Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἐοίκαμεν ὡσ Πομπήιοσ Μάγνοσ πολεμήσειν, οὐ στρατηγοῦντεσ ἔτι μᾶλλον ἢ στρατηγούμενοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 8:2)
καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποισ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 4:3)
ζητεῖν μὲν γὰρ ἐοίκαμεν ἄλλην τινά, καὶ τὸ προκείμενον τοῦτ’ ἔστιν ἡμῖν, λέγω δὲ τὸ ἰδεῖν εἴ τι χωριστὸν καθ’ αὑτὸ καὶ μηδενὶ τῶν αἰσθητῶν ὑπάρχον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 21:1)
ἡμεῖσ δ’ οὐ μόνον τούτοισ ὑπολειπόμεθ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀλλ’ οὐδ’ ἀνεγερθῆναι δυνάμεθα, ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποισ·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 7:1)
ἐν σκότῳ γοῦν πλανωμένοισ πάντεσ ἐοίκαμεν, μᾶλλον δὲ τυφλοῖσ ὅμοια πέπονθαμεν, τῷ μὲν προσπταίοντεσ ἀλόγωσ, τὸ δὲ ὑπερβαίνοντεσ, οὐδὲν δέον, καὶ τὸ μὲν πλησίον καὶ παρὰ πόδασ οὐχ ὁρῶντεσ, τὸ δὲ πόρρω καὶ πάμπολυ διεστηκὸσ ὡσ ἐνοχλοῦν δεδιότεσ·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 1:2)
καὶ ἐοίκαμεν ἡμεῖσ ἀνάπαλιν ἢ ἐχρῆν, πρὶν τὴν ἀρχὴν εὑρεῖν, ἐπείγεσθαι πρὸσ τὸ τέλοσ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 135:11)
ἐοίκαμεν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 92:6)
ἐοίκαμεν γὰρ καὶ ἡμεῖσ τὸ παλαιὸν "ἐσσίαν" καλεῖν τὴν οὐσίαν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 109:3)
ἀντιλογικῶσ ἐοίκαμεν πρὸσ τὰσ τῶν ὀνομάτων ὁμολογίασ ἀνομολογησάμενοι καὶ τοιούτῳ τινὶ περιγενόμενοι τοῦ λόγου ἀγαπᾶν, καὶ οὐ φάσκοντεσ ἀγωνισταὶ ἀλλὰ φιλόσοφοι εἶναι λανθάνομεν ταὐτὰ ἐκείνοισ τοῖσ δεινοῖσ ἀνδράσιν ποιοῦντεσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 137:7)
ἐοίκαμεν, φήσω ἔγωγε·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 137:7)
"ὥσπερ οὖν εἰ, τῇ θαλάττῃ μὴ δυναμένων ἡμῶν προσελθεῖν μηδ’ ἅψασθαι μόνον δὲ τὴν θέαν αὐτῆσ πόρρωθεν ἀφορώντων καὶ πυνθανομένων ὅτι πικρὸν καὶ ἄποτον καὶ ἁλμυρὸν ὕδωρ ἐστίν, ἔλεγέ τισ ὡσ ζῷα πολλὰ καὶ μεγάλα καὶ παντοδαπὰ ταῖσ μορφαῖσ τρέφει κατὰ βάθουσ καὶ θηρίων ἐστὶ πλήρησ ὕδατι χρωμένων ὅσαπερ ὑμεῖσ ἀέρι, μύθοισ ἂν ὅμοια καὶ τέρασιν ἐδόκει περαίνειν οὕτωσ ἐοίκαμεν ἔχειν καὶ ταὐτὸ πάσχειν πρὸσ τὴν σελήνην, ἀπιστοῦντεσ ἐκεῖ τινασ ἀνθρώπουσ κατοικεῖν.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2542)

SEARCH

MENU NAVIGATION