Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐσέβαλλον γὰρ ὡσ ἐσ πολεμίαν, καὶ σφαγαὶ τῶν ἐν ποσὶν ἐγίγνοντο νηλεεῖσ καὶ ἄλλων ἐπὶ θανάτῳ προγραφαὶ καὶ φυγαὶ καὶ δημεύσεισ, ἐνίων δὲ καὶ βάσανοι πάμπαν ἐπαχθεῖσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 2:7)
τότε δ’ αὖ δυσπραγοῦντοσ Ἀννίβου ἔλαθεν ἐσ Ῥώμην διιππεύσασ, καὶ ἐπὶ τὴν βουλὴν ἐπαχθεὶσ ἔφη δύνασθαι τὸ ἁμάρτημα ἰάσασθαι καὶ μεταβαλεῖν αὖθισ ἐσ Ῥωμαίουσ τὴν πόλιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 5:3)
ἐμμελέστερον γὰρ φαίνεται διὰ τὸ ἐπαχθεῖσ τὰσ ὑπερβολὰσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 135:4)
μετὰ ταῦτα τοίνυν τῇ πόλει τρίτοσ ἐπήγετο κίνδυνοσ πάντων χαλεπώτατοσ, οὐκέτι πεμφθεὶσ ὑπὸ τῆσ τύχησ, ἀλλ’ ὑπὸ τῶν τότε ῥητόρων ἐπαχθείσ.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 16:2)
‐ εἰ γὰρ Αἰακὸσ ἢ Ῥαδάμανθυσ ἢ Μίνωσ ἦν ὁ κατηγορῶν, ἀλλὰ μὴ σπερμολόγοσ, περίτριμμ’ ἀγορᾶσ, ὄλεθροσ γραμματεύσ, οὐκ ἂν αὐτὸν οἶμαι ταῦτ’ εἰπεῖν οὐδ’ ἂν οὕτωσ ἐπαχθεῖσ λόγουσ πορίσασθαι, ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ βοῶντα ὦ γῆ καὶ ἥλιε καὶ ἀρετὴ καὶ τὰ τοιαῦτα, καὶ πάλιν σύνεσιν καὶ παιδεία ἐπικαλούμενον, ᾗ τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ διαγιγνώσκεται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 186:1)
ἀλλὰ κινδυνεύει τὸ λίαν εὐτυχεῖν ἐνίοτ’ ἐπαχθεῖσ ποιεῖν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 265:2)
Ὁράτιοσ, οὓσ ἔφην ἡγεμονικωτάτουσ εἶναι τῶν ἀντιποιουμένων τῆσ ἐλευθερίασ, πολλὴν καὶ ἀγαθὴν νεότητα περὶ αὑτοὺσ ἄγοντεσ ἵστανται πρὸ τοῦ νεκροῦ καὶ ἐπειδὴ πλησίον αὐτῶν οἱ περὶ τὸν Ἄππιον ἐγίνοντο, πρῶτον μὲν εἰσ λόγουσ ἐπαχθεῖσ καὶ προπηλακιστὰσ κατὰ τῆσ ἐξουσίασ αὐτῶν ἐχώρουν, ἔπειτα καὶ τὰ ἔργα ὅμοια τοῖσ λόγοισ παρείχοντο παίοντέσ τε καὶ ἀνατρέποντεσ τοὺσ ὁμόσε χωροῦντασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 38 7:1)
θαυμαστὸν γάρ, εἰ Περικλῆσ ὁ μέγιστοσ τῶν τότε ῥητόρων ἠγνόει τοῦτο, ὃ μηδεὶσ ἂν τῶν ἐχόντων μέτριον νοῦν ἠγνόησεν, ὅτι πανταχῇ μὲν οἱ μὴ τεταμιευμένωσ ἐπαινοῦντεσ τὰσ ἑαυτῶν ἀρετὰσ ἐπαχθεῖσ τοῖσ ἀκούουσι φαίνονται, μάλιστα δ’ ἐν τοῖσ πρὸσ τὰ δικαστήρια καὶ τὰσ ἐκκλησίασ ἀγῶσιν, ἐν οἷσ γε δὴ μὴ περὶ τιμῶν αὐτοῖσ ἐστιν ἀλλὰ περὶ τιμωριῶν ὁ κίνδυνοσ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 45 1:1)
τότε γὰρ οὐκ ἐπαχθεῖσ μόνον εἰσὶν ἑτέροισ, ἀλλὰ καὶ δυστυχεῖσ ἑαυτοῖσ ἐκκαλούμενοι τὸν παρὰ τῶν πολλῶν φθόνον·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 45 1:2)
ἐῶ λέγειν ὅτι οἱ ἔπαινοι ἑνὶ μὲν ἴσωσ τερπνοί, τῷ ἐπαινουμένῳ, τοῖσ δ̓ ἄλλοισ ἐπαχθεῖσ, καὶ μάλιστα ἢν ὑπερφυεῖσ τὰσ ὑπερβολὰσ ἔχωσιν, οἱούσ αὐτοὺσ οἱ πολλοὶ ἀπεργάζονται, τὴν εὔνοιαν τὴν παρὰ τῶν ἐπαινουμένων θηρώμενοι καὶ ἐνδιατρίβοντεσ ἄχρι τοῦ πᾶσι προφανῆ τὴν κολακείαν ἐξεργάσασθαι·
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 11 1:3)
"ἐκεῖνα δ’ ἦν τὰ ἐν Φαίδρῳ δεινὰ καὶ ταρακτικὰ τῶν πραγμάτων, αὑτὸν οἰομένου δεῖν ἀναθεωρεῖν, εἴτε Τυφῶνόσ ἐστι θηρίον πολυπλοκώτερον καὶ μᾶλλον ἐπιτεθυμμένον εἴτε θείασ τινὸσ καὶ ἀτύφου μοίρασ φύσει μετέχον ἀλλὰ τούτοισ γε τοῖσ ἐπιλογισμοῖσ οὐ τὸν βίον ἀνῄρει, τὴν δ’ ἐμβροντησίαν ἐκ τοῦ βίου καὶ τὸν τῦφον ἐξήλαυνε καὶ τὰσ ἐπαχθεῖσ καὶ ὑπερόγκουσ κατοιήσεισ καὶ μεγαλαυχίασ·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 217)
τοῖσ μὲν οὖν πολλοῖσ ἐκ τούτων ἀπηχθάνετο, τοῖσ δὲ χρηστοῖσ καὶ σώφροσι διὰ τὸν ἄλλον βίον οὐκ ἦν ἀρεστόσ, ὡσ Κικέρων φησίν, ἀλλ’ ἐμισεῖτο, βδελυττομένων αὐτοῦ μέθασ ἀώρουσ καὶ δαπάνασ ἐπαχθεῖσ καὶ κυλινδήσεισ ἐν γυναίοισ, καὶ μεθ’ ἡμέραν μὲν ὕπνουσ καὶ περιπάτουσ ἀλύοντοσ καὶ κραιπαλῶντοσ, νύκτωρ δὲ κώμουσ καὶ θέατρα καὶ διατριβὰσ ἐν γάμοισ μίμων καὶ γελωτοποιῶν.
(플루타르코스, Antony, chapter 9 3:1)
ἐπεὶ δὲ στρατηγὸσ ἐκπεμφθεὶσ μετὰ Κίμωνοσ ἐπὶ τὸν πόλεμον ἑώρα τόν τε Παυσανίαν καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἄρχοντασ τῶν Σπαρτιατῶν ἐπαχθεῖσ καὶ χαλεποὺσ τοῖσ συμμάχοισ ὄντασ, αὐτόσ τε πρᾴωσ καὶ φιλανθρώπωσ ὁμιλῶν καὶ τὸν Κίμωνα παρέχων εὐάρμοστον αὐτοῖσ καὶ κοινὸν ἐν ταῖσ στρατείαισ ἔλαθε τῶν Λακεδαιμονίων οὐχ ὅπλοισ οὐδὲ ναυσὶν οὐδ’ ἵπποισ, εὐγνωμοσύνῃ δὲ καὶ πολιτείᾳ τὴν ἡγεμονίαν παρελόμενοσ.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 23 1:1)
τὰσ δὲ Μαρκίου πράξεισ καὶ ἀρετὰσ τοῦτο μὴ προσὸν ἐπαχθεῖσ ἐποίησεν αὐτοῖσ τοῖσ εὖ παθοῦσι, τὸν ὄγκον αὐτοῦ καὶ τὴν ἐρημίᾳ σύνοικον, ὡσ Πλάτων εἶπεν, αὐθάδειαν μὴ ὑπομείναντασ.
(플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 3 2:2)
ὥσπερ τῇ πλεονεξίᾳ μόνον ἐπαχθεῖσ καὶ λυπηροὺσ ὄντασ, οὐχὶ μᾶλλον, ὅσοι πρὸσ ὕβριν καὶ φθόνον ἢ ὀργὴν ἢ φιλονεικίαν τινὰ χρῶνται τῷ δύνασθαι, τούτουσ δεδιότων καὶ προβαλλομένων τῶν πολλῶν.
(플루타르코스, chapter 10 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION