Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ ἐν τῷ αὐτὸν ποιόν τινα εἶναι καὶ τὰσ κατ’ αὐτὸν πράξεισ, κοινότερον ἂν εἰή τὸ ἀγαθὸν καὶ θειότερον, κοινότερον μὲν τῷ πλείοσιν ἐνδέχεσθαι μετασχεῖν, θειότερον δὲ τῷ κεῖσθαι τὴν εὐδαιμονίαν τοῖσ αὑτοὺσ παρασκευάζουσι ποιούσ τινασ καὶ τὰσ πράξεισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 28:1)
ἔστι δὴ τῶν δυνατῶν καὶ εἶναι καὶ μὴ τὰ μὲν τοιαῦτα ὥστε ἐνδέχεσθαι βουλεύσασθαι περὶ αὐτῶν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 173:2)
οὐ γὰρ ἐνδέχεσθαι φίλουσ ἑαυτοῖσ εἶναι τοὺσ ἀδικουμένουσ ὑπ’ ἀλλήλων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 4:1)
τοῖσ μὲν γὰρ οὐκ ἐνδέχεσθαι δοκεῖ τοὺσ φαύλουσ εἶναι φίλουσ, ἀλλὰ μόνον τοὺσ ἀγαθούσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 16:2)
τοῖσ δὲ σπανιώτατον γνῶναι, καὶ οὐκ ἐνδέχεσθαι ἄνευ ἀτυχίασ τοῖσ γὰρ εὖ πράττουσι βούλονται πάντεσ δοκεῖν φίλοι εἶναι·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 20:3)
καὶ διὰ τοῦτο δοκεῖ καὶ ἐχθρὸν ἐνδέχεσθαι αὐτὸν αὑτῷ εἶναι·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 136:4)
οὕτω δὲ δεῖ τῶν αὐτῶν ὀρέγεσθαι, ὥστε ἐνδέχεσθαι ἀμφοτέροισ ὑπάρχειν οὗ ὀρέγονται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 150:1)
τούτοισ γὰρ ὡρ́ισται τὸ σῶμα, καὶ τὰ μὲν ἄνευ σώματοσ ἐνδέχεσθαι δοκεῖ εἶναι τὸ δὲ σῶμα ἄνευ τούτων ἀδύνατον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 146:1)
εἰσὶ δέ τινεσ οἵ, καθάπερ εἴπομεν, αὐτοί τε ἐνδέχεσθαί φασι τὸ αὐτὸ εἶναι καὶ μὴ εἶναι, καὶ ὑπολαμβάνειν οὕτωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 60:1)
ἔτι δὲ πᾶσαν ὁρῶντεσ ταύτην κινουμένην τὴν φύσιν, κατὰ δὲ τοῦ μεταβάλλοντοσ οὐθὲν ἀληθευόμενον, περί γε τὸ πάντῃ πάντωσ μεταβάλλον οὐκ ἐνδέχεσθαι ἀληθεύειν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 145:2)
καίτοι δόξειέ γ’ ἂν μᾶλλον ἐνδέχεσθαι ἐκ τῶν εἰρημένων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 196:2)
ἐπεὶ οὖν ἐστὶν ἐν τοῖσ οὖσι τὰ μὲν ἀεὶ ὡσαύτωσ ἔχοντα καὶ ἐξ ἀνάγκησ, οὐ τῆσ κατὰ τὸ βίαιον λεγομένησ ἀλλ’ ἣν λέγομεν τῷ μὴ ἐνδέχεσθαι ἄλλωσ, τὰ δ’ ἐξ ἀνάγκησ μὲν οὐκ ἔστιν οὐδ’ ἀεί, ὡσ δ’ ἐπὶ τὸ πολύ, αὕτη ἀρχὴ καὶ αὕτη αἰτία ἐστὶ τοῦ εἶναι τὸ συμβεβηκόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 29:1)
ἐπεὶ δὲ τοῦτο δοκεῖ μὲν ἐνδέχεσθαι ἄδηλον δὲ πότε, ἀποροῦσί τινεσ ἤδη καὶ ἐπὶ τοῦ κύκλου καὶ τοῦ τριγώνου ὡσ οὐ προσῆκον γραμμαῖσ ὁρίζεσθαι καὶ τῷ συνεχεῖ, ἀλλὰ πάντα καὶ ταῦτα ὁμοίωσ λέγεσθαι ὡσανεὶ σάρκεσ καὶ ὀστᾶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ χαλκὸσ καὶ λίθοσ τοῦ ἀνδριάντοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 172:3)
διὰ τοῦτο δὲ καὶ τῶν οὐσιῶν τῶν αἰσθητῶν τῶν καθ’ ἕκαστα οὔτε ὁρισμὸσ οὔτε ἀπόδειξισ ἔστιν, ὅτι ἔχουσιν ὕλην ἧσ ἡ φύσισ τοιαύτη ὥστ’ ἐνδέχεσθαι καὶ εἶναι καὶ μή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 233:2)
τῷ λόγῳ μὲν οὖν ὅτι προτέρα, δῆλον τῷ γὰρ ἐνδέχεσθαι ἐνεργῆσαι δυνατόν ἐστι τὸ πρώτωσ δυνατόν, οἱο͂ν λέγω οἰκοδομικὸν τὸ δυνάμενον οἰκοδομεῖν, καὶ ὁρατικὸν τὸ ὁρᾶν, καὶ ὁρατὸν τὸ δυνατὸν ὁρᾶσθαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 83:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION