Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὴν διαβολὴν ταύτην ἐπειρώμην λύειν, διδάσκων ὅτι Καλλισθένην ὁ δῆμοσ ἀπέκτεινεν, οὐ διὰ τὰσ πρὸσ Περδίκκαν ἀνοχάσ, ἀλλὰ δι’ ἑτέρασ αἰτίασ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 302)
ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔπειθον, ἐπειρώμην ἐπὶ τῆσ ἐμῆσ ἀρχῆσ καταναγκάσαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 1:5)
ἐδόκει γάρ μοι παραπλήσιον εἶναι ὥσπερ ἂν εἰ διὰ παντὸσ τοῦ πελάγουσ ὕφαλοσ διεξελθὼν εἶτ’ ἠναγκαζόμην ἀποδιδόναι λόγον πόσοισ τισὶ τοῖσ πᾶσι ῥοθίοισ ἐνέτυχον καὶ ποίασ τινὸσ τῆσ θαλάττησ παρ’ ἕκαστον αὐτῶν ἐπειρώμην καὶ τί τὸ σῶζον ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 2:7)
κἀγὼ ἐδεδοίκειν τε καί πωσ ἐπειρώμην φυλάττεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 4:16)
ἐπορευόμεθά τε, καὶ ὡσ ἠνύσαμεν, ἐπιστὰσ τῇ δεξαμενῇ τοῦ ψυχροῦ τοῦ ἔξω ἐπειρώμην τοῦ ὕδατοσ, καί μοι ἔδοξε παρ’ ἐλπίδασ οὐ μάλα ψυχρὸν εἶναι, κυανοῦν δὲ καὶ ἡδὺ ἰδεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 6:11)
τὸ τρίτον παραλαβὼν ἐπειρώμην πεῖσαι ἐπινεῦσαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 17:9)
εἰ μὲν οὖν ἢ πόνουσ τινὰσ ἢ πραγματείασ ἔμελλον εἰσηγήσεσθαι, πρῶτον μὲν ἀγῶνοσ ἴσωσ ἂν ἔδει, ἔπειτα διδάσκειν ἐπειρώμην ἂν ὡσ τῆσ παραχρῆμα ψυχαγωγίασ αἱρετώτερον τὸ συνοῖσον τοῖσ ὅλοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:4)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔν γε τοῖσ ἄνω λόγοισ ἐπειρώμην δεικνύειν ὅτι ῥητορικὴ διὰ πάντων τῶν τῆσ ἀρετῆσ μορίων διήκει, φρονήσει μὲν εὑρεθεῖσα, εὑρεθεῖσα δὲ ὑπὲρ δικαιοσύνησ, σωφροσύνῃ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ φυλαττομένη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:2)
ἐγὼ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐπειρώμην πανταχοῦ σύμψηφον ὄντα ἐμαυτῷ δεικνύναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 3:7)
εἰ μὲν περὶ καινοῦ τινοσ πράγματοσ προυτίθετ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, λέγειν, ἐπισχὼν ἂν ἑώσ οἱ πλεῖστοι τῶν εἰωθότων γνώμην ἀπεφήναντο, εἰ μὲν ἤρεσκέ τί μοι τῶν ὑπὸ τούτων ῥηθέντων, ἡσυχίαν ἂν ἦγον, εἰ δὲ μή, τότ’ ἂν καὐτὸσ ἐπειρώμην ἃ γιγνώσκω λέγειν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 2:1)
ἀναστὰσ δ’ ἐγὼ ταῦτά τ’ οὐκ ἔφην εἰδέναι καὶ ἅμ’ ἐπειρώμην τι λέγειν τούτων ὧν εἰσ τὴν βουλὴν ἀπήγγειλα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 29:2)
ἔπειτ’ ἐκ τοῦ μὴ τοὺσ παρὰ τοῦ Φιλίππου πρέσβεισ ταῦτα λέγειν μηδὲ τὴν ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου, ἀλλὰ τοῦτον ‐ ἐκ τούτων οὖν τεκμαιρόμενοσ, ἀναστὰσ καὶ παρελθὼν ἐπειρώμην μὲν ἀντιλέγειν, ὡσ δ’ ἀκούειν οὐκ ἠθέλετε, ἡσυχίαν ἔσχον, τοσοῦτο μόνον διαμαρτυράμενοσ καὶ πρὸσ Διὸσ καὶ θεῶν ἀναμιμνῄσκεσθε ὅτι ταῦτ’ οὔτ’ οἶδ’ οὔτε κοινωνῶ, προσέθηκα δ’ ὡσ οὐδὲ προσδοκῶ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 59:2)
οὕτω δὴ καὶ ἐγὼ ἐπειρώμην διαλέγεσθαι Ῥωμαίοισ, ἐπειδή με ἐκάλεσαν καὶ λέγειν ἠξίουν, οὐ κατὰ δύο καὶ τρεῖσ ἀπολαμβάνων ἐν παλαίστραισ καὶ περιπάτοισ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 39:1)
εἰ δὲ ἠλέουν τοὺσ δημοτικούσ, ὅτε ἦσαν ἐλεεινοί, καὶ καθ̓ ὅσον οἱο͂́ν τε ἦν ἐπικουφίζειν ἐπειρώμην, οὐθέν ἐστι τοῦτο σημεῖον τοῦ πρὸσ ἐκείνουσ ἔχειν οἰκειότερον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 5:1)
οὐκοῦν ἐχορήγουν ἐμαυτῷ πάνυ λαμπρῶσ καὶ προσέχειν ἐπειρώμην, ὥσπερ δικαστὴσ τῶν πρώτων τραγικῶν χορῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION