헬라어 문장 내 검색 Language

πίμπλησι γὰρ τὴν χώρην τοῦ στόματοσ, καὶ τὸ περιττὸν αὐτέησ ὑπὲρ τοὺσ ὀδόντασ ἐκχεῖται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.58)
φιλοτέχνου δ’ ὄντοσ τοῦ ὀργάνου καθ’ ὑπερβολήν, διὰ τῆσ τυχούσησ ἐργασίασ ἄπλατον ὕδωρ ἀναρριπτεῖται παραδόξωσ, καὶ πᾶν τὸ ποτάμιον ῥεῦμα ῥᾳδίωσ ἐκ βυθοῦ πρὸσ τὴν ἐπιφάνειαν ἐκχεῖται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 37 4:1)
Οὐαλέριοσ δ’ ἐγγὺσ τῶν πολεμίων παρὰ ποταμὸν Ἀνίητα, ὃσ ἐκ πόλεωσ μὲν Τιβύρων καθ’ ὑψηλοῦ πολὺσ ἐκχεῖται σκοπέλου, φέρεται δὲ διὰ τῆσ Σαβίνων τε καὶ Ῥωμαίων πεδιάδοσ ὁρίζων τὴν ἑκατέρων χώραν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 37 6:3)
ἐκχεῖται δ’ εἰσ ἀπειροκάλουσ περιφράσεισ πλοῦτον ὀνομάτων ἐπιδεικνυμένη κενόν, ὑπεριδοῦσά τε τῶν κυρίων καὶ ἐν τῇ κοινῇ χρήσει κειμένων τὰ πεποιημένα ζητεῖ καὶ ξένα καὶ ἀρχαιοπρεπῆ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 5 2:2)
μελαίνει τε τὸ σαφὲσ καὶ ζόφῳ ποιεῖ παραπλήσιον, ἕλκει τε μακρὸν ἀποτείνουσα τὸν νοῦν, συστρέψαι δὲ δέον ἐν ὀλίγοισ ὀνόμασιν ἐκχεῖται εἰσ ἀπειροκάλουσ περιφράσεισ, πλοῦτον ὀνομάτων ἐπιδεικνυμένη, ὑπεριδοῦσα δὲ τῶν κυρίων ὀνομάτων κἀν τῇ κοινῇ χρήσει κειμένων τὰ πεποιημένα ζητεῖ καὶ ξένα καὶ ἀρχαιοπρεπῆ.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 5:3)
ἐκχεῖται τὸ ἐλάδιον, κλέπτεται τὸ οἰνάριον·
(에픽테토스, Works, chapter 12 2:2)
εἰ δὲ μήγε, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνοσ ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπόλλυνται·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 331:2)
ὅταν γὰρ ἀκούω, πολύ μοι μᾶλλον ἢ τῶν κορυβαντιώντων ἥ τε καρδία πηδᾷ καὶ δάκρυα ἐκχεῖται ὑπὸ τῶν λόγων τῶν τούτου, ὁρῶ δὲ καὶ ἄλλουσ παμπόλλουσ τὰ αὐτὰ πάσχοντασ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 475:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION