Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μετὰ δὲ τοῦτον ἧκεν Ἀθηνᾶ, καὶ ποιησαμένη τῆσ καταλήψεωσ Κέκροπα μάρτυρα ἐφύτευσεν ἐλαίαν, ἣ νῦν ἐν τῷ Πανδροσείῳ δείκνυται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 1:4)
καὶ τούτων δικαζόντων ἡ χώρα τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐκρίθη, Κέκροποσ μαρτυρήσαντοσ ὅτι πρώτη τὴν ἐλαίαν ἐφύτευσεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 1:6)
ὅθεν ὁ Εὐμένησ ἐσ Ἐλαίαν, τὸ τῆσ ἀρχῆσ ἐπίνειον, διέπλει κατὰ σπουδήν, καὶ σὺν αὐτῷ Λεύκιοσ Αἰμίλιοσ Ῥηγίλλοσ ὁ Λιουίου τὴν ναυαρχίαν παραδεδεγμένοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 4:3)
Ὁ μὲν δὴ Πόπλιοσ ταῦτα εἰπὼν ἐσ Ἐλαίαν νοσηλευόμενοσ ὑπεχώρει, σύμβουλον τῷ ἀδελφῷ Γναῖον Δομίτιον καταλιπών·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 3:1)
ὁ δ’ Ἀντίοχοσ, οἱο͂́ν τι καὶ Φίλιπποσ ὁ Μακέδων, οἰηθεὶσ τῶνδε τῶν ἐπιταγμάτων πλέον οὐδὲν αὑτοῦ τὸν πόλεμον ἀφαιρήσεσθαι, συνέτασσε ἀπὸ τῶν πολεμίων, καὶ Σκιπίωνι τὸν υἱὸν ἀπέπεμπεν ἐσ Ἐλαίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 3:2)
ὡσ οὖν κατήλθομεν εἰσ τὴν Ἐλαίαν, παρῆμεν ἔξω πρὸσ τὸν λιμένα, καὶ εὐθὺσ μὲν τὸ πλοῖον εὑρίσκετο, Ἀσκληπιὸσ ὄνομα, εὐθὺσ δ’ ἐβόων οἱ ναῦται τὸν θεὸν, ὡσ εἶδον τὰ γιγνόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 13:1)
γενόμενοσ δὲ ἐν Γρυνείῳ θύσασ τῷ Ἀπόλλωνι καὶ τὰ εἰωθότα διατρίψασ εἰσ Ἐλαίαν ἐλθὼν ἀνεπαυόμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 2:10)
καὶ εἴ τισ ἐξορύξειεν ἐλαίαν μορίαν ἢ κατάξειεν, ἔκρινεν ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλή, καὶ εἴ του καταγνοίη, θανάτῳ τοῦτον ἐζημίουν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 60 2:4)
"ὧν καιομένων φασὶν ἄλλα τε πολλὰ γενέσθαι τέρατα καὶ ἐλαίαν ἱερὰν αὐτομάτην ἀναφθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:46)
μηδέποτ’ ἐλαίαν ἔσθι’, ἀκαλήφην ἔχων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 47 1:5)
οὐ μόνον γὰρ ὑπάρχει σιτοφόροσ, ἀλλὰ καὶ πολλὴν ἄμπελον, ἔτι δ’ ἐλαίαν ἔχει καὶ τὴν ἀγρίαν ὕλην καὶ ποταμοὺσ εὐχρηστίαν παρεχομένουσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 50 1:2)
τό γε μὴν μαλθακὸν αὐτῆσ καὶ πάμφορον, καὶ τὰ πεδία δένδρεσι ποικίλοισ κατάφυτα τὸ πλεῖστόν τε ἐλαίαν [τε] καὶ ἄμπελον καὶ φοινικῶνασ ἤσκηται, διαρδομένη χειμάρροισ τε τοῖσ ἀπὸ τῶν ὀρῶν καὶ πηγαῖσ ἀεννάοισ ἅλισ, εἴ ποτ’ ἐκεῖνοι σειρίῳ φθίνοιεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 58:1)
λέγουσι δὲ καὶ τάδε, κατακαυθῆναι μὲν τὴν ἐλαίαν, ἡνίκα ὁ Μῆδοσ τὴν πόλιν ἐνέπρησεν Ἀθηναίοισ, κατακαυθεῖσαν δὲ αὐθημερὸν ὅσον τε ἐπὶ δύο βλαστῆσαι πήχεισ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 27 4:2)
ὤπασε δὲ Κρονίων πολέμου μναστῆρά οἱ χαλκεντέοσ λαὸν ἵππαιχμον θαμὰ δὴ καὶ Ὀλυμπιάδων φύλλοισ ἐλαιᾶν χρυσέοισ μιχθέντα.
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 1 ΧΡΟΜΙῼ ΑΙΤΝΑΙῼ ΙΠΠΟΙΣ 4:2)
καὶ γὰρ ἀπαρίνην καὶ βάτον ἐπιλαμβανομένην ὑπερβάντεσ καὶ διωσάμενοι βαδίζομεν ἐπὶ τὴν ἐλαίαν καὶ τὴν ἄμπελον.
(플루타르코스, De amicorum multitudine, chapter, section 43)

SEARCH

MENU NAVIGATION