Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φυλακτέον δὴ τοῖσ μὲν ὀλιγαρχικοῖσ καὶ τοῖσ τὴν ἄνισον πολιτείαν πολιτευομένοισ τοὺσ ἐν χειρῶν νόμῳ τὰσ πολιτείασ καταλύοντασ, ὑμῖν δὲ τοῖσ τὴν ἴσην καὶ ἔννομον πολιτείαν ἔχουσι τοὺσ παρὰ τοὺσ νόμουσ ἢ λέγοντασ ἢ βεβιωκότασ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 52)
πότερον ὡσ τὸ ψήφισμά ἐστιν ἔννομον;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 230 1:2)
γιγνομένησ δὲ τῆσ χειροτονίασ δύο μὲν ἔφθασαν αἱ πρῶται φυλαὶ Γράκχον ἀποφῆναι, τῶν δὲ πλουσίων ἐνισταμένων οὐκ ἔννομον εἶναι δὶσ ἐφεξῆσ τὸν αὐτὸν ἄρχειν καὶ Ῥουβρίου δημάρχου τοῦ προεστάναι τῆσ ἐκκλησίασ ἐκείνησ διειληχότοσ ἐνδοιάζοντοσ ἐπὶ τῷδε, Μούμμιοσ αὐτόν, ὁ ἐπὶ τῷ Ὀκταουίῳ δημαρχεῖν ᾑρημένοσ, ἐκέλευεν ἑαυτῷ τὴν ἐκκλησίαν ἐπιτρέψαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 2 1:5)
οὐ γὰρ αὐτῷ δυνατὸν ἐφαίνετο κατ’ ἔννομον χειροτονίαν ὑπατεῦσαι, πέντε καὶ εἴκοσιν ἐνιαυτῶν ὄντι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 4:5)
ὥστε πολὺσ ὢν ὁ τοῦδε τοῦ πολέμου παράλογοσ, ἔννομον οὐδὲν ἔχοντοσ οὐδὲ βέβαιον οὐδὲ φανερόν, ἀμηχανίαν ὁμοῦ καὶ φόβον εἰργάζετο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:15)
φέρε γὰρ πρὸσ θεῶν εἰ ὅτε ἦν ἐκεῖνα τὰ πράγματα, ὁ Θεμιστοκλῆσ καλούντων αὐτὸν τῶν Ἀθηναίων καὶ βοηθεῖν ὅ τι ἔχοι κελευόντων, ἄλλο μὲν οὐδὲν ᾔτησε, μήτε τυραννίδα μήτ’ ἔννομον βασιλείαν, τοσοῦτον δὲ μή τι διάκονόσ γε ὑπ’ αὐτῶν κληθῆναι, μηδὲ τοιοῦτον ὄνειδοσ λαβεῖν, ἐὰν καταστήσῃ τὰ πράγματα αὐτοῖσ, εἰ παρὼν ἔτυχε Πλάτων, τί ἂν τοῖσ Ἀθηναίοισ συνεβούλευσεν ὁ τοῖσ Συρακοσίοισ ταῦτα συμβουλεύων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:3)
οὐ γὰρ ὡσ ἔννομόν τι καὶ τῆσ ἐκεῖθεν ἐξημμένον ἀνάγκησ ἔχων ἀτέλειαν δεῖξαι, οὐδὲ τοὺσ ταύτησ πέρι διαγορεύοντασ νόμουσ εἰσ μέσον θεῖναι κἀντεῦθεν, ὡσ νομίζεισ, ἐξελέγξαι Λεπτίνην, σὺ δὲ καὶ οὕτωσ σφόδρ’ ἑτέρωσ ποικίλλεισ καὶ περιάγεισ τὸν λόγον ὡσ καὶ πείθειν ἔχειν ἐκ τοῦ παραχρῆμα δοκεῖν καὶ τοὺσ μὴ πάνυ τοι προσεσχηκότασ ἑτοίμωσ χειροῦσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 26:2)
τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμεν’ ὁμολογῶν ἔννομον εἶναι, τὸ χάριν τούτων ἀποδοῦναι παρανόμων γράφει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 174:3)
καίτοι πῶσ οὐ δεινόν, εἰδότα μὲν τοὺσ νόμουσ, ὧν ὀλίγῳ πρότερον πάντεσ ἠκούσατε, κυρίουσ ὄντασ, εἰδότα δ’ οὐκ ἐῶνθ’ ἕτερον νόμον ψήφισμ’ οὐδέν, οὐδ’ ἂν ἔννομον ᾖ, νόμου κυριώτερον εἶναι, γράψαι καὶ θεῖναι νόμον ὑμῖν κατὰ ψήφισμα, ὃ καὶ αὐτὸ παρὰ τοὺσ νόμουσ εἰρημένον ᾔδει;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 38:1)
ἡδέωσ δ’ ἂν ἔγωγ’ αὐτὸν ἐρωτήσαιμι πότερ’ ἔννομον καὶ δικαίαν ἐποιήσατο τοῦ ψηφίσματοσ τὴν γραφὴν ἢ τοὐναντίον ἄδικον καὶ παράνομον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 15:1)
διὸ καὶ τοῦ Σίμμα καταδεηθεὶσ αὑτῷ δοῦναι τὴν παρθένον εἰσ γάμον ἔννομον, ἀπήγαγεν αὐτὴν εἰσ Νίνον, καὶ γήμασ ἐγέννησε δύο παῖδασ, Υἁπάτην καὶ Ὑδάσπην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 5 1:5)
τούτων δ’ οὐ μίαν ᾤετο πόλιν δεῖν, ἐν ᾗ τὸ πλεῖον ὑπὸ τοῦ Τύλλου διέφθαρτο μέροσ, γενέσθαι κυρίαν, ἀλλὰ τὸ ἔθνοσ ἅπαν εἰσ τὴν ἔννομον ἀγορὰν συναχθέν, εἰσ ἣν ἔθοσ ἦν αὐτοῖσ, ὅτι περὶ τῶν μεγίστων βουλεύεσθαι μέλλοιεν, ἐξ ἁπάσησ πόλεωσ προβούλουσ ἀποστέλλειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 58 1:2)
"τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμενα ὁμολογῶν ἔννομον εἶναι, τὸ χάριν τούτων ἀποδοῦναι παρανόμων γράφει;
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 713)
οὐκ ἔννομον γὰρ τὴν δίκην πράσσεσθέ νιν.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, iambic 3:20)
ὃ δὲ πρῶτον μὲν ἀμύμονα Δηϊοπίτην οὔτασεν ὦμον ὕπερθεν ἐπάλμενοσ ὀξέϊ δουρί, αὐτὰρ ἔπειτα Θόωνα καὶ Ἔννομον ἐξενάριξε.
(호메로스, 일리아스, Book 11 42:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION