Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν δὲ τῷ ἀκρατεῖ καὶ ἐγκρατεῖ ἡ καθ’ αὑτὸν ὁρμὴ ἐνοῦσα ἄγει ἄμφω γὰρ ἔχει·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 138:3)
τοῖσ δ’ ἄτοπον εἰ μὴ φιλοῦσιν αἱ μητέρεσ τὰ τέκνα φαίνεται δὲ καὶ ἐν τοῖσ θηρίοισ ἐνοῦσα φιλία·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 16:3)
ὅταν οὖν ἡ μὲν καθόλου ἐνῇ κωλύουσα γεύεσθαι, ἣ δέ, ὅτι πᾶν γλυκὺ ἡδύ, τουτὶ δὲ γλυκύ αὕτη δὲ ἐνεργεῖ, τύχῃ δ’ ἐπιθυμία ἐνοῦσα, ἣ μὲν οὖν λέγει φεύγειν τοῦτο, ἡ δ’ ἐπιθυμία ἄγει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 40:1)
τοτὲ μὲν γὰρ ἐν τοῖσ αὐτοῖσ φαίνεται ἐνοῦσα, τοτὲ δ’ οὔ, ὡσ ἐκ τοῦ σοῦ λόγου.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 148:3)
καὶ ἐμοὶ σύ, ὦ Σώκρατεσ, ἐπιεικῶσ φαίνῃ κατὰ νοῦν χρησμῳδεῖν, εἴτε παρ’ Εὐθύφρονοσ ἐπίπνουσ γενόμενοσ, εἴτε καὶ ἄλλη τισ Μοῦσα πάλαι σε ἐνοῦσα ἐλελήθει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 272:2)
ὡσ ἢ ἐνοῦσα ἐντὸσ τῷ περιφερεῖ τούτῳ φαινομένῳ σώματι πάντῃ διακομίζει τὸ τοιοῦτον, καθάπερ ἡμᾶσ ἡ παρ’ ἡμῖν ψυχὴ πάντῃ περιφέρει·
(플라톤, Laws, book 10 86:5)
καὶ ἐν ἑνὶ δὴ οἶμαι ἐνοῦσα ταὐτὰ ταῦτα ποιήσει ἅπερ πέφυκεν ἐργάζεσθαι·
(플라톤, Republic, book 1 573:1)
καὶ ταὐτὰ καμπύλα τε καὶ εὐθέα ἐν ὕδατί τε θεωμένοισ καὶ ἔξω, καὶ κοῖλά τε δὴ καὶ ἐξέχοντα διὰ τὴν περὶ τὰ χρώματα αὖ πλάνην τῆσ ὄψεωσ, καὶ πᾶσά τισ ταραχὴ δήλη ἡμῖν ἐνοῦσα αὕτη ἐν τῇ ψυχῇ·
(플라톤, Republic, book 10 187:1)
ἆρα ἐνοῦσα ἐν αὐτῇ ἀδικία καὶ ἡ ἄλλη κακία τῷ ἐνεῖναι καὶ προσκαθῆσθαι φθείρει αὐτὴν καὶ μαραίνει, ἑώσ ἂν εἰσ θάνατον ἀγαγοῦσα τοῦ σώματοσ χωρίσῃ;
(플라톤, Republic, book 10 346:2)
ὅτι οὐχ ὥσπερ ἡ ἀνδρεία καὶ ἡ σοφία ἐν μέρει τινὶ ἑκατέρα ἐνοῦσα ἡ μὲν σοφήν, ἡ δὲ ἀνδρείαν τὴν πόλιν παρείχετο, οὐχ οὕτω ποιεῖ αὕτη, ἀλλὰ δι’ ὅλησ ἀτεχνῶσ τέταται διὰ πασῶν παρεχομένη συνᾴδοντασ τούσ τε ἀσθενεστάτουσ ταὐτὸν καὶ τοὺσ ἰσχυροτάτουσ καὶ τοὺσ μέσουσ, εἰ μὲν βούλει, φρονήσει, εἰ δὲ βούλει, ἰσχύι, εἰ δέ, καὶ πλήθει ἢ χρήμασιν ἢ ἄλλῳ ὁτῳοῦν τῶν τοιούτων·
(플라톤, Republic, book 4 280:1)
τοῖσ ἄρχουσι φρόνησίσ τε καὶ φυλακὴ ἐνοῦσα, ἢ τοῦτο μάλιστα ἀγαθὴν αὐτὴν ποιεῖ ἐνὸν καὶ ἐν παιδὶ καὶ ἐν γυναικὶ καὶ δούλῳ καὶ ἐλευθέρῳ καὶ δημιουργῷ καὶ ἄρχοντι καὶ ἀρχομένῳ, ὅτι τὸ αὑτοῦ ἕκαστοσ εἷσ ὢν ἔπραττε καὶ οὐκ ἐπολυπραγμόνει.
(플라톤, Republic, book 4 317:1)
ὅταν δέ γ’ οἶμαι ὧν ὁ ἥλιοσ καταλάμπει, σαφῶσ ὁρῶσι, καὶ τοῖσ αὐτοῖσ τούτοισ ὄμμασιν ἐνοῦσα φαίνεται.
(플라톤, Republic, book 6 518:1)
πενία γὰρ οὐκ ἔστιν ἀλλ’ ἀπληστία τὸ πάθοσ αὐτοῦ καὶ φιλοπλουτία, διὰ κρίσιν φαύλην καὶ ἀλόγιστον ἐνοῦσα·
(플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 3 8:2)
τὸν δ’ Ὄσιριν αὖ πάλιν μελάγχρουν γεγονέναι μυθολογοῦσιν, ὅτι πᾶν ὕδωρ καὶ γῆν καὶ ἱμάτια καὶ νέφη μελαίνει μιγνύμενον, καὶ τῶν νέων ὑγρότησ ἐνοῦσα παρέχει τὰσ τρίχασ μελαίνασ·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 33 3:1)
"κακόνοια δ’ ἐνοῦσα μετὰ φθόνου τουτὶ τὸ ἰῶδεσ καὶ ὕπουλον, ὥσπερ αἱ σηπίαι τὸ μέλαν, ἀφίησιν.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 32:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION