Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτε τι Κενταύρου λασιαύχενοσ ἔλπομαι εἶναι, ὅσ τισ τοῖα πέλωρα βιβᾷ ποσὶ καρπαλίμοισιν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 24:4)
ἔλπομαι, ἢ Αἴγυπτον ἀφίξεται ἢ ὅ γε Κύπρον ἢ ἐσ Ὑπερβορέουσ ἢ ἑκαστέρω·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 3:11)
"Ἔλπομαι αὐτῇ νηὶ τόγ’ ἔμπεδον ἐξαλέασθαι ἡμέασ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:1)
ἐγὼ δ’ οὐκ ἔλπομαι ἰοὺσ τόσσον ἐπαρκέσσειν εἰσ ἔκβασιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 17:27)
ἠῶθεν γὰρ ἐπαθρήσαντασ ἕκαστα ἔλπομαι οὐχ ἕνα μῦθον, ὅτισ προτέρωσε δίεσθαι ἡμέασ ὀτρυνέει, τοὺσ πεισέμεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 9:10)
ἔλπομαι οὐκ ἐπὶ δήν σε βαρὺν χόλον Αἰήταο ἐκφυγέειν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 13:2)
ἀλλά, ὡσ ἔλπομαι, ἑνὶ μούνῳ χρήματι πρόσκεαι τῇ γραφῇ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS 23:2)
ἀλλ’ αἴ κα Πεισίστρατοσ <αὐτὸσ> κατασχέθῃ τὰν πόλιν, οὐ μὰν ἐσ παῖδάσ γε τήνω ἔλπομαι τὸ κράτοσ ἵξεσθαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. i'. EPIMENIDHS 5:4)
ἀλλ’ ἔτι καὶ μᾶλλον θεὸν ἔλπομαι, ὦ Λυκόοργε.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 65 4:3)
ἐγὼ μὲν γὰρ ἔλπομαί γε καὶ μυρίων ἐντὸσ χωσθῆναι ἄν·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 11 5:2)
εἰ δὲ ἡ στάσισ ἤλλακτο τῶν ὡρέων, καὶ τοῦ οὐρανοῦ τῇ μὲν νῦν ὁ βορέησ τε καὶ ὁ χειμὼν ἑστᾶσι, ταύτῃ μὲν τοῦ νότου ἦν ἡ στάσισ καὶ τῆσ μεσαμβρίησ, τῇ δὲ ὁ νότοσ νῦν ἕστηκε, ταύτῃ δὲ ὁ βορέησ, εἰ ταῦτα οὕτω εἶχε, ὁ ἥλιοσ ἂν ἀπελαυνόμενοσ ἐκ μέσου τοῦ οὐρανοῦ ὑπὸ τοῦ χειμῶνοσ καὶ τοῦ βορέω ἠιέ ἂν τὰ ἄνω τῆσ Εὐρώπησ κατά περ νῦν τῆσ Λιβύησ ἔρχεται, διεξιόντα δ’ ἄν μιν διὰ πάσησ Εὐρώπησ ἔλπομαι ποιέειν ἂν τὸν Ἴστρον τά περ νῦν ἐργάζεται τὸν Νεῖλον.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 26 3:1)
καὶ μὴν εἴ γε παρ’ Ἑλλήνων ἔλαβον οὔνομά τευ δαίμονοσ, τούτων οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα ἔμελλον μνήμην ἕξειν, εἴ περ καὶ τότε ναυτιλίῃσι ἐχρέωντο καὶ ἦσαν Ἑλλήνων τινὲσ ναυτίλοι, ὡσ ἔλπομαί τε καὶ ἐμὴ γνώμη αἱρέει·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 43 4:1)
εἰ δέ τοι καὶ ἐν τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι ταῦτα ἐγίνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν ἄλλων Τρώων, ὁκότε συμμίσγοιεν τοῖσι Ἕλλησι, ἀπώλλυντο, αὐτοῦ δὲ Πριάμου οὐκ ἔστι ὅτε οὐ δύο ἢ τρεῖσ ἢ καὶ ἔτι πλέουσ τῶν παίδων μάχησ γινομένησ ἀπέθνησκον, εἰ χρή τι τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον λέγειν, τούτων δὲ τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ μὲν ἔλπομαι, εἰ καὶ αὐτὸσ Πρίαμοσ συνοίκεε Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά γε δὴ τῶν παρεόντων κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 120 4:1)
ἢν μέν νυν μὴ συμβάλωμεν, ἔλπομαι τινὰ στάσιν μεγάλην διασείσειν ἐμπεσοῦσαν τὰ Ἀθηναίων φρονήματα ὥστε μηδίσαι·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 109 6:1)
οὐ γάρ τίσ με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται οὐδέ τι ἰδρείῃ, ἐπεὶ οὐδ’ ἐμὲ νήϊδά γ’ οὕτωσ ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε.
(호메로스, 일리아스, Book 7 18:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION