Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἤδη νὴ τὸν Δία καὶ τὸν Ἀπόλλω πολλάκισ ἐνεθυμήθην τὴν εὐτυχίαν τὴν τῆσ ὑμετέρασ πόλεωσ, κατὰ πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ κατὰ τοῦτο, ὅτι κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ οὐδεὶσ ἐγένετο τῆσ Ἀνδρίων πόλεωσ ὠνητήσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1083)
λέγοντοσ δέ, ὦ ἄνδρεσ, Χαρμίδου ταῦτα, ἀντιβολούντων δὲ τῶν ἄλλων καὶ ἱκετεύοντοσ ἑνὸσ ἑκάστου, ἐνεθυμήθην πρὸσ ἐμαυτόν, "ὢ πάντων ἐγὼ δεινοτάτῃ συμφορᾷ περιπεσών, πότερα περιίδω τοὺσ ἐμαυτοῦ συγγενεῖσ ἀπολλυμένουσ ἀδίκωσ, καὶ αὐτούσ τε ἀποθανόντασ καὶ τὰ χρήματα αὐτῶν δημευθέντα, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀναγραφέντασ ἐν στήλαισ ὡσ ὄντασ ἀλιτηρίουσ τῶν θεῶν τοὺσ οὐδενὸσ αἰτίουσ τῶν γεγενημένων, ἔτι δὲ τριακοσίουσ Ἀθηναίων μέλλοντασ ἀδίκωσ ἀπολεῖσθαι, τὴν δὲ πόλιν ἐν κακοῖσ οὖσαν τοῖσ μεγίστοισ καὶ ὑποψίαν εἰσ ἀλλήλουσ ἔχοντασ, ἢ εἴπω Ἀθηναίοισ ἅπερ ἤκουσα Εὐφιλήτου αὐτοῦ τοῦ ποιήσαντοσ;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 91:1)
ἔτι δὲ ἐπὶ τούτοισ καὶ τόδε ἐνεθυμήθην, ὦ ἄνδρεσ, καὶ ἐλογιζόμην πρὸσ ἐμαυτὸν τοὺσ ἐξημαρτηκότασ καὶ τὸ ἔργον εἰργασμένουσ, ὅτι οἱ μὲν αὐτῶν ἤδη ἐτέθνασαν ὑπὸ Τεύκρου μηνυθέντεσ, οἱ δὲ φεύγοντεσ ᾤχοντο καὶ αὐτῶν θάνατοσ κατέγνωστο, τέτταρεσ δὲ ἦσαν ὑπόλοιποι οἳ οὐκ ἐμηνύθησαν ὑπὸ Τεύκρου τῶν πεποιηκότων, Παναίτιοσ, Χαιρέδημοσ, διάκριτοσ, Λυσίστρατοσ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 92:1)
εἴρηταί τε καὶ ἐνεθυμήθην ὡσ ἑτέρῳ προείρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 71:4)
πολλὰ μὲν γὰρ ἤκουσα νικῶντα καθαρότητι καὶ λαμπρῶσ ἐπέκεινα τῶν παραδειγμάτων, πολλὰ δ’ αὐτὸσ λέγειν ἐδόκουν κρείττω τῆσ συνηθείασ καὶ ἃ οὐδεπώποτε ἐνεθυμήθην·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:2)
βιαιοτέρασ δὲ τῆσ παρακλήσεωσ γιγνομένησ ἐνεθυμήθην τοῦ ἐνυπνίου, καὶ ὅτι ταῦτ’ ἄρα καὶ ὁ θεὸσ προεῖπε, μὴ ἄσιτον εἰσιέναι ὅπωσ ἀνταρκέσαιμι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 9:10)
μετὰ ταῦτα δὲ ὁ μὲν οὐκ οἶδ’ ὅποι ἐτράπετο, ἐγὼ δ’ ἐνεθυμήθην ὅτι οὗτοσ ἐκεῖνοσ ὁ καιρὸσ εἰή τῆσ ἐπιδείξεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 10:13)
ἐνεθυμήθην δ’ αὐτὸ διὰ τὸ εἶναι ἐν μεσογείᾳ, ἐδόκει σαφὲσ εἶναι καὶ χρῆναι οὕτω ποιεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 12:1)
καὶ δῆτ’ ἔγωγ’ ἐνεθυμήθην ὡσ λυσιτελούντωσ αὐτῷ Πλάτωνι τὰσ αἰτίασ ἀπολύομαι καὶ ὁποίασ τινὰσ αὐτὸσ καθ’ αὑτοῦ δίδωσι τὰσ λαβὰσ ἐκ τῶν ἐγκλημάτων τούτων, εἴ τισ αὐτὸν βούλοιτο μιμήσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 113:3)
ἀτὰρ, ὦ ἄριστε Καπίτων, ἐνεθυμήθην καὶ τοῦτο μεταξὺ τῶν λόγων ὅτι πάντα εἴδωλά ἐστι τῷ ἀνδρὶ, καὶ τοῦτο μὲν οἱ ποιηταὶ μιμηταὶ εἰδώλων ἀρετῆσ, τοῦτο δὲ ἡ ῥητορικὴ πολιτικῆσ μορίου εἴδωλον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 15:5)
βούλομαι δ’ ὑμῖν, ὃ μεταξὺ λέγων περὶ τούτων ἐνεθυμήθην, εἰπεῖν περὶ οὗ τέθηκε νόμου, παράδοξόν τι, θαυμαστὸν ἡλίκον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 180:1)
καὶ ἔγωγ’ ἐνεθυμήθην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἡλίκον ἐστὶ πλεονέκτημα τὸ καταπεπλάσθαι τὸν βίον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 70:1)
ἐπεὶ δὲ ἐνεθυμήθην ὅτι Κροίσῳ τῷ Λυδῶν βασιλεῖ συνεβούλευσεν ὁ Ἀπόλλων συμβάντοσ τινὸσ φεύγειν ἑκόντα καταλιπόντα τὴν ἀρχήν, καὶ μηδὲν αἰσχύνεσθαι τούτου ἕνεκεν, εἰ δόξει κακὸσ εἶναι τοῖσ ἀνθρώποισ, οὕτω πωσ θεσπίσασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 7:2)
κἀγὼ πρὸσ ἐμαυτὸν ἐνεθυμήθην ὅτι ἄλλοσ τοιοῦτοσ τυχὸν ἐμοῦ καταψευσόμενοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 64:5)
καὶ δή ποτε καὶ ἐνεθυμήθην, τί ποτε τοὺσ τότε ἀνθρώπουσ ἀκούοντασ αὐτοῦ λέγοντοσ ταῦτα πάσχειν εἰκὸσ ἦν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 22 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION