Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν τῷ ὕπνῳ γὰρ μᾶλλον ἐνεργεῖ τὸ θρεπτικόν, τὸ δ’ αἰσθητικὸν καὶ ὀρεκτικὸν ἀτελῆ ἐν τῷ ὕπνῳ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 25:2)
ἐπαινετὸν γὰρ ὑπέκειτο ἡ ἀρετὴ ἢ τὸ ἔργον, ταῦτα δ’ οὐκ ἐνεργεῖ, ἀλλ’ εἰσὶν αὐτῶν ἐνέργειαι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 34:3)
οὐδ’ εἴ τι κινούμενον ἀί̈διον, οὐκ ἔστι κατὰ δύναμιν κινούμενον ἀλλ’ ἢ ποθὲν ποί τούτου δ’ ὕλην οὐδὲν κωλύει ὑπάρχειν, διὸ ἀεὶ ἐνεργεῖ ἥλιοσ καὶ ἄστρα καὶ ὅλοσ ὁ οὐρανόσ, καὶ οὐ φοβερὸν μή ποτε στῇ, ὃ φοβοῦνται οἱ περὶ φύσεωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 105:2)
καὶ γὰρ ταῦτα ἀεὶ ἐνεργεῖ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 106:3)
τὸ γὰρ δεκτικὸν τοῦ νοητοῦ καὶ τῆσ οὐσίασ νοῦσ, ἐνεργεῖ δὲ ἔχων, ὥστ’ ἐκείνου μᾶλλον τοῦτο ὃ δοκεῖ ὁ νοῦσ θεῖον ἔχειν, καὶ ἡ θεωρία τὸ ἥδιστον καὶ ἄριστον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 78:2)
τὸ μὲν γὰρ πρῶτον παρακέκληται ἡ διάνοια καὶ διατεταμένωσ περὶ αὐτὰ ἐνεργεῖ, ὥσπερ κατὰ τὴν ὄψιν οἱ ἐμβλέποντεσ, μετέπειτα δ’ οὐ τοιαύτη ἡ ἐνέργεια ἀλλὰ παρημελημένη·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 50:3)
ἡ δὲ ζωὴ ἐνέργειά τισ ἐστί, καὶ ἕκαστοσ περὶ ταῦτα καὶ τούτοισ ἐνεργεῖ ἃ καὶ μάλιστ’ ἀγαπᾷ, οἱο͂ν ὁ μὲν μουσικὸσ τῇ ἀκοῇ περὶ τὰ μέλη, ὁ δὲ φιλομαθὴσ τῇ διανοίᾳ περὶ τὰ θεωρήματα, οὕτω δὲ καὶ τῶν λοιπῶν ἕκαστοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 51:3)
ὅτι μὲν οὖν ἐστὶν ἡ ἀρετὴ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ, καὶ ὅτι ἐξ ὧν γίνεται, ὑπὸ τούτων καὶ αὔξεται καὶ φθείρεται μὴ ὡσαύτωσ γινομένων, καὶ ὅτι ἐξ ὧν ἐγένετο, περὶ ταῦτα καὶ ἐνεργεῖ, εἰρήσθω.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 35:4)
ἀλλ’ εἰ τόδε τοιόνδε, ἢ οὐκ ἔχει ἢ οὐκ ἐνεργεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 35:2)
ὅταν οὖν ἡ μὲν καθόλου ἐνῇ κωλύουσα γεύεσθαι, ἣ δέ, ὅτι πᾶν γλυκὺ ἡδύ, τουτὶ δὲ γλυκύ αὕτη δὲ ἐνεργεῖ, τύχῃ δ’ ἐπιθυμία ἐνοῦσα, ἣ μὲν οὖν λέγει φεύγειν τοῦτο, ἡ δ’ ἐπιθυμία ἄγει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 40:1)
καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν τῆσ ἑλίξεωσ κατὰ στέρνον καὶ περιελθοῦσα πάλιν δεῖται, καὶ κέχυται μὲν πολλὴ μέχρι καὶ τῶν σφυρῶν ἑώσ οὗ μηδὲν ὁ ἱερεὺσ ἐνεργεῖ, πρὸσ γὰρ εὐπρέπειαν οὕτωσ ἔχει τοῖσ ὁρῶσι καλῶσ, ὅταν δὲ σπουδάζειν περὶ τὰσ θυσίασ δέῃ καὶ διακονεῖν, ὅπωσ μὴ κινουμένησ ἐμποδίζηται πρὸσ τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενοσ ἐπὶ τὸν λαιὸν ὦμον φέρει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 195:1)
καλούσησ μὲν γὰρ αὐτῆσ ἐνεργεῖ, μὴ καλούσησ δ’ ἡσυχάζει.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 37)
ἀλλ’ ἐπεὶ πάντα μᾶλλον ἢ τὰ τῆσ φύσεωσ ἔργα διαγιγνώσκειν οἱ περὶ τὸν Ἐρασίστρατόν εἰσιν ἱκανοί, φέρε κἀκ τῆσ τῶν ζῳών ἀνατομῆσ ἐπιδείξωμεν αὐτοῖσ, ὡσ ἑκάτεροσ τῶν χιτώνων ἐνεργεῖ τὴν εἰρημένην ἐνέργειαν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 845)
πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼσ βούλεται.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 129:1)
βεβαιοῦντοσ αὐτοῦ τὸν Στωικὸν ἐκεῖνον λόγον ὅτι πᾶν ὃ ἂν δρᾷ ὁ σοφὸσ κατὰ πᾶσαν ἀρετὴν ἐνεργεῖ, καὶ μία μέν, ὡσ ἐοίκεν, ἀρετὴ πρωταγωνιστεῖ πράξεωσ ἑκάστησ, παρακαλεῖ δὲ τὰσ ἄλλασ καὶ συντείνει πρὸσ τὸ τέλοσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 115)

SEARCH

MENU NAVIGATION