헬라어 문장 내 검색 Language

ἴθ’, ἀντιβολῶ σ’, ἐλέησον αὐτῶν τὴν ὄπα, ἐπεί σε καὶ τιμῶσι μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, antistrophe 1 1:1)
ἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρον·
(아리스토파네스, Wasps, Agon, antepirrheme13)
εἴ τισ ἐστὶν ἐν σοὶ ψυχῆσ ἡμέρου καὶ φιλανθρώπου καταλειπομένη μερίσ, ἐλέησον, ὦ Οὐετουρία, γυνὴ γυναῖκασ κοινωνησάσασ ἱερῶν ποτε καὶ ὁσίων, καὶ παραλαβοῦσα μετὰ σεαυτῆσ Οὐολουμνίαν τε τὴν ἀγαθὴν γυναῖκα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτῆσ καὶ τὰσ ἱκέτιδασ ἡμᾶσ φερούσασ τὰ νήπια ταυτὶ καὶ αὐτὰσ γενναίασ ἴθι πρὸσ τὸν υἱὸν καὶ πεῖθε καὶ λιπάρει καὶ μὴ ἀνῇσ δεομένη, μίαν ἀντὶ πολλῶν χάριν αἰτοῦσα παρ’ αὐτοῦ σπείσασθαι πρὸσ τοὺσ ἑαυτοῦ πολίτασ καὶ κατελθεῖν εἰσ τὴν δεομένην ἀπολαβεῖν αὐτὸν πατρίδα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 40 4:1)
ἐλέησον", ὁ δὲ τὴν προαίρεσιν τὴν ἑαυτοῦ λέγει "εἴ σοι λυσιτελέστερον φαίνεται, δῆσον".
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἔχειν δεῖ πρὸσ τοὺσ τυράννουσ. 8:3)
3κύριε, ἐλέησον·
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ μαντευτέον. 13:1)
ἀνακραγούσησ δέ τινοσ γυναικόσ "δέσποτα ἐλέησον" νομίσασ αἰτεῖν τι μέλλειν αὐτὴν τῶν πρὸσ τροφὴν ὀργισθεὶσ ἐπηράσατο αὐτῇ τὸν θεὸν καὶ μήτε ἅλωσ αὐτῷ μήτε ληνοὺσ ὑπάρχειν ἔλεγεν, ὅθεν τι καὶ παράσχοι ἂν αὐτῇ δεομένῃ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 80:1)
σὺ δέ μ’ αἴδεο καί μ’ ἐλέησον·
(호메로스, 일리아스, Book 21 6:8)
πρὸσ δ’ ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντ’ ἐλέησον δύσμορον, ὅν ῥα πατὴρ Κρονίδησ ἐπὶ γήραοσ οὐδῷ αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ φθίσει κακὰ πόλλ’ ἐπιδόντα υἱᾶ́σ τ’ ὀλλυμένουσ ἑλκηθείσασ τε θύγατρασ, καὶ θαλάμουσ κεραϊζομένουσ, καὶ νήπια τέκνα βαλλόμενα προτὶ γαίῃ ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι, ἑλκομένασ τε νυοὺσ ὀλοῇσ ὑπὸ χερσὶν Ἀχαιῶν.
(호메로스, 일리아스, Book 22 6:12)
Ἕκτορ τέκνον ἐμὸν τάδε τ’ αἴδεο καί μ’ ἐλέησον αὐτήν, εἴ ποτέ τοι λαθικηδέα μαζὸν ἐπέσχον·
(호메로스, 일리아스, Book 22 8:5)
ἀλλ’ αἰδεῖο θεοὺσ Ἀχιλεῦ, αὐτόν τ’ ἐλέησον μνησάμενοσ σοῦ πατρόσ·
(호메로스, 일리아스, Book 24 48:22)
σὺ δέ μ’ αἴδεο καί μ’ ἐλέησον·
(호메로스, 오디세이아, Book 22 51:2)
σὺ δέ μ’ αἴδεο καί μ’ ἐλέησον·
(호메로스, 오디세이아, Book 22 56:2)
Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ιἠσοῦ ἠκολούθησαν δύο τυφλοὶ κράζοντεσ καὶ λέγοντεσ Ἐλέησον ἡμᾶσ, υἱὲ Δαυείδ.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 342:1)
Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἔκραζεν λέγουσα Ἐλέησόν με, κύριε υἱὸσ Δαυείδ·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 217:1)
Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶσ ἔχει, πολλάκισ γὰρ πίπτει εἰσ τὸ πῦρ καὶ πολλάκισ εἰσ τὸ ὕδωρ·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 285:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION