Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνδεχομένου γὰρ πολλοῖσ συζῆν ἅμα καὶ συναισθάνεσθαι ὡσ πλείστοισ αἱρετώτατον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 251:2)
ἐνδεχομένου μὲν γὰρ ἅμα καὶ εὖ, τοῦτο πάντεσ αἱροῦνται·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 253:2)
μὴ ἐνδεχομένου δέ, ἀλλ’ ὥσπερ τὸν Ἡρακλῆ ἴσωσ ἂν ἡ μήτηρ εἵλετο θεὸν εἶναι μᾶλλον ἢ μετ’ αὐτῆσ ὄντα τῷ Εὐρυσθεῖ θητεύειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 253:3)
εἰ οὖν ἥ τ’ ἀπόδειξισ τῶν ἀναγκαίων καὶ ὁ ὁρισμὸσ ἐπιστημονικόν, καὶ οὐκ ἐνδέχεται, ὥσπερ οὐδ’ ἐπιστήμην ὁτὲ μὲν ἐπιστήμην ὁτὲ δ’ ἄγνοιαν εἶναι, ἀλλὰ δόξα τὸ τοιοῦτόν ἐστιν, οὕτωσ οὐδ’ ἀπόδειξιν οὐδ’ ὁρισμόν, ἀλλὰ δόξα ἐστὶ τοῦ ἐνδεχομένου ἄλλωσ ἔχειν, δῆλον ὅτι οὐκ ἂν εἰή αὐτῶν οὔτε ὁρισμὸσ οὔτε ἀπόδειξισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 234:2)
οὐδὲ γὰρ βουλεύεται περὶ τοῦ γεγονότοσ ἀλλὰ περὶ τοῦ ἐσομένου καὶ ἐνδεχομένου, τὸ δὲ γεγονὸσ οὐκ ἐνδέχεται μὴ γενέσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 18:2)
τοῦ δ’ ἐνδεχομένου ἄλλωσ ἔχειν ἔστι τι καὶ ποιητὸν καὶ πρακτόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 26:1)
καὶ γὰρ τῶν πρώτων ὁρ́ων καὶ τῶν ἐσχάτων νοῦσ ἐστὶ καὶ οὐ λόγοσ, καὶ ὁ μὲν κατὰ τὰσ ἀποδείξεισ τῶν ἀκινήτων ὁρ́ων καὶ πρώτων, ὁ δ’ ἐν ταῖσ πρακτικαῖσ τοῦ ἐσχάτου καὶ ἐνδεχομένου καὶ τῆσ ἑτέρασ προτάσεωσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 82:2)
"καὶ γὰρ ἐκεῖναι μέχρι γε τοῦ ἐνδεχομένου προσίενται τὴν αἰτίαν·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20 5:19)
πέφυκε δὲ τὸ δυνατὸν ὡσ γένοσ προϋφεστάναι τοῦ ἐνδεχομένου·
(플루타르코스, De fato, section 6 2:1)
ἡ δὲ τύχη παρεμπίπτει τῷ ἐφ’ ἡμῖν διὰ τὴν ἐφ’ ἑκάτερα ῥοπὴν τοῦ ἐνδεχομένου.
(플루타르코스, De fato, section 6 3:2)
πάλιν δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ἐνδεχομένου, τὸ μὲν ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, τὸ δ’ ὡσ ἐπ’ ἔλαττον, τὸ δ’ ὡσ ἐπίσησ καὶ ὁπότερον ἔτυχεν·
(플루타르코스, De fato, section 6 11:2)
τὸ μὲν ἐνδεχόμενον ὅπερ αὐτό τε καὶ τὸ ἀντικείμενον, τὸ δ’ ἐφ’ ἡμῖν θάτερον μέροσ τοῦ ἐνδεχομένου τὸ κατὰ τὴν ἡμετέραν ὁρμὴν ἤδη γιγνόμενον.
(플루타르코스, De fato, section 6 16:1)
ποτὲ γὰρ ψῦχοσ οὐ μάτην, οὐδὲ τὸ δ’ ὅλον, ὡσ τὸ ἐφ’ ἡμῖν μέροσ τοῦ ἐνδεχομένου, οὕτωσ ἡ τύχη τοῦ αὐτομάτου.
(플루타르코스, De fato, section 7 15:1)
ἔστι δ’ ἑκατέρου ἑκατέρου σύμπτωμα, τὸ μὲν αὐτόματον τοῦ ἐνδεχομένου·
(플루타르코스, De fato, section 7 15:2)
Ἐπίκουροσ οὐδὲν ἀπογινώσκει τούτων, ἐχόμενοσ τοῦ ἐνδεχομένου.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 2, chapter 13 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION