Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εὑρήσετε γὰρ αὐτὸν ἐναντίωσ ἅπασι τοῖσ νόμοισ βεβιωκότα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 85)
πῶσ ταῦτα τούτοισ οὐκ ἐναντίωσ λέγεισ;
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 5:3)
Ὁ δὲ ὡμολόγει μὲν τὰ πρασσόμενα ἴσωσ ἐναντίον ἔχειν τι τοῖσ συνεψηφισμένοισ, καὶ τὰ ἐψηφισμένα δ’ ἔφη τοῖσ τότε δόξασιν ἐναντίωσ γεγράφθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 2:6)
ἐπιγάστριον ἐπιτεταμένον καὶ, εἰ ἐπικρούοισ, ἐνηχοῦν · χεῖρεσ ἐν ἐκτάσι κατόπιν κεκλασμέναι, σκέλεα ξυγκεκαμμένα· ἐναντίωσ γὰρ ἰγνύῃ κατόπιν κάμπτεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.45)
πάντα ἐσ ἐγρήγορσιν ἐναντίωσ τοῖσι φρενιτι κοῖσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.97)
καὶ ταῦτα τὰ πλείστην δύναμιν ἔχοντα ἐν τῷ λόγῳ καὶ ὅσην τὰ ἔμψυχα καὶ κινούμενα παρὰ τὰ ἐναντίωσ ἔχοντα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 2:3)
καὶ μὴν ἀμφοτέροισ οὕτω γ’ ἂν ἐναντίωσ τοῦ δέοντοσ χρήσαισθε, [καὶ ὑμῖν ἀμφοτέρωσ τοῦ δέοντοσ ἐναντίωσ] τὸν μὲν καθ’ ὑμῶν ἥκοντα τῶν ὑπὲρ ὑμῶν προκρίναντεσ, ἡμῖν δ’ αὖ μετριώτερον ἐχθροῖσ οὖσιν ἢ φίλοισ χρώμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 8:9)
εἰ δ’ ἀπὸ σπουδῆσ δικαίασ λέγεται καὶ κρίσιν τῆσ ἀληθείασ ἔχει, ποτέροισ χρὴ πιστεύειν, ὅταν ταῦτ’ ἐκείνοισ ἐναντίωσ ἔχοντα φαίνηται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:4)
ὥστ’ εἴπερ ἐστὶν ἔνια τῶν ὄντων ἐνδεχόμενα ἐναντίωσ ἔχειν, ἀνάγκη καὶ τὰσ ἀρχὰσ αὐτῶν εἶναι τοιαύτασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 101:1)
οὕτω μὲν οὖν δόξειεν ἂν ἐναντίωσ ἔχειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 102:1)
καίτοι τῷ ὀφθαλμιῶντι ἐναντίωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 31:1)
καίτοι συμβαίνει γ’ ἐναντίωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 143:1)
τὸ μὲν γὰρ ὡδὶ δυνάμενον κινεῖσθαι ἢ ἐνεργεῖν ἀγαθὸν τὸ δ’ ὡδὶ καὶ ἐναντίωσ μοχθηρόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 171:1)
τὸ δὲ κυριώτατα ὂν ἀληθὲσ ἢ ψεῦδοσ, τοῦτο δ’ ἐπὶ τῶν πραγμάτων ἐστὶ τῷ συγκεῖσθαι ἢ διῃρῆσθαι, ὥστε ἀληθεύει μὲν ὁ τὸ διῃρημένον οἰόμενοσ διῃρῆσθαι καὶ τὸ συγκείμενον συγκεῖσθαι, ἔψευσται δὲ ὁ ἐναντίωσ ἔχων ἢ τὰ πράγματα, πότ’ ἔστιν ἢ οὐκ ἔστι τὸ ἀληθὲσ λεγόμενον ἢ ψεῦδοσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 121:1)
ἀλλὰ μὴν τά γε ἐναντίωσ διαφέροντα μᾶλλον ἐναντία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 113:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION