헬라어 문장 내 검색 Language

ἐλέφαντι τῷ πάθεϊ καὶ τῷ θηρίῳ τῷ ἐλέφαντι ξυνὰ μυρία καὶ ἰδέῃ καὶ χροιῇ καὶ μεγέθεϊ καὶ βιοτῇ· ἀτὰρ οὐδὲ ἄλλῳ τῳ ἴκελα, οὔτε τὸ πάθοσ πάθεϊ, οὔτε τὸ ζῷον ζῳῴ· ἐλέφασ μέν γε τὸ θηρίον καὶ κάρτα διαφέρον· πρώτιστα μέν γε μέγιστον καὶ πάχιστον · μεγέθεϊ μὲν ὁκόσον ἂν ζῷον ἐπ’ ἄλλῳ ζῳῴ πυργηδὸν ἀναθείησ μέγα· πάχιστον δὲ ἐσ πλεῦνα ζῷα πάχιστα, εἰ παράλληλα ξυνθείησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.341)
τρίχεσ δὲ ἄλλοισι μὲν ζῳοίσι φύσι ἠδὲ καὶ χαῖται· ἐλέφαντι δὲ τόδε ἐστὶ ὁ χνοῦσ· μυρίαι δὲ καὶ ἄλλαι παραλλαγαὶ πρὸσ τὰ ἀλλὰ ζῷα· καὶ γὰρ ὀπίσω κοτὲ κατὰ γόνυ κάμπτει, ὅκωσ ἄνθρωποσ, καὶ μαζὸν πρὸσ τῇσι μασχάλῃσι ἴσχει ὅκωσ γυναῖκεσ· ἀλλ’ οὔτι μοι χρέοσ τανῦν ἀμφὶ τοῦ ζῳού γράφειν, πλὴν ὁκόσον ἔξαλλόν τι καὶ ἡ νοῦσοσ ὁ ἐλέφασ καὶ ὁκόσα ἴκελα ἡ ἰδέη τοῦ νοσοῦντοσ ἴσχει τῇ τοῦ ζῳού φυῇ· ἐκίκλησκον δὲ καὶ λέοντα τὸ πάθοσ, τοῦ ἐπισκυνίου τῆσ ὁμοιότητοσ εἵνεκεν, ἣν ὕστερον φράσω· ἠδὲ σατυρίησιν τῶν τε μήλων τοῦ ἐρυθήματοσ καὶ τῆσ ἐσ συνουσίην ὁρμῆσ ἀσχέτουτε καὶ ἀναισχύντου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.359)
τοιγαροῦν οὐ λέουσι οὐδὲ ἐλέφαντι μοῦνον, ἀλλὰ καὶ νυκτὶ θοῇ ἀταλάντοσ ὑπώπια.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.379)
καὶ Ταξίλησ προσιππεύσασ ἐφ̓ ὅσον οἱ ἀσφαλὲσ ἐφαίνετο τῷ ἐλέφαντι ὃσ ἔφερε τὸν Πῶρον ἐπιστῆσαί τε ἠξίου τὸ θηρίον, οὐ γὰρ εἶναί οἱ ἔτι φεύγειν, καὶ ἀκοῦσαι τῶν παῤ Ἀλεξάνδρου λόγων.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 18 6:3)
ἐπεὰν γὰρ ὁμοῦ ἔλθῃ ἐλέφαντι, ἐπιπηδᾶν τε ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἐλέφαντοσ καὶ ἄγχειν εὐπετέωσ.
(아리아노스, Indica, chapter 15 3:1)
οὐδὲ αἰσχρὸν Ἰνδοὶ ἄγουσι τὸ ἐπὶ ἐλέφαντι μιγῆναι, ἀλλὰ καὶ σεμνὸν δοκέει τῇσι γυναιξὶν ἀξίην τὸ κάλλοσ φανῆναι ἐλέφαντοσ.
(아리아노스, Indica, chapter 17 3:2)
χρυσῷ δ’ ἐλέφαντί τε μαρμαίρουσιν οἶκοι πυροφόροι δὲ κατ’ αἰγλήεντα πόντον νῆεσ ἄγουσιν ἀπ’ Αἰγύπτου μέγιστον πλοῦτον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 10 1:3)
"τούτῳ δὲ τῷ ἐλέφαντι συνετρέφετο θήλεια ἐλέφασ ἣν Νίκαιαν ἐκάλουν ᾧ τελευτῶσα ἡ τοῦ τρέφοντοσ Ἰνδοῦ γυνὴ παιδίον αὑτῆσ τριακοσταῖον παρακατέθετο·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 85 4:3)
"τῶν δὲ κιόνων τὰ μὲν σώματα ἦν κυπαρίσσινα, αἱ δὲ κεφαλαὶ Κορινθιουργεῖσ, ἐλέφαντι καὶ χρυσῷ διακεκοσμημέναι, τὸ δὲ ἐπιστύλιον ἐκ χρυσοῦ τὸ ὅλον ἐφ’ οὗ διάζωσμα ἐφήρμοστο περιφανῆ ζῴδια ἔχον ἐλεφάντινα μείζω πηχυαίων, τῇ μὲν τέχνῃ μέτρια, τῇ χορηγίᾳ δὲ ἀξιοθαύμαστα, ἐπέκειτο δὲ καὶ στέγη καλὴ τῷ συμποσίῳ τετράγωνοσ κυπαρισσίνη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3728)
βίᾳ μὲν οὐδὲ τῶν ἐλαχίστων δύναται κρατεῖν ἄνθρωποσ, ἐπινοίᾳ δὲ καὶ μεθόδῳ ὑπέζευξε μὲν ἀρότρῳ βοῦν πρὸσ τὴν ἐργασίαν τῆσ χώρασ, ἐχαλίνωσε δὲ τὸν ἵππον, ἐλέφαντι δὲ παρέστησεν ἐπιβάτην καὶ ξύλῳ τὴν ἀμέτρητον θάλασσαν διεπέρασεν.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 42:1)
εἶπεν ὁ Φίλιπποσ, ὦ παῖ, πάνυ γὰρ ἡδέωσ ἀκούω σου τὰ τοιαῦτα λέγοντοσ, οὐδὲ οἴκησιν ἀξιοῖσ κατεσκευάσθαι τὸν βασιλέα πρὸσ ἡδονὴν κεκοσμημένην χρυσῷ καὶ ἠλέκτρῳ καὶ ἐλέφαντι τοῖσ πολυτίμοισ;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 42:2)
οὐκοῦν τόδε μὲν οἶμαι παντί τῳ δῆλον καὶ πολλάκισ λεγόμενον ἴσωσ ὅτι βαφεῖσ μὲν καὶ μυρεψοὺσ σὺν κουρικῇ γυναικῶν τε καὶ ἀνδρῶν, οὐ πολύ τι διαφερούσαισ τὰ νῦν, καὶ ποικιλτικῇ πάσῃ σχεδὸν οὐκ ἐσθῆτοσ μόνον, ἀλλὰ καὶ τριχῶν καὶ χρωτόσ, ἐγχούσῃ καὶ ψιμυθίῳ καὶ πᾶσι φαρμάκοισ μηχανωμένῃ ὡρ́ασ ψευδεῖσ καὶ νόθα εἴδωλα, ἔτι δὲ ἐν οἰκιῶν ὀροφαῖσ καὶ τοίχοισ καὶ ἐδάφει τὰ μὲν χρώμασι, τὰ δὲ λίθοισ, τὰ δὲ χρυσῷ, τὰ δ’ ἐλέφαντι ποικιλλόντων, τὰ δὲ αὐτῶν τοίχων γλυφαῖσ, τὸ μὲν ἄριστον μή παραδέχεσθαι καθόλου τὰσ πόλεισ, τὸ δὲ ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι λόγῳ διορίσαι μηδένα ἂν τοιοῦτον γίγνεσθαι τῶν ἡμετέρων πενήτων, οἷσ πρὸσ τοὺσ πλουσίουσ ἡμεῖσ ἀγωνιζόμεθα ὥσπερ χορῷ τὰ νῦν, οὐχ ὑπὲρ εὐδαιμονίασ προκειμένου τοῦ ἀγῶνοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 141:1)
ὁ δὲ καλούμενοσ ἵπποσ τῷ μεγέθει μέν ἐστιν οὐκ ἐλάττων πηχῶν πέντε, τετράπουσ δ’ ὢν καὶ δίχηλοσ παραπλησίωσ τοῖσ βουσὶ τοὺσ χαυλιόδοντασ ἔχει μείζουσ τῶν ἀγρίων ὑῶν, τρεῖσ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ὦτα δὲ καὶ κέρκον καὶ φωνὴν ἵππῳ παρεμφερῆ, τὸ δ’ ὅλον κύτοσ τοῦ σώματοσ οὐκ ἀνόμοιον ἐλέφαντι, καὶ δέρμα πάντων σχεδὸν τῶν θηρίων ἰσχυρότατον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 35 8:1)
ἔστι γὰρ ζῷον ὃ καλεῖται μὲν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότοσ ῥινόκερωσ, ἀλκῇ δὲ καὶ βίᾳ παραπλήσιον ὂν ἐλέφαντι, τῷ δὲ ὕψει ταπεινότερον, τὴν μὲν δορὰν ἰσχυροτάτην ἔχει, τὴν δὲ χρόαν πυξοειδῆ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 35 2:1)
τοῦτο περὶ τῆσ νομῆσ ἀεὶ διαφερόμενον ἐλέφαντι τὸ μὲν κέρασ πρόσ τινα τῶν πετρῶν θήγει, συμπεσὸν δ’ εἰσ μάχην τῷ προειρημένῳ θηρίῳ καὶ ὑποδῦνον ὑπὸ τὴν κοιλίαν ἀναρρήττει τῷ κέρατι καθάπερ ξίφει τὴν σάρκα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 35 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION