Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰδὼσ δ’ αὐτὸν ἔνοχον ὄντα οἷσ ὀλίγῳ πρότερον ἠκούσατε ἀναγιγνώσκοντοσ τοῦ γραμματέωσ, ἐπήγγειλα αὐτῷ τὴν δοκιμασίαν ταυτηνί.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 21)
οὐ γὰρ ἔγωγε ὑπολαμβάνω οὕτωσ ὑμᾶσ ἐπιλήσμονασ εἶναι, ὥστε ἀμνημονεῖν ὧν ὀλίγῳ πρότερον ἠκούσατε ἀναγιγνωσκομένων νόμων, ἐν οἷσ γέγραπται, ἐάν τισ μισθώσηταί τινα Ἀθηναίων ἐπὶ ταύτην τὴν πρᾶξιν, ἢ ἐάν τισ ἑαυτὸν μισθώσῃ, ἔνοχον εἶναι τοῖσ μεγίστοισ καὶ τοῖσ ἴσοισ ἐπιτιμίοισ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 721)
τίσ οὖν οὕτω ταλαίπωρόσ ἐστιν ἄνθρωποσ, ὅστισ ἂν ἐθελήσειε σαφῶσ τοιαύτην μαρτυρίαν μαρτυρῆσαι, ἐξ ἧσ ὑπάρχει αὐτῷ, ἐὰν τἀληθῆ μαρτυρήσῃ, ἐπιδεικνύναι ἔνοχον ὄντα ἑαυτὸν τοῖσ ἐσχάτοισ ἐπιτιμίοισ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 722)
ἔπειθ’ οἱ μὲν πατέρεσ ὑμῶν οὕτω περὶ τῶν αἰσχρῶν καὶ καλῶν διεγίγνωσκον, ὑμεῖσ δὲ Τίμαρχον τὸν τοῖσ αἰσχίστοισ ἐπιτηδεύμασιν ἔνοχον ἀφήσετε;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1851)
ἅμα γὰρ ταῖσ αἰτίαισ ταύταισ φανῆναί με ἔδει θηριώδη καὶ τὴν ψυχὴν ἄστοργον καὶ πολλοῖσ ἑτέροισ πρότερον ἁμαρτήμασι ἔνοχον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1462)
εἰ δὲ μή, ἔνοχον εἶναι τὸν παραβαίνοντα ταῦτα ἐν τοῖσ αὐτοῖσ ἐν οἷσπερ οἱ ἐξ Ἀρείου πάγου φεύγοντεσ, ὅπωσ ἂν ὡσ πιστότατα ἔχῃ Ἀθηναίοισ καὶ νῦν καὶ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 132:4)
"νῦν δὲ μαρτυρίαν καθ’ ἑαυτοῦ καταλείπων ὅτι παρανομεῖ τουτονὶ τὸν νόμον ὅμωσ ἐνομοθέτει, καὶ ταῦτα ἑτέρου κελεύοντοσ νόμου καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦτο ἔνοχον εἶναι τῇ γραφῇ, ἐὰν ἐναντίοσ ᾖ τοῖσ πρότερον κειμένοισ νόμοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 27:15)
τὸν δὲ μὴ τοῦτο ποιήσαντα ἔνοχον ἔφησεν ἱεροσυλίασ ἔσεσθαι.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 66:4)
ἐσιδηροφοροῦντό τε γὰρ οἱ Ἕλληνεσ, καὶ τὰσ γυναῖκασ ἐωνοῦντο παρ’ ἀλλήλων, ὅσα τε λοιπὰ τῶν ἀρχαίων ἐστί που νομίμων εὐήθη πάμπαν ἐστίν, οἱο͂ν ἐν Κύμῃ περὶ τὰ φονικὰ νόμοσ ἔστιν, ἂν πλῆθόσ τι παράσχηται μαρτύρων ὁ διώκων τὸν φόνον τῶν αὑτοῦ συγγενῶν, ἔνοχον εἶναι τῷ φόνῳ τὸν φεύγοντα.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 188:2)
ἔστι δὲ καὶ τῶν ἐλευθερίων ἐπιστημῶν μέχρι μὲν τινὸσ ἐνίων μετέχειν οὐκ ἀνελεύθερον, τὸ δὲ προσεδρεύειν λίαν πρὸσ ἀκρίβειαν ἔνοχον ταῖσ εἰρημέναισ βλάβαισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 15:1)
ἢ γὰρ ἔνοχον ἀνάγκη ἢ μὴ ἔνοχον εἶναι τῇ αἰτίᾳ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 11:4)
νῦν δὲ μαρτυρίαν καθ’ ἑαυτοῦ καταλείπων ὅτι παρανομεῖ τουτονὶ τὸν νόμον, ὅμωσ ἐνομοθέτει, καὶ ταῦθ’ ἑτέρου κελεύοντοσ νόμου καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦτ’ ἔνοχον εἶναι τῇ γραφῇ, ἐὰν ἐναντίοσ ᾖ τοῖσ πρότερον κειμένοισ νόμοισ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 128:4)
τὸν γὰρ φυγάδα τὸ τῆσ πόλεωσ οὐ προσεῖπ’ ὄνομα, ἧσ οὐκ ἔστι ματουσία αὐτῷ, ἀλλὰ τὸ τοῦ πράγματοσ, ᾧ κατέστησεν αὑτὸν ἐκεῖνοσ ἔνοχον·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 53:3)
ἔφην γὰρ αὐτὸν ἐξελέγξειν κατὰ πάντ’ ἔνοχον ὄντα τῇ γραφῇ, πρῶτον μὲν παρὰ τοὺσ νόμουσ νομοθετοῦντα, δεύτερον δ’ ὑπεναντία τοῖσ οὖσι νόμοισ γεγραφότα, τρίτον δὲ τοιαῦτα δι’ ὧν βλάπτει τὴν πόλιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 164:2)
Ἀπογραφή πῶσ οὖν ἄλλωσ πρὸσ τῶν θεῶν καὶ δαιμόνων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπιδεικνύειν ὑμῖν δεῖ Φαίνιππον ἔνοχον ὄντα τοῖσ ἀνεγνωσμένοισ ἢ ὅνπερ τρόπον ἐγὼ νῦν ἐπιδεικνύω;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION