἀπῳκισμένοσ ὁμιλίασ ἐπείσακτον οὐδὲν οὐδὲ συνειθισμένον ἔχων ἴδιόσ ἐστι καὶ αὐθιγενὴσ καὶ ἄκρατοσ ἀλλοτρίοισ ἤθεσι διὰ τὸν τόπον, οὐ διὰ τὴν φύσιν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 23 10:1)
νομίζεσθαι, καθαραὶ μέν εἰσι τοῦ ἐναντίου καὶ σφυγμὸν οὐδένα κεκραμένον οὐδὲ δηγμὸν οὐδὲ μετάνοιαν ἔχουσιν οἰκεῖον δὲ τῇ ψυχῇ καὶ ψυχικὸν ἀληθῶσ καὶ γνήσιον καὶ οὐκ ἐπείσακτον αὐτῶν τἀγαθόν ἐστιν οὐδ’ ἄλογον, ἀλλ’ εὐλογώτατον ἐκ τοῦ θεωρητικοῦ καὶ φιλομαθοῦσ ἢ πρακτικοῦ καὶ φιλοκάλου τῆσ διανοίασ φυόμενον.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 9 4:1)
"ἰσότητοσ γάρ, ἣν πόλεισ τε πόλεσι συμμάχοισ τε συμμάχουσ ἡ Εὐριπίδειοσ γραῦσ φησι συνδεῖν, οὐδὲν οὕτωσ ὡσ ἡ περὶ τράπεζαν κοινωνία δεῖται, φύσει κοὐ νόμῳ καὶ ἀναγκαίαν οὐ καινὴν οὐδ’ ἐπείσακτον ὑπὸ δόξησ ἔχουσα χρείαν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Πότερον οἱ παλαιοὶ βέλτιον ἐποίουν πρὸσ μερίδασ ἢ οἱ νῦν ἐκ κοινοῦ δειπνοῦντεσ. 6:3)
"οὐκ ἀνεγνώκαθ’ ὑμεῖσ οἱ τὴν πίτυν ὡσ οὐκ ἐπείσακτον οὐδὲ νέον ἀλλὰ πάτριον καὶ παλαιὸν δὴ στέμμα τῶν Ἰσθμίων σεμνύνοντεσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 16:1)
"ἐγὼ μέντοι, τοῦ Πλάτωνοσ ἐν ἑκάστῳ δύο πράξεων ἀπολείποντοσ ἀρχάσ, τὴν μὲν ἔμφυτον ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν δ’ ἐπείσακτον δόξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου, καὶ τὸ μὲν λόγον τὸ δὲ πάθοσ ἔστιν ὅτε καλοῦντοσ, ἑτέρασ δ’ αὖ πάλιν τούτων ἑκατέρου διαφορὰσ ἔχοντοσ, ἑκάστην ὁρῶ μεγάλησ καὶ θείασ ὡσ ἀληθῶσ παιδαγωγίασ δεομένην.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα λέγεται μὴ κοινῶσ. 18:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION