헬라어 문장 내 검색 Language

κἀπὶ τούτοισ ἦν τὸ ἀψίνθιον ὅντινα δὴ τρόπον δηλωθὲν, ἐδηλώθη δὲ ὡσ ἐναργέστατα, ὥσπερ οὖν καὶ μυρία ἕτερα ἐναργῆ τὴν παρουσίαν εἶχε τοῦ θεοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 8:5)
οὐκοῦν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐναργέστατα ἑοράκατε τοῦθ’ ὑπὸ τῶν Μακεδόνων γεγενημένον·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 26:1)
Εἰπὼν ταῦτα καὶ ῥίψασ αὑτὸν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἐπὶ πολλὴν ὡρ́αν προσκυνήσασ ἀναστὰσ θυσίασ τῷ θεῷ προσήνεγκε καὶ γεμίσασ τῶν ὁλοκλήρων ἱερείων ἐναργέστατα τὸν θεὸν ἡδέωσ ἔγνω τὴν θυσίαν προσδεχόμενον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 149:1)
ἐναργέστατα δὲ μαρτυρεῖ τῷ λεγομένῳ καὶ τὸ κατὰ τὰσ χάννασ τε καὶ τοὺσ συνόδοντασ γιγνόμενον·
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 835)
καλὸν διαθέσθαι τὰ πεπραγμένα καὶ εἰσ δύναμιν ἐναργέστατα ἐπιδεῖξαι αὐτά.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 51 2:1)
τίν’ οὖν ἂν τρόπον γνοῖμεν αὐτὸ ἐναργέστατα;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 178:5)
ὥστε πάνυ εὖ ἔχει τὸ λέγεσθαι αὐτὰ ἄλογα, ὧν γε τὰ ἐναργέστατα αὐτὰ τὰ ἑπτὰ φωνὴν μόνον ἔχει, λόγον δὲ οὐδ’ ὁντινοῦν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 370:5)
εἰσὶν γὰρ ἄνθρωποι ταῦτα ἀκηκοότεσ καὶ πλείουσ, δυνατοὶ μὲν μαθεῖν, δυνατοὶ δὲ μνημονεῦσαι καὶ βασανίσαντεσ πάντῃ πάντωσ κρῖναι, γέροντεσ ἤδη καὶ οὐκ ἐλάττω τριάκοντα ἐτῶν ἀκηκοότεσ, οἳ νῦν ἄρτι σφίσι φασὶν τὰ μὲν τότε ἀπιστότατα δόξαντα εἶναι νῦν πιστότατα καὶ ἐναργέστατα φαίνεσθαι, ἃ δὲ τότε πιστότατα, νῦν τοὐναντίον.
(플라톤, Epistles, Letter 2 27:5)
ἵνα πῃ τὴν ψυχῆσ ἡδονὴν χωρὶσ σώματοσ ὅτι μάλιστα καὶ ἐναργέστατα λάβοιμεν, καὶ ἅμα ἐπιθυμίαν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 142:4)
περὶ δὲ κάλλουσ, ὥσπερ εἴπομεν, μετ’ ἐκείνων τε ἔλαμπεν ὄν, δεῦρό τ’ ἐλθόντεσ κατειλήφαμεν αὐτὸ διὰ τῆσ ἐναργεστάτησ αἰσθήσεωσ τῶν ἡμετέρων στίλβον ἐναργέστατα.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 163:2)
"ἐκεῖνοσ γὰρ ὧν ἐποίησε πάντων ἐναργέστατα καὶ κάλλιστα τοὺσ περὶ τὴν Σκύλλαν ἰχθῦσ ζωγραφήσασ ἔδοξε τῷ πάθει μᾶλλον ἢ τέχνῃ κεχρῆσθαι·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 17:2)
ἐναργέστατα δ’ ἐστὶν ἀφ’ οὗ Κλεομένησ ὁλοσχερῶσ κατέλυσε τὸ πάτριον πολίτευμα.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 81 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION