Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τούσ τε τῆσ ἐναντίασ μοίρασ νῦν γε μεταθήσεσθαι προσεδόκων, μέχρι περὶ τῆσ ἐλευθερίασ ἐστὶν ὁ ἀγών.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 13 3:6)
τοῖσδε μὲν δὴ τυχεῖν ὁμοίων συνηνέχθη κατ’ ἐναντίασ αἰτίασ, εἵποντο δ’ εὐθὺσ αὐτοῖσ οἱ λοιποί, καὶ βασιλεῖσ ἅπαντεσ ἐκ σατραπῶν ἐγίγνοντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 3:9)
τὴν ἔλλειψιν, ἀνάγκη, ὡσ ταῦτ’ ἀλλήλοισ ἐναντία καὶ τῷ μέσῳ, οὕτω καὶ τὰσ ἕξεισ ἀλλήλαισ ἐναντίασ εἶναι καὶ τῇ ἀρετῇ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 83:1)
ἐναντίασ γὰρ ὁρμὰσ ἔχων αὐτὸσ ἕκαστοσ αὑτῷ πράττει, ὥσθ’ ὅ τ’ ἐγκρατὴσ βίᾳ, φασίν, ἀφέλκει αὑτὸν ἀπὸ τῶν ἡδέων ἐπιθυμιῶν ἀλγεῖ γὰρ ἀφέλκων πρὸσ ἀντιτείνουσαν τὴν ὄρεξιν, ὅ τ’ ἀκρατὴσ βίᾳ παρὰ τὸν λογισμόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 134:3)
ὥστ’ ἐπεὶ ἡ ἀνδρεία ἐστὶν ἡ βελτίστη ἕξισ περὶ φόβουσ καὶ θάρρη, δεῖ δὲ μήθ’ οὕτωσ ὡσ οἱ θρασεῖσ τὰ μὲν γὰρ ἐλλείπουσι, τὰ δ’ ὑπερβάλλουσι μήθ’ οὕτωσ ὡσ οἱ δειλοί καὶ γὰρ οὗτοι ταὐτὸ ποιοῦσι, πλὴν οὐ περὶ ταὐτὰ ἀλλ’ ἐξ ἐναντίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 7:2)
τὸ τὴν αἰτίαν διελεῖν εἰσήνεγκεν, οὐ μίαν ποιήσασ τὴν τῆσ κινήσεωσ ἀρχὴν ἀλλ’ ἑτέρασ τε καὶ ἐναντίασ, ἔτι δὲ τὰ ὡσ ἐν ὕλησ εἴδει λεγόμενα στοιχεῖα τέτταρα πρῶτοσ εἶπεν οὐ μὴν χρῆταί γε τέτταρσιν ἀλλ’ ὡσ δυσὶν οὖσι μόνοισ, πυρὶ μὲν καθ’ αὑτὸ τοῖσ δ’ ἀντικειμένοισ ὡσ μιᾷ φύσει, γῇ τε καὶ ἀέρι καὶ ὕδατι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 93:1)
μιᾶσ μὲν γὰρ ἐπιστήμησ πῶσ ἂν εἰή μὴ ἐναντίασ οὔσασ τὰσ ἀρχὰσ γνωρίζειν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 23:1)
πάντεσ γοῦν τὰσ ἀρχὰσ ἐναντίασ λέγουσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 38:1)
ἅμα γὰρ ἂν ἔχοι τὰσ ἐναντίασ δόξασ ὁ διεψευσμένοσ περὶ τούτου.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 58:1)
κινηθείη πρῶτον, οἱο͂ν τοῦ μήκουσ καὶ ὁδοῦ ἐντεῦθεν μὲν αὕτη ἀρχή, ἐξ ἐναντίασ δὲ ἑτέρα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 4:1)
περὶ μὲν οὖν τῆσ οὐσίασ ταύτησ εἰρήσθω τοσαῦτα, πάντεσ δὲ ποιοῦσι τὰσ ἀρχὰσ ἐναντίασ, ὥσπερ ἐν τοῖσ φυσικοῖσ, καὶ περὶ τὰσ ἀκινήτουσ οὐσίασ ὁμοίωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 2:1)
τῷ γὰρ μακαρίωσ βεβιωκότι μέχρι γήρωσ καὶ τελευτήσαντι κατὰ λόγον ἐνδέχεται πολλὰσ μεταβολὰσ συμβαίνειν περὶ τοὺσ ἐκγόνουσ, καὶ τοὺσ μὲν αὐτῶν ἀγαθοὺσ εἶναι καὶ τυχεῖν βίου τοῦ κατ’ ἀξίαν, τοὺσ δ’ ἐξ ἐναντίασ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 102:2)
οἳ μὲν γὰρ τἀγαθὸν ἡδονὴν λέγουσιν, οἳ δ’ ἐξ ἐναντίασ κομιδῇ φαῦλον, οἳ μὲν ἴσωσ πεπεισμένοι οὕτω καὶ ἔχειν, οἳ δὲ οἰόμενοι βέλτιον εἶναι πρὸσ τὸν βίον ἡμῶν ἀποφαίνειν τὴν ἡδονὴν τῶν φαύλων, καὶ εἰ μὴ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 4:3)
οἱ δ’ ἐξ ἐναντίασ τούτοισ πρὸσ πάντα ἀντιτείνοντεσ καὶ τοῦ λυπεῖν οὐδ’ ὁτιοῦν φροντίζοντεσ δύσκολοι καὶ δυσέριδεσ καλοῦνται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 119:2)
πολλάκισ μὲν οὖν γνωρίζεται ἡ ἐναντία ἕξισ ἀπὸ τῆσ ἐναντίασ, πολλάκισ δὲ αἱ ἕξεισ ἀπὸ τῶν ὑποκειμένων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION