헬라어 문장 내 검색 Language

κάλλουσ τε καὶ τοῦ νοῦ καὶ ῥώμησ καὶ σωφροσύνησ ὅλωσ μετέχοντασ τοὺσ λόγουσ ἀποδεῖξαι τῇ πυκνότητι τῶν ἐνθυμημάτων, τῇ συμμετρίᾳ τῶν ῥημάτων, ταῖσ ἁρμονίαισ, τῇ περινοίᾳ, τοῖσ σχήμασι, ταῖσ χάρισι τῶν κεφαλαίων, τοῦ βουλήματοσ, τῶν ὑποθέσεων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 7:6)
νῦν μὲν οὖν οἱ τὰσ τέχνασ τῶν λόγων συντιθέντεσ οὐδὲν ὡσ εἰπεῖν πεπορίκασιν αὐτῆσ μόριον αἱ γὰρ πίστεισ ἔντεχνόν εἰσι μόνον, τὰ δ’ ἄλλα προσθῆκαι, οἱ δὲ περὶ μὲν ἐνθυμημάτων οὐδὲν λέγουσιν, ὅπερ ἐστὶ σῶμα τῆσ πίστεωσ, περὶ δὲ τῶν ἔξω τοῦ πράγματοσ τὰ πλεῖστα πραγματεύονται·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 3:1)
τῶν δὲ ἐνθυμημάτων μεγίστη διαφορὰ καὶ μάλιστα λεληθυῖα σχεδὸν παρὰ πᾶσίν ἐστιν ἥπερ καὶ περὶ τὴν διαλεκτικὴν μέθοδον τῶν συλλογισμῶν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 20:1)
ἔστι δὲ τὰ πλεῖστα τῶν ἐνθυμημάτων ἐκ τούτων τῶν εἰδῶν λεγόμενα, τῶν κατὰ μέροσ καὶ ἰδίων, ἐκ δὲ τῶν κοινῶν ἐλάττω.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 22:1)
καθάπερ οὖν καὶ ἐν τοῖσ Τοπικοῖσ, καὶ ἐνταῦθα διαιρετέον τῶν ἐνθυμημάτων τά τε εἴδη καὶ τοὺσ τόπουσ ἐξ ὧν ληπτέον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 22:2)
τούτων δὲ διορισθέντων περὶ τῶν ἐνθυμημάτων κοινῇ πειραθῶμεν εἰπεῖν, εἴ τι ἔχομεν, καὶ περὶ παραδειγμάτων, ὅπωσ τὰ λοιπὰ προσθέντεσ ἀποδῶμεν τὴν ἐξ ἀρχῆσ πρόθεσιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 18 5:1)
ἔστι δὴ γνώμη ἀπόφανσισ, οὐ μέντοι οὔτε περὶ τῶν καθ’ ἕκαστον, οἱο͂ν ποῖόσ τισ Ἰφικράτησ, ἀλλὰ καθόλου, οὔτε περὶ πάντων, οἱο͂ν ὅτι τὸ εὐθὺ τῷ καμπύλῳ ἐναντίον, ἀλλὰ περὶ ὅσων αἱ πράξεισ εἰσί, καὶ <ἃ> αἱρετὰ ἢ φευκτά ἐστι πρὸσ τὸ πράττειν, ὥστ’ ἐπεὶ τὸ ἐνθύμημα ὁ περὶ τοιούτων συλλογισμόσ ἐστιν, σχεδὸν τὰ συμπεράσματα τῶν ἐνθυμημάτων καὶ αἱ ἀρχαὶ ἀφαιρεθέντοσ τοῦ συλλογισμοῦ γνῶμαί εἰσιν, οἱο͂ν χρὴ δ’ οὔ ποθ’ ὅστισ ἀρτίφρων πέφυκ’ ἀνήρπαῖδασ περισσῶσ ἐκδιδάσκεσθαι σοφούσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 2:1)
περὶ δ’ ἐνθυμημάτων καθόλου τε εἴπωμεν τίνα τρόπον δεῖ ζητεῖν, καὶ μετὰ ταῦτα τοὺσ τόπουσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 1:1)
εἷσ μὲν οὖν τρόποσ τῆσ ἐκλογῆσ πρῶτοσ οὗτοσ ὁ τοπικόσ, τὰ δὲ στοιχεῖα τῶν ἐνθυμημάτων λέγωμεν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 13:1)
ἔστιν γὰρ τῶν ἐνθυμημάτων εἴδη δύο·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 14:1)
ἔτι δὲ ἄλλον τρόπον καθόλου περὶ ἁπάντων λάβωμεν, καὶ λέγωμεν παρασημαινόμενοι τοὺσ ἐλεγκτικοὺσ καὶ τοὺσ ἀποδεικτικούσ, καὶ τοὺσ τῶν φαινομένων ἐνθυμημάτων, οὐκ ὄντων δὲ ἐνθυμημάτων, ἐπεί περ οὐδὲ συλλογισμῶν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 17:1)
εὐδοκιμεῖ δὲ μᾶλλον τῶν ἐνθυμημάτων τὰ ἐλεγκτικὰ τῶν ἀποδεικτικῶν διὰ τὸ συναγωγὴν μὲν ἐναντίων εἶναι ἐν μικρῷ τὸ ἐλεγκτικὸν ἐνθύμημα, παρ’ ἄλληλα δὲ φανερὰ εἶναι τῷ ἀκροατῇ μᾶλλον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 30:1)
τόποι δ’ εἰσὶ τῶν φαινομένων ἐνθυμημάτων εἷσ μὲν ὁ παρὰ τὴν λέξιν, καὶ τούτου ἓν μὲν μέροσ, ὥσπερ ἐν τοῖσ διαλεκτικοῖσ, τὸ μὴ συλλογισάμενον συμπερασματικῶσ τὸ τελευταῖον εἰπεῖν, "οὐκ ἄρα τὸ καὶ τό, ἀνάγκη ἄρα τὸ καὶ τό" , ἐν τοῖσ ἐνθυμήμασι τὸ συνεστραμμένωσ καὶ ἀντικειμένωσ εἰπεῖν φαίνεται ἐνθύμημα ἡ γὰρ τοιαύτη λέξισ χώρα ἐστὶν ἐνθυμήματοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 2:1)
καὶ περὶ μὲν ἐνθυμημάτων, καὶ τῶν ὄντων καὶ τῶν φαινομένων, εἴρηται, περὶ δὲ λύσεωσ ἐχόμενόν ἐστιν τῶν εἰρημένων εἰπεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 1:1)
ἐπεὶ δὲ τὰ ἐνθυμήματα λέγεται ἐκ τεττάρων, τὰ δὲ τέτταρα ταῦτ’ ἐστίν, εἰκὸσ παράδειγμα τεκμήριον σημεῖον, ἔστι δὲ τὰ μὲν ἐκ τῶν ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ἢ ὄντων ἢ δοκούντων συνηγμένα ἐνθυμήματα ἐκ τῶν εἰκότων, τὰ δὲ δι’ ἐπαγωγῆσ ἐκ τοῦ ὁμοίου, ἢ ἑνὸσ ἢ πλειόνων, ὅταν λαβὼν τὸ καθόλου εἶτα συλλογίσηται τὰ κατὰ μέροσ, διὰ παραδείγματοσ, τὰ δὲ διὰ ἀναγκαίου καὶ <ἀεὶ> ὄντοσ διὰ τεκμηρίου, τὰ δὲ διὰ τοῦ καθόλου ἢ τοῦ ἐν μέρει ὄντοσ, ἐάν τε ὂν ἐάν τε μή, διὰ σημείων, τὸ δὲ εἰκὸσ οὐ τὸ ἀεὶ ἀλλὰ τὸ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, φανερὸν ὅτι τὰ τοιαῦτα μὲν τῶν ἐνθυμημάτων ἀεὶ ἔστι λύειν φέροντα ἔνστασιν, ἡ δὲ λύσισ φαινομένη ἀλλ’ οὐκ ἀληθὴσ ἀεί·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION