헬라어 문장 내 검색 Language

ἠκολούθουν δ’ αὐτῷ Σάτυροι καὶ Σιληνοὶ ἑκατὸν εἴκοσι ἐστεφανωμένοι, φέροντεσ οἱ μὲν οἰνοχόασ, οἱ δὲ φιάλασ, οἱ δὲ θηρικλείουσ μεγάλασ, πάντα χρυσᾶ, ἐχόμενοσ ἤγετο κρατὴρ ἀργυροῦσ ἑξακοσίουσ χωρῶν μετρητὰσ ἐπὶ τετρακύκλου ἑλκομένησ ὑπὸ ἀνδρῶν ἑξακοσίων, εἶχε δὲ ὑπὸ τὰ χείλη καὶ τὰ ὦτα καὶ ὑπὸ τὴν βάσιν ζῷα τετορευμένα καὶ διὰ μέσου ἐστεφάνωτο στεφάνῳ χρυσῷ διαλίθῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:131)
ταῦτα δὲ λεγούσησ τῆσ γυναικὸσ οὐχ ὅπωσ ἐπέσχον, ἀλλὰ καὶ τῆσ τιτθῆσ τὸ κυμβίον λαβούσησ παρακείμενον αὐτῇ, ἐξ οὗ ἔπινεν, καὶ ἐνθεμένησ εἰσ τὸν κόλπον, ἵνα μὴ οὗτοι λάβοιεν, ἐπειδὴ εἶδεν ἔνδον ὄντασ αὐτούσ, κατιδόντεσ αὐτὴν οὕτω διέθεσαν ἀφαιρούμενοι τὸ κυμβίον Θεόφημοσ καὶ Εὐέργοσ ἁδελφὸσ αὐτοῦ οὑτοσί, ὥστε ὕφαιμοι μὲν οἱ βραχίονεσ καὶ οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν αὐτῆσ ἐγένοντο ἀποστρεφομένησ τὼ χεῖρε καὶ ἑλκομένησ ὑπὸ τούτων ἀφαιρουμένων τὸ κυμβίον, ἀμυχὰσ δ’ ἐν τῷ τραχήλῳ εἶχεν ἀγχομένη, πελιὸν δὲ τὸ στῆθοσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 75:1)
οὗτοι μὲν οὖν, καίπερ πολλῶν ἐπ’ αὐτοὺσ φερομένων βελῶν, ὠσάμενοι τὸ μὲν πρῶτον τὸν σεσιδηρωμένον χάρακα διέσπασαν, τοῖσ δὲ πλοίοισ πολλὰσ ἐμβολὰσ δόντεσ καὶ θαλάττησ αὐτὰ πληρώσαντεσ δύο μὲν τῶν μηχανῶν κατέβαλον, τῆσ δὲ τρίτησ ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Δημήτριον εἰσ τοὐπίσω τοῖσ ῥύμασιν ἑλκομένησ οἱ μὲν Ῥόδιοι θαρρήσαντεσ τοῖσ κατωρθωμένοισ θρασύτερον τοῦ καθήκοντοσ προέπιπτον εἰσ τὸν κίνδυνον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 88 5:1)
ἑλκομένησ δ’ ἐπὶ πολὺ τῆσ φιλονεικίασ τελευτῶντεσ ἐπὶ τούτῳ συνέβησαν τῷ δικαίῳ, ὥστε δυεῖν θάτερον, ἢ τοὺσ πρεσβυτέρουσ βουλευτὰσ ἀποδεῖξαι βασιλέα σφῶν μὲν αὐτῶν μηδένα, τῶν δ’ ἄλλων ὃν ἂν ἐπιτηδειότατον εἶναι νομίσωσιν, ἢ τοὺσ νεωτέρουσ τὸ αὐτὸ ποιῆσαι τοῦτο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 58 1:1)
ἑλκομένησ δ’ οὕτωσ εἰσ χρόνον τῆσ πολιορκίασ ἐνίσταται τὸ ἔτοσ ἐκεῖνο, καθ’ ὃ συμβαίνει τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἀργεῖν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 288:1)
"Τοῖσ δ’ ἐσχάτοισ τε καὶ ἁπλοῖσ, λεπτοῖσ τε καὶ στενοῖσ οὖσιν, ἐκ τῶν παρακειμένων ἀγγείων ἡ πρόσθεσισ συμβαίνει εἰσ τὰ κενώματα τῶν ἀπενεχθέντων κατὰ τὰ πλάγια τῶν ἀγγείων ἑλκομένησ τῆσ τροφῆσ καὶ καταχωριζομένησ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 677)
"Κατὰ τὰ πλάγια τῶν ἀγγείων ἑλκομένησ τῆσ τροφῆσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 684)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ μυσὶν ἑκάστησ τῶν ἰνῶν τεινομένησ τε καὶ πρὸσ τὴν ἀρχὴν ἑλκομένησ αἱ κινήσεισ γίγνονται, κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον κἀν τῇ γαστρί·
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 814)
τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆσ ἑλκομένησ τῆσ στέγησ ἀναστενάξαι, οἱᾶ́ τε χρόνου ἐγγεγονότοσ πολλοῦ καὶ ἀχθόμενον τῷ ἔργῳ, τὸν δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ ἐᾶν ἔτι προσωτέρω ἑλκύσαι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 175 6:2)
τῆσ δὲ Δίκησ ῥόθοσ ἑλκομένησ, ᾗ κ’ ἄνδρεσ ἄγωσι δωροφάγοι, σκολιῇσ δὲ δίκῃσ κρίνωσι θέμιστασ.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 27:8)
Εἰκὸσ μὲν οὖν οὕτωσ ἀκαμπτότατόν τε καὶ τετανώτατον εἶναι τὸ χωρίον, καὶ μὴ ἡσσᾶσθαι, μηδὲ ξυνδιδόναι, ἑλκομένησ τῆσ νευρῆσ ὑπὸ τῆσ δεξιῆσ χειρόσ‧ καὶ οὕτωσ ἐπὶ πλεῖστον μὲν τὴν νευρὴν ἑλκύσει, ἀφήσει δὲ ἀπὸ στερεωτάτου καὶ ἀθροωτάτου‧ ἀπὸ τῶν τοιουτέων γὰρ ἀφεσίων τῶν τοξευμάτων, ταχεῖαι καὶ αἱ ἰσχύεσ καὶ τὰ μήκεα γίνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 2.6)
οἱ δὲ πρῶτοι βαδίζοντεσ ἐντυγχάνουσι ποταμῷ ψυχρὸν μὲν ἔχοντι καὶ διαυγέσ, ἁλμυρὸν δὲ καὶ φαρμακῶδεσ ὕδωρ, ὃ ποθὲν εὐθὺσ ὀδύνασ ἑλκομένησ τῆσ κοιλίασ καὶ τοῦ δίψουσ ἀναφλεγομένου παρ χε.
(플루타르코스, Antony, chapter 47 3:3)
ἐπεὶ δὲ τοῦ θορύβου λήξαντοσ ἐπόθησαν αὐτὸ κατὰ πλοῦν, ἅμα δ’ ὁ Πόλλισ κατέμαθε τῇ ἀγκύρᾳ τὸν ὄνυχα μὴ προσόντα βίᾳ γὰρ ἑλκομένησ ὡσ ἐοίκεν ἐν τόποισ ὑποπέτροισ ἀποσπασθεὶσ ἔλαθε, περαίνεσθαι τὰ πυθόχρηστα φήσασ ἐσήμαινεν ἀναστρέφειν καὶ κατέσχε τὴν χώραν, καὶ μάχαισ πολλαῖσ τῶν ἀντιταξαμένων ἐπικρατήσασ Λύκτον ᾤκησε καὶ πόλεισ ἄλλασ ὑποχειρίουσ ἔλαβε.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Τυρρηνίδες 4:1)
"διὸ καὶ τὸ τῶν λεγομένων προβασκανίων γένοσ οἰόνται πρὸσ τὸν φθόνον ὠφελεῖν, ἑλκομένησ διὰ τὴν ἀτοπίαν τῆσ ὄψεωσ, ὥσθ’ ἧττον ἐπερείδειν τοῖσ πάσχουσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 7:9)
διὸ καὶ τῆσ δικαιοδοσίασ ἑλκομένησ παρ’ αὐτοῖσ σχεδὸν ἐξ εἴκοσι καὶ πέντ’ ἐτῶν, τότε λόγοι διεδίδοντο κατὰ τὰσ πόλεισ, φασκόντων τινῶν διότι δεῖ γίνεσθαι διέξοδον καὶ συντέλειαν τῶν πρὸσ ἀλλήλουσ.
(폴리비오스, Histories, book 22, chapter 4 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION