Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γὰρ οἱο͂́ν τε ἅμα πρὸσ πολλοὺσ ἐνεργεῖν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 80:1)
τὸ μὲν γὰρ ὡδὶ δυνάμενον κινεῖσθαι ἢ ἐνεργεῖν ἀγαθὸν τὸ δ’ ὡδὶ καὶ ἐναντίωσ μοχθηρόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 171:1)
τὸ μὲν γὰρ μὴ δυνατὸν ὑπάρχειν οὐκ ἂν ὑπάρξειεν οὐθενί, τὸ δυνατὸν δὲ πᾶν ἐνδέχεται μὴ ἐνεργεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 102:5)
ἡ ἐντελέχεια ᾖ αὐτή, καὶ οὔτε πρότερον οὔθ’ ὕστερον, δῆλον ἐνδέχεται γὰρ ἕκαστον ὁτὲ μὲν ἐνεργεῖν ὁτὲ δὲ μή, οἱο͂ν τὸ οἰκοδομητὸν ᾗ οἰκοδομητόν, καὶ ἡ τοῦ οἰκοδομητοῦ ἐνέργεια ᾗ οἰκοδομητὸν οἰκοδόμησίσ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 141:1)
κινητικὸν μὲν γάρ ἐστι τῷ δύνασθαι, κινοῦν δὲ τῷ ἐνεργεῖν, ἀλλ’ ἔστιν ἐνεργητικὸν τοῦ κινητοῦ, ὥσθ’ ὁμοίωσ μία ἡ ἀμφοῖν ἐνέργεια ὥσπερ τὸ αὐτὸ διάστημα ἓν πρὸσ δύο καὶ δύο πρὸσ ἕν, καὶ τὸ ἄναντεσ καὶ τὸ κάταντεσ, ἀλλὰ τὸ εἶναι οὐχ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 148:5)
ἐνδέχεται γὰρ τὸ δύναμιν ἔχον μὴ ἐνεργεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 56:4)
δοκεῖ γὰρ τὸ μὲν ἐνεργοῦν πᾶν δύνασθαι τὸ δὲ δυνάμενον οὐ πᾶν ἐνεργεῖν, ὥστε πρότερον εἶναι τὴν δύναμιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 58:5)
ἀνάγκη ἄρα ὡδὶ μὲν καθ’ αὑτὸ ἐνεργεῖν ὡδὶ δὲ κατ’ ἄλλο·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 65:1)
εἰ τοίνυν ἀνάγκη, ἐξ οὗ ἐστιν, εἰ καὶ ἀεὶ ἔστι, κἄν, εἰ ἐγένετο, ἐκ τούτου γίγνεσθαι, γίγνεται δὲ πᾶν ἐκ τοῦ δυνάμει ὄντοσ τοῦτο ὃ γίγνεται οὐ γὰρ ἂν ἐγένετο ἐκ τοῦ ἀδυνάτου οὐδὲ ἦν, τὸ δὲ δυνατὸν ἐνδέχεται καὶ ἐνεργεῖν καὶ μή, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα ἀεὶ ἔστιν ὁ ἀριθμὸσ ἢ ὁτιοῦν ἄλλο ὕλην ἔχον, ἐνδέχοιτ’ ἂν μὴ εἶναι, ὥσπερ καὶ τὸ μίαν ἡμέραν ἔχον καὶ τὸ ὁποσαοῦν ἔτη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 31:3)
δοκεῖ γὰρ ἐν τοῖσ ὕπνοισ ἐνεργεῖν μάλιστα τὸ μόριον τοῦτο καὶ ἡ δύναμισ αὕτη, ὁ δ’ ἀγαθὸσ καὶ κακὸσ ἥκιστα διάδηλοι καθ’ ὕπνον ὅθεν φασὶν οὐδὲν διαφέρειν τὸ ἥμισυ τοῦ βίου τοὺσ εὐδαίμονασ τῶν ἀθλίων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 142:3)
μεταβάλλειν μὲν οὖν εἰσ τὴν ἡδονὴν ταχέωσ καὶ βραδέωσ ἔστιν, ἐνεργεῖν δὲ κατ’ αὐτὴν οὐκ ἔστι ταχέωσ, λέγω δ’ ἥδεσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 25:1)
αὐτὴν δὲ λέγειν ἐνεργεῖν, ἢ ἐν ᾧ ἐστί, μηθὲν διαφερέτω, καθ’ ἑκάστην δὴ βελτίστη ἐστὶν ἡ ἐνέργεια τοῦ ἄριστα διακειμένου πρὸσ τὸ κράτιστον τῶν ὑπ’ αὐτήν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 44:1)
πάντα γὰρ τὰ ἀνθρώπεια ἀδυνατεῖ συνεχῶσ ἐνεργεῖν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 49:4)
ἡ γὰρ ἡδίων τὴν ἑτέραν ἐκκρούει, κἂν πολὺ διαφέρῃ κατὰ τὴν ἡδονήν, μᾶλλον, ὥστε μηδ’ ἐνεργεῖν κατὰ τὴν ἑτέραν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 59:3)
ἀλλὰ μὴν ζῆν γε πάντεσ ὑπειλήφασιν αὐτοὺσ καὶ ἐνεργεῖν ἄρα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 113:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION