Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πάντεσ δὲ τὰσ πίστεισ ποιοῦνται διὰ τοῦ δεικνύναι ἢ παραδείγματα λέγοντεσ ἢ ἐνθυμήματα, καὶ παρὰ ταῦτα οὐδέν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 8:5)
δῆλον δ’ ἡμῖν καὶ τοῦτο ἐκ τῶν Ἀναλυτικῶν, φανερὸν ὅτι ἐξ ὧν τὰ ἐνθυμήματα λέγεται, τὰ μὲν ἀναγκαῖα ἔσται, τὰ δὲ πλεῖστα ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, τὰ δ’ ἐνθυμήματα ἐξ εἰκότων καὶ ἐκ σημείων, ὥστε ἀνάγκη τούτων ἑκάτερον ἑκατέρῳ ταὐτὸ εἶναι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 14:3)
τὰ δ’ ἐνθυμήματα τοῖσ δικανικοῖσ αἰτίαν γὰρ καὶ ἀπόδειξιν μάλιστα δέχεται τὸ γεγονὸσ διὰ τὸ ἀσαφέσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 40:3)
τὰ δ’ ἄλλα περὶ μάρτυροσ, ἢ φίλου ἢ ἐχθροῦ ἢ μεταξύ, ἢ εὐδοκιμοῦντοσ ἢ ἀδοξοῦντοσ ἢ μεταξύ, καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται διαφοραί, ἐκ τῶν αὐτῶν τόπων λεκτέον ἐξ οἱών περ καὶ τὰ ἐνθυμήματα λέγομεν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 19:1)
περὶ γὰρ τούτων καὶ ἐκ τούτων τὰ ἐνθυμήματα, ὡσ περὶ ἕκαστον εἰπεῖν ἰδίᾳ τὸ γένοσ τῶν λόγων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 1 1:2)
δεῖ δὲ χρῆσθαι τοῖσ παραδείγμασι οὐκ ἔχοντα μὲν ἐνθυμήματα ὡσ ἀποδείξεσιν ἡ γὰρ πίστισ διὰ τούτων, ἔχοντα δὲ ὡσ μαρτυρίοισ, ἐπιλόγῳ χρώμενον τοῖσ ἐνθυμήμασιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 20 9:1)
ἐξειλεγμέναι γὰρ αἱ προτάσεισ περὶ ἕκαστόν εἰσιν, ὥστε ἐξ ὧν δεῖ φέρειν τὰ ἐνθυμήματα τόπων περὶ ἀγαθοῦ ἢ κακοῦ, ἢ καλοῦ ἢ αἰσχροῦ, ἢ δικαίου ἢ ἀδίκου, καὶ περὶ τῶν ἠθῶν καὶ παθημάτων καὶ ἕξεων ὡσαύτωσ, εἰλημμένοι ἡμῖν ὑπάρχουσι πρότερον οἱ τόποι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 16:2)
δηλωθέντων δὲ τούτων περὶ τῶν λύσεων καὶ ἐνστάσεων διορίσωμεν, πόθεν δεῖ πρὸσ τὰ ἐνθυμήματα φέρειν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 17:2)
ἐπεὶ δὲ τὰ ἐνθυμήματα λέγεται ἐκ τεττάρων, τὰ δὲ τέτταρα ταῦτ’ ἐστίν, εἰκὸσ παράδειγμα τεκμήριον σημεῖον, ἔστι δὲ τὰ μὲν ἐκ τῶν ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ἢ ὄντων ἢ δοκούντων συνηγμένα ἐνθυμήματα ἐκ τῶν εἰκότων, τὰ δὲ δι’ ἐπαγωγῆσ ἐκ τοῦ ὁμοίου, ἢ ἑνὸσ ἢ πλειόνων, ὅταν λαβὼν τὸ καθόλου εἶτα συλλογίσηται τὰ κατὰ μέροσ, διὰ παραδείγματοσ, τὰ δὲ διὰ ἀναγκαίου καὶ <ἀεὶ> ὄντοσ διὰ τεκμηρίου, τὰ δὲ διὰ τοῦ καθόλου ἢ τοῦ ἐν μέρει ὄντοσ, ἐάν τε ὂν ἐάν τε μή, διὰ σημείων, τὸ δὲ εἰκὸσ οὐ τὸ ἀεὶ ἀλλὰ τὸ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, φανερὸν ὅτι τὰ τοιαῦτα μὲν τῶν ἐνθυμημάτων ἀεὶ ἔστι λύειν φέροντα ἔνστασιν, ἡ δὲ λύσισ φαινομένη ἀλλ’ οὐκ ἀληθὴσ ἀεί·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 8:1)
λύεται δὲ καὶ τὰ σημεῖα καὶ τὰ διὰ σημείου ἐνθυμήματα εἰρημένα, κἂν ᾖ ὑπάρχοντα, ὥσπερ ἐλέχθη ἐν τοῖσ πρώτοισ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 12:1)
τὰ δὲ τεκμήρια καὶ τεκμηριώδη ἐνθυμήματα κατὰ μὲν τὸ ἀσυλλόγιστον οὐκ ἔσται λῦσαι δῆλον δὲ καὶ τοῦθ’ ἡμῖν ἐκ τῶν Ἀναλυτικῶν, λείπεται δ’ ὡσ οὐχ ὑπάρχει τὸ λεγόμενον δεικνύναι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 14:1)
ἔστιν γὰρ στοιχεῖον καὶ τόποσ εἰσ ὃ πολλὰ ἐνθυμήματα ἐμπίπτει.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 26 1:3)
τὸ δ’ αὔξειν καὶ μειοῦν ἐστὶν ἐνθυμήματα πρὸσ τὸ δεῖξαι ὅτι μέγα ἢ μικρόν, ὥσπερ καὶ ὅτι ἀγαθὸν ἢ κακόν, ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, καὶ τῶν ἄλλων ὁτιοῦν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 26 1:4)
ταῦτα δ’ ἐστὶν πάντα περὶ ἃ οἱ συλλογισμοὶ καὶ τὰ ἐνθυμήματα, ὥστ’ εἰ μηδὲ τούτων ἕκαστον ἐνθυμήματοσ τόποσ, οὐδὲ τὸ αὔξειν καὶ μειοῦν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 26 2:1)
ὅτι γὰρ οὐκ ἔστιν ἢ ἔστιν, ἐνθυμήματα φέρουσιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 26 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION