Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ αὐτῶν τῶν ἔργων, δι’ ἅπερ ἡ πόλισ ἐσώθη, οὐκ ἐλάχιστον μέροσ οἱ ἐμοὶ πρόγονοι συνεβάλοντο·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 229:2)
εἰ τοίνυν μεγάλων ἀγαθῶν αἴτια ὑμᾶσ ἠργάσαντο ἐκεῖνοι, μέροσ ἐγὼ οὐκ ἂν ἐλάχιστον δικαίωσ ταύτησ τῆσ αἰτίασ ἔχοιμι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 20:2)
πᾶσιν δ’ ἄρ’ ὅ γ’ οἰωνοῖσι κέλευσεν καὶ χαροποῖσι λέουσι καὶ ἀργιόδουσι σύεσσι καὶ κυσὶ καὶ μήλοισιν, ὅσα τρέφει εὐρεῖα χθών, πᾶσι δ’ ἐπὶ προβάτοισιν ἀνάσσειν κύδιμον Ἑρμῆν, οἰο͂ν δ’ εἰσ Αἴ̈δην τετελεσμένον ἄγγελον εἶναι, ὅσ τ’ ἄδοτόσ περ ἐὼν δώσει γέρασ οὐκ ἐλάχιστον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 57:12)
λειπομένου δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ βραχέοσ χρόνου, τῶν κατὰ τὸ κρυφαῖον τῆσ στέγησ σκωλήκων ἀκούει, τοῦ μὲν ἐρωτῶντοσ πόσον ἤδη μέροσ τοῦ δοκοῦ διαβέβρωται, τῶν δὲ ἀποκρινομένων λοιπὸν ἐλάχιστον εἶναι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 12:7)
ᾗ γὰρ τοσοῦτον εὐφημιῶν καὶ δόξησ περίεστι, ταύτῃ, κἂν ὡσ ἐλάχιστον τούτων ὧν μέτεστιν εἴπῃ τισ, οὐ τοῦ παντὸσ ἁμαρτήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 4:2)
ἔξεστι μὲν οὖν καὶ θεῶν τινα αἰτιάσασθαι τοῦ παντὸσ ἔργου βουλόμενον ὥσπερ κρίσιν τινὰ ποιήσασθαι τῶν ὑφ’ αὑτὸν ἀνθρώπων καὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον διαθεῖναι, καθάπερ τοὺσ εἰωθότασ ἡμεῖσ, οὐ μὴν ἀλλ’ οὐκ ἐλάχιστον μέροσ ἡ τῆσ πόλεωσ ἀρετὴ συνεβάλετο, καὶ μάλ’ εἰκότωσ καὶ μετ’ ἀξίου τοῦ λόγου τῆσ μελλούσησ τύχησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 30:6)
καὶ γάρ τοι τῶν Ἑλλήνων οὐκ ἐλάχιστον δύνανται τὰσ κατὰ μικρὸν πλεονεξίασ συλλέγοντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 14:11)
ὅσα δ’ ἧκεν ἐπ’ ἀνθρώπουσ, συνεπελάβοντό ποτε Λακεδαιμόνιοι καὶ Φωκεῖσ καὶ ἄλλοσ τισ οἶμαι, οὐ μὴν ἀλλ’ οὐκ ἐλάχιστον Λακεδαιμόνιοι, τό γε κῦροσ ἔχοντεσ αὐτοὶ τῆσ ψήφου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 12:3)
πρὸσ δὲ τοὺσ οὔπω τοῦ μέλλοντοσ οὐδὲν ἐνθυμουμένουσ, ἀλλ’ ἔτι τῆσ ἀπάτησ καὶ τῶν ἐλπίδων ὄντασ, ἓν μὲν ἐκεῖνο λέγω, ὅτι καὶ τοὺσ λόγουσ αὐτοὺσ βλάβοσ ἡγοῦμαι τοῖσ πράγμασιν, εἰ μή τισ αὐτοὺσ ὡσ εἰσ ἐλάχιστον καταστήσει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 2:6)
οὐ παύσεσθε, ὦ θαυμάσιοι, καὶ γνώσεσθε ὅτι ταῦτα μὲν οἷσ προσκείμεθα εἰ καὶ πολλοῦ τινοσ ἄξια, ἀλλ’ οὖν θνητὰ καὶ τῆσ δευτέρασ μερίδοσ, γνώμη δὲ ἀγαθὴ πάντων οἰκειότατον τοῖσ κρείττοσιν, ἧσ οὐκ ἐλάχιστον μέροσ τὸ πρὸσ φιλίαν ἐπιτηδείωσ ἔχειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:1)
ὥστε καὶ τοῖσ οὐκ εἰδόσι τὴν πόλιν παρὰ τῶν εἰδότων ἀκούουσιν, εἰ καὶ τἄλλα καθ’ ἡδονὴν βεβιωμένα αὑτοῖσ εἶχον λέγειν, τοῦτο γοῦν ἓν οὐκ ἐλάχιστον δοκεῖν ἐνδεῖν, ὅτι μὴ εἶδόν πω Ῥόδον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 11:7)
καὶ πῶσ ἐλάχιστον οἱ ῥήτορεσ δύνανται, εἴ γε οὗ παγχάλεπον κτήσασθαι δύναμιν, τοῦτ’ αὐτοῖσ περίεστιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 73:4)
ὅσα δ’ ἢ κινδυνεύοντασ ἔδει προνοήσασθαι, ἐν οἷσ ἅμα καὶ τῶν πολλῶν καὶ τῶν ἐπιεικῶν ἦν εὐεργέτασ εἶναι, ἢ κατ’ ἐξουσίαν πράττοντασ ἀπάγειν ἀπὸ τῶν δυσχερεστάτων ἀεὶ καὶ ὡσ ἐλάχιστον τρέπειν τὰ τῆσ φύσεωσ ἁμαρτήματα, ταῦτ’ οὐκ ἔστιν ὅπωσ οὐ παρὰ τούτοισ ὄντα φανήσεται, καὶ ταῦτα πρὸσ τῷ λόγῳ τῷ παρ’ ἡμῶν καὶ ταῖσ ἀποδείξεσι Πλάτων αὐτὸσ ἐπισφραγίζεται καὶ ἔστιν ἡμῖν κἀνταῦθα μάρτυσ ὑπὸ τῆσ αὐτῆσ δεξιότητοσ ἧσπερ κἀν τοῖσ ἄνω κατὰ τὴν χρείαν ἀεὶ καὶ τὸ λοιπὸν, ἐὰν αὐτὸσ αὐτοὺσ ἐπαινῶν ἐπιδειχθῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 83:10)
ἐκ δὲ τοῦ λόγου φαίνεται τῷ μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν προσῆκον τῶν αἰτιῶν, τῷ δ’ οὐκ ἐλάχιστον μέροσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 9:9)
οὐκοῦν τῶν μαρτύρων ἡμῖν τῶν εἰσ τοὺσ λόγουσ κεκλημένων τῷ Περικλεῖ καὶ οἷσ οὐκ ἐλάχιστον μετεῖναι φαίημεν ἂν τῆσ περὶ ταῦτα ἐμπειρίασ ὁ μὲν τῶν Ἑλληνίδων μεγίστην τὴν ἐκείνου γλῶτταν εἴρηκε, λέγων μὲν ἴσον τι καὶ φωνὴν, ἀναμίξασ δέ τι τῆσ παρὰ τῆσ τέχνησ πικρίασ τοῖσ ἀπὸ τῆσ ἀληθείασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 14:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION