Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φίλοι, κακῶν μὲν ὅστισ ἔμπειροσ κυρεῖ, ἐπίσταται βροτοῖσιν ὡσ ὅταν κλύδων κακῶν ἐπέλθῃ πάντα δειμαίνειν φιλεῖ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode1)
ταύτην κατῴκει Κίρκη, θυγάτηρ Ἡλίου καὶ Πέρσησ, Αἰήτου δὲ ἀδελφή, πάντων ἔμπειροσ οὖσα φαρμάκων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 14:2)
ἅπερ ὁ Πομπήιοσ οἱᾶ πολέμων ἔμπειροσ ἀπεστρέφετο καὶ νεμεσῶν ἐπ’ αὐτοῖσ ἐνεκαλύπτετο, κατεσιώπα δ’ ὅμωσ ὑπὸ ὄκνου καὶ δέουσ, ὥσπερ οὐ στρατηγῶν ἔτι, ἀλλὰ στρατηγούμενοσ καὶ πάντα πράσσων ὑπὸ ἀνάγκησ παρὰ γνώμην.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 7:5)
ὁ μὲν ἔμπειροσ τῶν ὁποιανοῦν ἐχόντων αἴσθησιν εἶναι δοκεῖ σοφώτεροσ, ὁ δὲ τεχνίτησ τῶν ἐμπείρων, χειροτέχνου δὲ ἀρχιτέκτων, αἱ δὲ θεωρητικαὶ τῶν ποιητικῶν μᾶλλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 24:1)
αἴτιον δ’ ὅτι καὶ τῶν καθ’ ἕκαστά ἐστιν ἡ φρόνησισ, ἃ γίνεται γνώριμα ἐξ ἐμπειρίασ, νέοσ δ’ ἔμπειροσ οὐκ ἔστιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 61:3)
ἁρμόττει δὲ γνωμολογεῖν ἡλικίᾳ μὲν πρεσβυτέρων, περὶ δὲ τούτων ὧν ἔμπειρόσ τίσ ἐστιν, ὥστε τὸ μὲν μὴ τηλικοῦτον ὄντα γνωμολογεῖν ἀπρεπὲσ ὥσπερ καὶ τὸ μυθολογεῖν, περὶ δὲ ὧν ἄπειροσ, ἠλίθιον καὶ ἀπαίδευτον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 9:1)
εἶτα τῷ σῷ δεσπότῃ ἐπέτρεψαν, ὁτιὴ τῆσ τέχνησ ἔμπειροσ ἦν.
(아리스토파네스, Frogs, Episode 1:20)
ἔπειτα, ἔφη, ἐκεῖνο εὖ οἶδα ὅτι καὶ σὺ ἔμπειροσ εἶ ὅτι ὅσῳ ἂν πλείω τισ παραθῆται τὰ περιττὰ τῶν ἱκανῶν, τοσούτῳ καὶ θᾶσσον κόροσ ἐμπίπτει τῆσ ἐδωδῆσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 24 1:5)
εἰ μὲν γάρ τισ ἀνήρ ἐστιν ἐν αὐτοῖσ οἱο͂σ ἔμπειροσ πολέμου καὶ ἀγώνων, τούτουσ μὲν φιλοτιμίᾳ πάντασ ἀπωθεῖν αὐτὸν ἔφη, βουλόμενον πάνθ’ αὑτοῦ δοκεῖν εἶναι τἄργα πρὸσ γὰρ αὖ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἀνυπέρβλητον εἶναι·
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 24:1)
οὐ γάρ εἰμι ἔμπειροσ αὐτοῦ τῆσ διανοίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 20:1)
ἢ οὐκ ἔμπειροσ εἶ τῶν Ὁμήρου ἐπῶν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 46:2)
ἢ ὅστισ οἰκ ἔστιν ἔμπειροσ ἵππων χρήσεωσ, δοκεῖ σοι οὗτοσ χρῆσθαι ἂν ἵπποισ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 21:6)
ἵνα γὰρ μὴ ἀπορῶμεν ὅπωσ ξυνίει τῶν θεῶν, οὕτωσ διαλέγεται ἡμῖν σχεδὸν ὡσ ἔμπειροσ τῆσ τῶν θεῶν γλώττησ, καὶ ὅτι οὐχ ἡ αὐτή ἐστι τῇ ἡμετέρᾳ οὐδὲ τὰ αὐτὰ ὀνόματα ἐφ’ ἑκάστῳ λέγουσιν ἅπερ καὶ ἡμεῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 27:2)
ἀχρεῖον, ὁποῖα ἔργα πολλὰ γέγονε παῤ ἑτέροισ μάτην ἀπολόμενα, καὶ τελευταῖον εἰσ τὰ ὄρη φθειρόμενοσ, οὐκ ὢν ἔμπειροσ τῶν τοιούτων οὐδενὸσ οὐδὲ ἀπορῶν ἔργου τινόσ, ἀλλ̓ ἕτερα μᾶλλον πράττειν δυνάμενοσ σπουδαιότερα ἴσωσ, ἀφ̓ ὧν οὐ παρὰ μόνοισ ὑμῖν εὐδοκιμεῖν ἔμελλον, ἐῶ νῦν ἐπεξιέναι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 11:1)
Ἀλλὰ τοῦτό γε οἶμαι πολλοῖσ εἶναι σαφέσ, ὅστισ ἔμπειροσ ἀμφοῖν τοῖν ἀνδροῖν, ὅτι Σωκράτησ τό γε ἀληθὲσ Ὁμήρου μαθητὴσ γέγονεν, οὐχ ὥσπερ ἔνιοί φασιν Ἀρχελάου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION