Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Οἷσι ἐν τῇσι κοιλίῃσι τὰ ἄνω κατ’ ἴξιν τοῦ θώρηκοσ ἢ τὰ κάτω ὑπὸ τὸ διάφραγμα πύου ἀποστάσιεσ γίγνονται, ἢν μὲν ἀνάγωσι, ἔμπυοι οἵδε καλέονται· ἢν δὲ τὸ πῦον διεξίῃ κάτω, ἀποστηματίαι κικλήσκονται· καὶ ἐν μὲν θώρηκι ἐν τοῖσι ἕλκεσι, ἤτοι ἐν πλεύμονι, ἣν ἐκδέχεται φθόη, ἢ ὑπεζωκότι ἐν πλευρῷ, ἢ στέρνῳ, ἢ κάτωπη πρὸσ τῇ ξυμφύσι τοῦ πνεύμονοσ κατὰ Ῥάχιν, ἤ πη τοῦ θώρηκοσ ἄλλῃ,‐‐ ξυμπάντων δὲ ἐσ ἀναγωγὴν ὁδὸσ τῷ πύῳ πνεύμων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.160)
Εὖτε ὁκόσοισι περιπνευμον ικοῖσι ἂν φλέγμα ἐῄ, καὶ μὴ διαχέηται, περιγίγνονται· οἱ δὲ διαδιδρήσκοντεσ τὸ κάτοξυ τοῦ πάθεοσ ἔμπυοι γίγνονται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.193)
ἢν δὲ ἕλκοσ ἐγγένηται, ἐπὶ μὲν τοῖσι ἄνω στρόφοσ δακνώδησ, δριμὺσ, ὡσ ἀπὸ χολῆσ θερμῆσ σμικρῆσ, ἔμπυοι ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε· τὸ δὲ πλέον, ἔμπυοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.227)
ἀνάγκη δὲ ὧδε ἔχειν, ὁκόταν αἱ κοιλίαι σκληραὶ ἐώσιν‧ ἔμπυοί τε πολλοὶ γίνονται ἀπὸ πάσησ προφάσιοσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, iv.5)
Αἵ τε γὰρ ὀδύναι ἐν τοῖσι πλευριτικοῖσιν αὐτίκα αὐτόματοι παύονται, ὅταν ἄρξωνται πτύειν τι ἄξιον λόγου καὶ ἐκκαθαίρεσθαι, αἵ τε καθάρσιεσ πολλῷ τελεώτεραί εἰσι, καὶ ἔμπυοι ἧσσον γίγνονται ἢ εἰ ἀλλοίωσ τισ διαιτῳή, καὶ αἱ κρίσιεσ ἁπλούστεραι καὶ εὐκριτώτεραι καὶ ἧσσον ὑποστροφώδεεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 4.11)
Ἐλλεβορίζειν δὲ χρὴ οἷσιν ἀπὸ κεφαλῆσ φέρεται Ῥεῦμα‧ ὁκόσοι δὲ ἐξ ἀποστημάτων ἢ φλεβοῤῬαγίησ ἢ δι’ ἀκρησίην ἢ δι’ ἄλλην τινὰ ἰσχυρὴν αἰτίην ἔμπυοι γίγνονται, μὴ δίδου ἐλλέβορον τοῖσι τοιουτέοισιν‧ οὐδὲν γὰρ ὠφελήσει, καὶ ἤν τι πάθῃ, αἴτιον δόξει εἶναι ὁ ἐλλέβοροσ‧ ἢν δὲ διαλύηται τὸ σῶμα, ἢ πόνοσ ἐν κεφαλῆ ᾖ, ἢ ἐμπεπλασμένα τὰ οὐάτα ἢ Ῥὶσ, ἢ πτυελισμὸσ, ἢ γουνάτων βάροσ, ἢ σώματοσ ὄγκοσ παρὰ τὸ ἔθοσ, ὅ τι ἂν ξυμβαίνῃ μήτε ὑπὸ ποτῶν, μήτε ὑπὸ ἀφροδισίων, μήτε ὑπὸ λύπησ, μήτε ὑπὸ φροντίδων, μήτε ὑπὸ ἀγρυπνιῶν‧ ἢν μέν τι τουτέων ἔχῃ αἴτιον, πρὸσ τοῦτο ποιέεσθαι τὴν θεραπείην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 16.1)
Ἐπεὶ καὶ πλευρέων κάτηξισ τοιοῦτόν τι πέπονθεν‧ οἷσι μὲν γὰρ ἂν καταγῇ πλευρὴ, μία ἢ πλέονεσ, ὡσ τοῖσι πλείστοισι κατάγνυται, μὴ διασχόντα τὰ ὀστέα ἐσ τὸ ἔσω μέροσ, μηδὲ ψιλωθέντα, ὀλίγοι μὲν ἤδη ἐπυρέτηναν‧ ἀτὰρ οὐδὲ αἷμα πολλοὶ ἤδη ἔπτυσαν, οὐδὲ ἔμπυοι πολλοὶ γίνονται, οὐδὲ ἔμμοτοι, οὐδὲ ἐπισφακελίσιεσ τῶν ὀστέων‧ δίαιτά τε φαύλη ἀρκέει‧ ἢν γὰρ μὴ πυρετὸσ ξυνεχὴσ ἐπιλαμβάνῃ αὐτοὺσ, κενεαγγέειν κάκιον τοῖσι τοιούτοισιν, ἢ μὴ κενεαγγέειν, καὶ ἐπωδυνέστερον, καὶ πυρετωδέστερον, καὶ βηχωδέστερον‧ τὸ γὰρ πλήρωμα τὸ μέτριον τῆσ κοιλίησ, διόρθωμα τῶν πλευρέων γίνεται‧ ἡ δὲ κένωσισ κρεμασμὸν τῇσι πλευρῇσι ποιέει‧ ὁ δὲ κρεμασμὸσ, ὀδύνην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 49.2)
Ἀμφιφλασθείσησ μέντοι τῆσ σαρκὸσ ἀμφὶ τῇσι πλευρῇσιν, ἢ ὑπὸ πληγῆσ, ἢ ὑπὸ πτώματοσ, ἢ ὑπὸ ἀντερείσιοσ, ἢ ἄλλου τινὸσ τοιουτοτρόπου, πολλοὶ ἤδη πουλὺ αἷμα ἔπτυσαν‧ οἱ γὰρ ὀχετοὶ οἱ κατὰ τὸ λαπαρὸν τῆσ πλευρῆσ ἑκάστησ παρατεταμένοι, καὶ οἱ τόνοι ἀπὸ τῶν ἐπικαιροτάτων τῶν ἐν τῷ σώματι τὰσ ἀφορμὰσ ἔχουσιν‧ πολλοὶ οὖν ἤδη βηχώδεεσ, καὶ φυματίαι, καὶ ἔμπυοι ἐγένοντο, καὶ ἔμμοτοι, καὶ ἡ πλευρὴ ἐπεσφακέλισεν αὐτοῖσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 50.1)
Πολλοὶ δὲ καὶ αἷμα ἔπτυσαν, καὶ ἔμπυοι ἐγένοντο.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 36.4)
Ὁκόσοι κυνάγχην διαφεύγουσι, καὶ ἐσ τὸν πλεύμονα αὐτέοισι τρέπεται, ἐν ἑπτὰ ἡμέρῃσιν ἀποθνήσκουσιν‧ ἢν δὲ ταύτασ διαφύγωσιν, ἒμπυοι γίνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.10)
Ὁκόσοι ἐκ πλευρίτιδοσ ἔμπυοι γίνονται, ἢν ἀνακαθαρθῶσιν ἐν τεσσαράκοντα ἡμέρῃσιν, ἀφ’ ἧσ ἂν ἡ Ῥῆξισ γένηται, παύονται‧ ἢν δὲ μὴ, ἐσ φθίσιν μεθίσταντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.15)
Ὁκόσοι ἔμπυοι ἢ ὑδρωπικοὶ τέμνονται ἢ καίονται, ἐκρυέντοσ τοῦ πύου ἢ τοῦ ὕδατοσ ἀθρόου, πάντωσ ἀπόλλυνται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 60.27)
Ὁκόσοι ἔμπυοι καίονται ἢ τέμνονται, ἢν μὲν τὸ πῦον καθαρὸν Ῥυῇ καὶ λευκὸν, περιγίνονται‧ ἢν δὲ ὕφαιμον καὶ βορβορῶδεσ καὶ δυσῶδεσ, ἀπόλλυνται Ὁκόσοι τὸ ἧπαρ διάπυον καίονται ἢ τέμνονται, ἢν μὲν τὸ πῦον καθαρὸν Ῥυῇ καὶ λευκὸν, περιγίγνονται ἑ̓ν χιτῶνι γὰρ τὸ πῦον τουτέοισίν ἐστιν̓‧ ἢν δὲ οἱο͂ν ἀμόργη Ῥυῇ, ἀπόλλυνται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.43)
Ἀσφαλέστερον δὲ τὸ οἴδημα καὶ τὸ ἐρύθημα ὡσ μάλιστα ἔξω τρέπεσθαι‧ ἢν δὲ ἐσ τὸν πλεύμονα τραπείη, παράνοιάν τε ποιέει, καὶ ἔμπυοι ἐξ αὐτέων τινὲσ ὡσ τὰ πολλὰ γίγνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 23.6)

SEARCH

MENU NAVIGATION