Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα δέ ἐστι τὸ εὐσεβέσ, αἱ τιμαί, οἱ ἔπαινοι, αἱ μνῆμαι, αἱ φιλίαι, αἱ πίστεισ, τῶν προγόνων αἱ δόξαι, καὶ τὰ ὑπάρχοντα τοῖσ ἔργοισ, ἃ οὐ δεῖ καταισχύνειν, καὶ τὸ τηρεῖν τὰ πρέποντα ἐν τῷ βίῳ, οἱο͂ν εὐταξίαν, ἁπλότητα, ἀλήθειαν, φιλίαν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:9)
τῆσ δὲ ἐγκωμιαστικῆσ, ἐπειδὴ καὶ ἔξω ζητημάτων ἐστίν, αἱ ὑποθέσεισ εἰσὶν ἢ ἀπὸ προσώπων, ἢ ἀπὸ πραγμάτων, ἀφ’ ὧν καὶ οἱ ἔπαινοι καὶ τὰ ἐγκώμια καὶ οἱ ὕμνοι καὶ τὰ ἀντικείμενα τούτοισ, οἱ ψόγοι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:1)
λαμβάνονται δὲ οἱ ἔπαινοι κατὰ τρόπουσ τέσσαρασ, αὐξήσει, παραλείψει, παραβολῇ, εὐφημίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:6)
ἔτι δ’ οἱ ἔπαινοι τῆσ ἀρετῆσ διὰ τὰ ἔργα, καὶ τὰ ἐγκώμια τῶν ἔργων·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 22:3)
ὡσ γὰρ ἐπὶ τὸ πολύ ἐστι τὰ μὲν προσδοκώμενα λυπηρά, ἃ δ’ ἀναγκάζονται αἰσχρά, ὅθεν ἔπαινοι καὶ ψόγοι γίνονται περὶ τοὺσ ἀναγκασθέντασ ἢ μή.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 11:1)
ἐκ τίνων μὲν οὖν οἱ ἔπαινοι καὶ οἱ ψόγοι λέγονται σχεδὸν πάντεσ, καὶ πρὸσ ποῖα δεῖ βλέποντασ ἐπαινεῖν καὶ ψέγειν, καὶ ἐκ τίνων τὰ ἐγκώμια γίγνεται καὶ τὰ ὀνείδη, ταῦτ’ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 41:1)
ταῦτα δ’ ἐστὶν τὰ μὲν καθ’ ὑπερβολὴν ἀρετῆσ καὶ κακίασ, ἐφ’ οἷσ ὀνείδη καὶ ἔπαινοι καὶ ἀτιμίαι, καὶ τιμαὶ καὶ δωρεαί οἱο͂ν τὸ χάριν ἔχειν τῷ ποιήσαντι εὖ καὶ ἀντευποιεῖν τὸν εὖ ποιήσαντα, καὶ βοηθητικὸν εἶναι τοῖσ φίλοισ, καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα, τὰ δὲ τοῦ ἰδίου νόμου καὶ γεγραμμένου ἔλλειμμα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 12:1)
καὶ ὧν ἔπαινοι καὶ ἐγκώμια λέγονται ἢ ὑπὸ ποιητῶν ἢ ὑπὸ λογογράφων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 11 7:1)
ἀλλὰ διακεκρίσθαι γὰρ τοῖσ ἀνθρώποισ ὅσαι τε ἀνθρώπιναι τιμαὶ καὶ ὅσαι θεῖαι πολλοῖσ μὲν καὶ ἄλλοισ, καθάπερ ναῶν τε οἰκοδομήσει καὶ ἀγαλμάτων ἀναστάσει καὶ τεμένη ὅτι τοῖσ θεοῖσ ἐξαιρεῖται καὶ θύεται ἐκείνοισ καὶ σπένδεται, καὶ ὕμνοι μὲν ἐσ τοὺσ θεοὺσ ποιοῦνται, ἔπαινοι δὲ ἐσ ἀνθρώπουσ, ‐ ἀτὰρ οὐχ ἥκιστα τῷ τῆσ προσκυνήσεωσ νόμῳ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 2:2)
οἱ δὲ Ἰνδοὶ λέγουσιν ὅτι ὕμνοι θεῶν ἦσαν καὶ αὐτῶν ἔπαινοι.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 3 3:3)
καὶ ἄλλα πολλὰ ἀναθήματα ἀνάκειται ἐν τῷ νεῷ, φιάλαι καὶ δακτύλιοι καὶ λίθοι τῶν πολυτελεστέρων, καὶ ἐπιγράμματα, τὰ μὲν Ῥωμαῖκῶσ τὰ Ἑλληνικῶσ πεποιημένα ἐν ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ μέτρῳ, ἔπαινοι τοῦ Ἀχιλλέωσ.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 21 3:3)
ἐξ ὧν ὑμῖν μὲν τὰ κάλλιστα, ἔπαινοι, δόξαι, τιμαί, στέφανοι, χάριτεσ παρὰ τῶν εὖ πεπονθότων ὑπῆρχον·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 112:2)
ἐφ’ οἷσ παρὰ μὲν τῶν ἄλλων ὑμῖν ἐγίγνοντ’ ἔπαινοι, παρὰ δ’ ὑμῶν θυσίαι καὶ πομπαὶ τοῖσ θεοῖσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 314:5)
καὶ μὴν τῶν μὲν ἄλλων ἀγαθῶν οὐ μέτεστι τοῖσ τεθνεῶσιν, οἱ δ’ ἐπὶ τοῖσ καλῶσ πραχθεῖσιν ἔπαινοι τῶν οὕτω τετελευτηκότων ἴδιον κτῆμ’ εἰσίν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 402:2)
ὅταν μὲν γὰρ εὐδοκιμήσεισ τε καὶ ἔπαινοι συμβαίνωσιν αὐτοῖσ, ἡ ψυχὴ τοῦ τοιούτου ἀνδρὸσ αὔξει καί βλαστάνει καὶ θαυμαστὸν ἴσχει μέγεθοσ, καθάπερ Ἀθήνησί φασι τὸν ἱερὸν τῆσ ἐλαίασ θαλλὸν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ βλαστῆσαι καὶ τέλειον γενέσθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 149:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION