Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ὅτι μέν, ὦ πάτερ, ἐναντιώτατα εἶπασ ἀλλήλοισ, οὐ θαυμάζω·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6:2)
καὶ μὴν ὅτε Νικίου γε ἡγουμένου, ἐναντιώτατα τῷ στόλῳ ἔχοντοσ, καὶ χρόνων τριβέντων, ὅμωσ τοσαύταισ πλεονεξίαισ ἐπὶ τῶν πραγμάτων κεχρήμεθα, εὔδηλον ὡσ ἐξ ἀρχῆσ γε οὐδὲν ἡμάρτομεν οἷσ ἐψηφισάμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 4:15)
ὥστε οὐ φθόνου μᾶλλον, ἀλλὰ καὶ φόβου καὶ ὕβρεωσ καὶ ἀνοίασ καὶ συλλήβδην εἰπεῖν ἁπάσησ κακίασ ἐστὶν ἡ στάσισ αἰτία, καὶ τῇ προσηγορίᾳ ἁπάντων ἐναντιώτατα ἔχει, ἣν ὑμεῖσ περὶ πρωτείων αὐτοῖσ τέθεισθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 11:3)
καὶ τοτὲ μὲν κολακείαν εἶναί φησι τὴν ῥητορικὴν, πάλιν δ’ εἰσ ταυτὸν τοὺσ δυνάστασ καὶ τοὺσ ῥήτορασ τίθησιν, οὐ μόνον οὐδέτερον προσὸν τῇ δυνάμει ταύτῃ λέγων, πρὸσ δὲ τῷ μὴ προσεῖναι καὶ παντελῶσ ἀλλότριον αὐτῆσ, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ τὰ ἐναντιώτατα δύο συντιθεὶσ ἐγκλήματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 73:15)
ἐκεῖνοι μὲν γὰρ τοῖσ ἀκούουσι λέγοντεσ τὰ βέλτιστα οὕτωσ ἐπεδείκνυντο τὴν δύναμιν, οἱ δ’ ἁμαρτόντεσ τοῦ κεφαλαίου καὶ πρὸσ οὐδὲν χρήσιμον τοὺσ λόγουσ ἀναλίσκοντεσ εἰκότωσ ἂν τὴν μέμψιν φέροιντο καὶ οὐδὲ ταυτὸν ἂν ἐκείνοισ, οἶμαι, δοκοῖεν ποιεῖν, ἀλλ’ αὐτὰ τὰ ἐναντιώτατα, ὥσπερ οἱ παρὰ τοὺσ νόμουσ γράφοντεσ, νόμουσ δὲ ὅμωσ ὄνομα οἷσ γράφουσι τιθέμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:12)
ἓν μὲν ὅτι οὐ κατ’ ἀνάγκην, ἀλλ’ ἐκ περιουσίασ καὶ γνώμησ ἐπιεικείᾳ τὴν μνήμην τῶν ἀνδρῶν καὶ τὸν ἔπαινον τούτων ἐποιήσατο, ἕτερον δὲ ὅτι καὶ αὐτὰ τὰ ἐναντιώτατα αὐτοῖσ ἀπέδωκεν ὧν κατηγόρηκεν ὁ Πλάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 153:1)
Θηραμένησ δὲ πάλιν ἐπιτιμᾷ καὶ τούτοισ, πρῶτον μὲν ὅτι βουλόμενοι μεταδοῦναι τοῖσ ἐπιεικέσι τρισχιλίοισ μόνοισ μεταδιδόασι, ὡσ ἐν τούτῳ τῷ πλήθει τῆσ ἀρετῆσ ὡρισμένησ, ἔπειθ’ ὅτι δύο τὰ ἐναντιώτατα ποιοῦσιν, βίαιόν τε τὴν ἀρχὴν καὶ τῶν ἀρχομένων ἥττω κατασκευάζοντεσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 36 2:1)
ᾧ δύ’ ἐναντιώτατα συμβέβηκεν εἶναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 196:3)
ἀλλὰ γὰρ ψευσάμενοι εἰσὶν οἱ ἄνθρωποι τῶν ἁλμυρῶν ὑδάτων πέρι δι’ ἀπειρίην, καὶ ὅτι νομίζεται διαχωρητικά‧ τὰ δὲ ἐναντιώτατά ἐστι πρὸσ τὴν διαχώρησιν‧ ἀτέραμνα γὰρ καὶ ἀνέψανα, ὥστε καὶ τὴν κοιλίην ὑπ’ αὐτῶν στύφεσθαι μᾶλλον ἢ τήκεσθαι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, vii.32)
Οἶδα δὲ τοὺσ ἰητροὺσ τὰ ἐναντιώτατα ἢ ὡσ δεῖ ποιέοντασ‧ βούλονται γὰρ πάντεσ, ὑπὸ τὰσ ἀρχὰσ τῶν νούσων προταριχεύσαντεσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἢ δύο ἢ τρεῖσ ἢ καὶ πλείονασ ἡμέρασ, οὕτω προσφέρειν τὰ Ῥοφήματα καὶ τὰ ποτά‧ καὶ ἴσωσ τι καὶ εἰκὸσ δοκέει αὐτέοισιν εἶναι, μεγάλησ μεταβολῆσ γενομένησ τῷ σώματι, μέγα τι κάρτα καὶ ἀντιμεταβάλλειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 8.2)
Ἐν δὲ τῇσι μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων διὰ τάδε φημὶ επιλήπτουσ γίνεσθαι, καὶ μάλιστα τοῖσι νοτίοισιν, ἔπειτα τοῖσι βορείοισιν, ἔπειτα τοῖσι λοιποῖσι πνεύμασι‧ ταῦτα δέ ἐστιν ὅσα τῶν πνευμάτων ἰσχυρότατά ἐστι καὶ ἀλλήλοισιν ἐναντιώτατα κατὰ τὴν στάσιν καὶ κατὰ τὴν δύναμιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 13.1)
καὶ ὅμωσ αὗται πᾶσαι πρὸσ τὴν πόλιν ἄγειν λέγονται μίαν οὖσαν ἐσ τὰ ἐναντιώτατα τελευτῶσαι.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 52:1)
πολλῷ δὲ τούτων ἐκεῖνο ἀλογώτερον τοὺσ γὰρ αὐτοὺσ τούτουσ εὑρ́ισκον ἐπιτηρῶν ἐναντιώτατα τοῖσ αὑτῶν λόγοισ ἐπιτηδεύοντασ.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 5:1)
οὗτοσ ὁ τὸ σχῆμα εὐσταλὴσ καὶ κόσμιοσ τὸ βάδισμα καὶ σωφρονικὸσ τὴν ἀναβολὴν ἑώθεν μυρία ὅσα περὶ ἀρετῆσ διεξιὼν καὶ τῶν ἡδονῇ χαιρόντων κατηγορῶν καὶ τὸ ὀλιγαρκὲσ ἐπαινῶν, ἐπειδὴ λουσάμενοσ ἀφίκοιτο ἐπὶ τὸ δεῖπνον καὶ ὁ παῖσ μεγάλην τὴν κύλικα ὀρέξειεν αὐτῷ ‐ τῷ ζωροτέρῳ δὲ χαίρει μάλιστα ‐ καθάπερ τὸ Λήθησ ὕδωρ ἐκπιὼν ἐναντιώτατα ἐπιδείκνυται τοῖσ ἑωθινοῖσ ἐκείνοισ λόγοισ, προαρπάζων ὥσπερ ἴκτινοσ τὰ ὄψα καὶ τὸν πλησίον παραγκωνιζόμενοσ, καρύκησ τὸ γένειον ἀνάπλεωσ, κυνηδὸν ἐμφορούμενοσ, ἐπικεκυφὼσ καθάπερ ἐν ταῖσ λοπάσι τὴν ἀρετὴν εὑρήσειν προσδοκῶν, ἀκριβῶσ τὰ τρύβλια τῷ λιχανῷ ἀποσμήχων ὡσ μηδὲ ὀλίγον τοῦ μυττωτοῦ καταλίποι, μεμψίμοιροσ ἀεί, κἂν τὸν πλακοῦντα ὅλον ἢ τὸν σῦν μόνοσ τῶν ἄλλων λάβῃ,^ ὅ τι περ λιχνείασ καὶ ἀπληστίασ ὄφελοσ, μέθυσοσ καὶ πάροινοσ οὐκ ἄχρι ᾠδῆσ καὶ ὀρχηστύοσ μόνον, ἀλλὰ καὶ λοιδορίασ καὶ ὀργῆσ.
(루키아노스, Timon, (no name) 53:5)
περὶ δὲ τούτου ὅ τι ἂν βουλεύσησθε, παρὰ πᾶσι τοῖσ Ἕλλησιν ἔσται λόγοσ, οἳ ἴσασι τὰ τῶν προγόνων τῶν ὑμετέρων ἔργα ἐναντιώτατα τοῖσ τούτῳ διαπεπραγμένοισ ὄντα.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 20:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION