Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

βράγχοσ, ἀφωνίη, καὶ τάδε ἐπὶ τὸ κάκιον ἐπείγει, εὖτε ἀθρόον καταπεσόντεσ εἰσ τὴν γῆν ἐξέλιπον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.121)
ὧν εἰπεῖν αὖ νῦν οὐδὲν ἐπείγει λέγειν, ἀλλ’ ἅ γε τῶν ὄντων ἑτέρωσ εἴρηκεν, οἱο͂ν ὡσ ὑπὲρ Ἡλιούπολιν τεττάρων ἡμερῶν πορείαν αὖθισ εὐρεῖα Αἴγυπτοσ, ἥ γε οὕτωσ εἰσ στενὸν ἀεὶ κλείεται καὶ πρὸσ γωνίαν ὥστε ὁ Νεῖλοσ εἰσ αὐτὴν ὑπερβάλλει δι’ ἀμφοῖν τῶν ὀρῶν ἤδη συμπεπτωκότων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 13:1)
καὶ τὸ ἐν ᾧ δοκεῖ βέλτιστοσ αὐτὸσ αὑτοῦ εἶναι, ἐνταῦθα διατρίβειν, ὥσπερ καὶ ὁ ποιητήσ φησι κἀπὶ τοῦτ’ ἐπείγει, νέμων ἑκάστησ ἡμέρασ πλεῖστον μέροσ,ἵν’ αὐτὸσ αὑτοῦ τυγχάνει βέλτιστοσ ὤν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 28:1)
"[εἰ]ναί, ἀλλ’ ἐπείγει μᾶλλον θεραπεύειν" καὶ τὰ ὅμοια.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι ἀναγκαῖα τὰ λογικά. 4:1)
3ἀλλ’ ἐπείγει μᾶλλον".
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι ἀναγκαῖα τὰ λογικά. 6:1)
ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει·
(호메로스, 일리아스, Book 6 13:5)
ὡσ δ’ ὅτε ποιμὴν ῥεῖα φέρει πόκον ἄρσενοσ οἰὸσ χειρὶ λαβὼν ἑτέρῃ, ὀλίγον τέ μιν ἄχθοσ ἐπείγει, ὣσ Ἕκτωρ ἰθὺσ σανίδων φέρε λᾶαν ἀείρασ, αἵ ῥα πύλασ εἴρυντο πύκα στιβαρῶσ ἀραρυίασ δικλίδασ ὑψηλάσ·
(호메로스, 일리아스, Book 12 34:6)
ἤδη γὰρ χαλεπὸν κατὰ γῆρασ ἐπείγει.
(호메로스, 일리아스, Book 23 57:10)
ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει.
(호메로스, 오디세이아, Book 19 13:4)
εἰ μὲν γὰρ νόσοσ τισ ἐπείγει, ἅπαν τὸ σῶμα θεραπευτέον, εἰ δὲ μηδὲν νοσεῖσ τοιοῦτο, τί σοι βούλεται καθαρὰ καὶ λεῖα καὶ ὀλισθηρὰ ἐργάζεσθαι ἃ μηδὲ ὁρᾶσθαι θέμισ ;
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 28:5)
ἐνοδίοισ διαζώννυσιν ἐνέδραισ ἐρήμουσ ὑπωρείασ, οὐ νέφη χαλαζοβόλα πεδίοισ περιρρήγνυσι καρποφόροισ, οὐ Μέλητον οὐδ’ Ἄνυτον οὐδὲ Καλλίξενον ἐπείγει συκοφάντην, οὐκ ἀφαιρεῖται πλοῦτον, οὐκ ἀπείργει στρατηγίασ, ἵνα ποιήσῃ κακοδαίμονασ·
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 5 1:1)
ἀλλὰ θερμότητοσ, ᾗ ἐπείγει τὴν κίνησιν ὅπωσ ταχὺ διεκπερᾷ τὸν σκοτώδη τόπον ὑπεκφέρουσα τὰσ τῶν ἀγαθῶν ψυχὰσ σπευδούσασ καὶ βοώσασ οὐκέτι γὰρ ἐξακούουσιν ἐν τῇ σκιᾷ γενόμεναι τῆσ περὶ τὸν οὐρανὸν ἁρμονίασ·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29 8:1)
χῶρον δ’, ἐπείγει γάρ με τοὐκ θεοῦ παρόν, στείχωμεν ἤδη μηδ’ ἔτ’ ἐντρεπώμεθα.
(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode27)
καιρὸσ καὶ πλοῦσ ὅδ’ ἐπείγει γὰρ κατὰ πρύμνην.
(소포클레스, 필록테테스, episode, anapests4)
καὶ ὣσ οὐκ ἔστιν ἀλύξαι ἀνθρώποισ ὅ τι Μοῖρα κατὰ κλωστῆροσ ἐπείγει.
(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλίσκος41)

SEARCH

MENU NAVIGATION