헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω δ’ ἦν σφαλερὰ καὶ ἐπικίνδυνα τὰ πράγματα, ὥστε ἠναγκάσθη γράψαι ψήφισμα Κηφισοφῶν ὁ Παιανιεύσ, εἷσ τῶν φίλων καὶ ἑταίρων τῶν Χάρητοσ, ἐκπλεῖν τὴν ταχίστην Ἀντίοχον τὸν ἐπὶ τῶν ὑπηρετικῶν, καὶ ζητεῖν τὸν στρατηγὸν τὸν ἐπὶ τῇ δυνάμει τεταγμένον, κἂν ἐντύχῃ που, φράζειν ὅτι θαυμάζει ὁ δῆμοσ ὁ Ἀθηναίων, εἰ Φίλιπποσ μὲν ἐπὶ Χερρόνησον τὴν Ἀθηναίων πορεύεται, Ἀθηναῖοι δὲ οὐδὲ τὸν στρατηγὸν ἴσασιν οὐδὲ τὴν δύναμιν ἣν ἐξέπεμΨαν, ὅπου ἐστίν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 731)
ἐνταῦθ’ ἀνὴρ ἰδιώτησ ἐκπλεῖν μόνον εἰσ Σάμον ἐπιχειρήσασ, ὡσ προδότησ τῆσ πατρίδοσ αὐθημερὸν ὑπὸ τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ θανάτῳ ἐζημιώθη.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2523)
τεκμαίρομαι δὲ τοῖσ τε ἄλλοισ καὶ ὅτι πᾶσαν τὴν πανταχόθεν θάλατταν ἐπέστρεψε δεῦρο, πύλασ ἑκατέρωθεν ἐπιθεὶσ καὶ ἀναπετάσασ αὐτῇ τὸν ἰσθμὸν τοῦτον καλούμενον, πρόσ τε ἑώ καὶ πρὸσ ἑσπέραν ὁμοίωσ, συγκλείσασ τε ἅμα, ὡσ μὴ ἐπιμίγνυντο, οὐ πολλῷ τινι μέτρῳ γῆσ, ἀλλ’ οἱο͂ν αὐλῶνι στενῷ, καὶ νόμον θεὶσ καὶ τάξασ ἐπ’ αὐταῖσ φυλάττειν τὰ ἑαυτῆσ ὁρ́ια ἑκάστην, καὶ ἀναπετάσασ πάλιν καὶ δοὺσ πολλήν τινα τὴν πρόσω εὐρυχωρίαν ἑκάστῃ, θεαμάτων ἁπάντων ὁπόσα ἐν γῇ παραδοξότατόν τε ὁμοῦ καὶ ἥδιστον, εἰσπλεῖν τε καὶ ἐκπλεῖν ἐν τῷ αὐτῷ ἐξ οὐρίων ἑκάστουσ, καὶ ὑπὸ τοὺσ αὐτοὺσ ἀνέμουσ ἀναγωγάσ τε καὶ καταγωγὰσ γίγνεσθαι ἐν μόνῃ τῶν πασῶν τῇ γῇ ταύτῃ καὶ τῇ θαλάττῃ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 6:9)
τὸ μὲν κατηγορεῖν, ὦ Ἀθηναῖοι, Νικίου καὶ λέγειν ὡσ οὔτ’ ἐξ ἀρχῆσ ἐκπλεῖν ἐνθένδε ἐβούλετο νῦν τε δυοῖν θάτερον, ἢ πλείω καὶ μείζω τὰ δυσχερῆ ποιεῖ τῷ λόγῳ, ἢ εἰ τὰ μάλιστα ταῦθ’ οὕτωσ ἔχει, πάντωσ αὐτόσ ἐστ’ αἴτιοσ, ἄλλῳ παρίημι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 1:1)
ἐγὼ δὲ φοβοῦμαι μὲν ἃ μικρῷ πρόσθεν εἴρηκα, φοβοῦμαι δὲ καὶ τοὺσ οἰωνοὺσ, βλέπων μὲν εἰσ τὰ μυστήρια ὡσ οὐ καλῶσ ἐξεφοίτησε πρὶν ἐκπλεῖν ἡμᾶσ, βλέπων δ’ εἰσ τοὺσ ἑρμᾶσ ὡσ διετέθησαν, ἐνθυμούμενοσ δὲ ὡσ ὁ ταῦτα συμβουλεύσασ ἐπάρατοσ γεγένηται καὶ μόνῳ τούτῳ δημοσίᾳ τὰ γένη τὰ ἱερὰ κατηράσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 15:1)
καὶ οὐ τοσοῦτόν γ’ ἔστι μόνον εἰπεῖν περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅτι καὶ Λακεδαιμόνιοι δοκοῦσί μοι ταῦτα γνόντεσ ἐξ ἀρχῆσ ὥσπερ ἀφοσιούμενοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἀποστεῖλαι τοσούτουσ ὁπόσων ἠδύναντο ἐνεγκεῖν στερηθέντεσ, ὡσ τοῦ γε ἀποτυχεῖν ὑπάρχοντοσ ‐ οὕτω δὴ τούτων κεχωρηκότων καὶ τῶν ἐν ταῖσ ναυσὶ κατὰ κράτοσ ἤδη φευγόντων εἰσ τὸ εἴσω τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ τὴν Πελοπόννησον σχεδὸν Ἑλλάδα ποιουμένων, τὰ δ’ ἄλλα παρεικότων, ἔσχατοσ μὲν ἀνεχώρει μετὰ ἐσχάτων Ἀθηναίων, οὐ τὴν αὐτὴν τάξιν φυλάττων ἥνπερ ὅτε ἐκπλεῖν ἔδει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 75:4)
ὅτε Μιλτοκύθησ ἀπέστη Κότυοσ, συχνὸν ἤδη χρόνον ὄντοσ τοῦ πολέμου, καὶ ἀπηλλαγμένου μὲν Ἐργοφίλου, μέλλοντοσ δ’ Αὐτοκλέουσ ἐκπλεῖν στρατηγοῦ, ἐγράφη τι παρ’ ὑμῖν ψήφισμα τοιοῦτον, δι’ οὗ Μιλτοκύθησ μὲν ἀπῆλθε φοβηθεὶσ καὶ νομίσασ ὑμᾶσ οὐ προσέχειν αὐτῷ, Κότυσ δ’ ἐγκρατὴσ τοῦ τ’ ὄρουσ τοῦ ἱεροῦ καὶ τῶν θησαυρῶν ἐγένετο.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 153:2)
ὡσ δ’ ἐν ἀρχαιρεσίαισ ὑμεῖσ Χαβρίαν ἐπὶ τὸν πόλεμον τοῦτον κατεστήσατε, καὶ τῷ μὲν Ἀθηνοδώρῳ συνέβη διαφεῖναι τὴν δύναμιν χρήματ’ οὐκ ἔχοντι παρ’ ὑμῶν οὐδ’ ἀφορμὴν τῷ πολέμῳ, τῷ Χαβρίᾳ δὲ μίαν ναῦν ἔχοντι μόνην ἐκπλεῖν, τί ποιεῖ πάλιν οὗτοσ ὁ Χαρίδημοσ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 240:1)
καὶ ἐπειδὴ εἶχεν, ἐκπλεῖν μέλλων εἰσ Κέρκυραν τριήραρχοσ, ἀπέγραψε ταῦτα πρὸσ Θηριππίδην ἔχονθ’ ἑαυτὸν καὶ ὡμολόγει κεκομίσθαι τὴν προῖκα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 19:1)
ἐπὶ Σωκρατίδου γὰρ ἄρχοντοσ μουνιχιῶνοσ μηνὸσ μέλλων ἐκπλεῖν τὸν ὕστερον ἔκπλουν Τιμόθεοσ οὑτοσί, περὶ ἀναγωγὴν ἤδη ὢν ἐν τῷ Πειραιεῖ, προσδεηθεὶσ ἀργυρίου, προσελθὼν τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ ἐν τῷ λιμένι, ἐκέλευσεν αὐτὸν χρῆσαι χιλίασ τριακοσίασ πεντήκοντα μίαν δύ’ ὀβολώ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 8:1)
ὁ δὲ τὰσ μὲν χιλίασ καὶ τριακοσίασ καὶ πεντήκοντα καὶ μίαν καὶ δύ’ ὀβολώ, ἃσ πρώτασ ἐδανείσατο τοῦ μουνιχιῶνοσ μηνὸσ μέλλων ἐκπλεῖν ἐπὶ Σωκρατίδου ἄρχοντοσ, ἃσ καὶ ἐκέλευσε δοῦναι Ἀντιμάχῳ τῷ ταμίᾳ τῷ ἑαυτοῦ, ἰδίᾳ ἔφη δανεῖσαι τὸν πατέρα Ἀντιμάχῳ καὶ οὐκ αὐτὸσ λαβεῖν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 54:1)
οὗτοσ ἐπειδὴ ἐκπλεῖν ἔμελλεν εἰσ τὴν Λιβύην, διαλογισάμενοσ πρὸσ τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν ἐναντίον Ἀρχεβιάδου καὶ Φρασίου προσέταξεν τὸ ἀργύριον ὃ κατέλειπεν ἦν δὲ τοῦτο ἑκκαίδεκα μναῖ καὶ τετταράκοντα δραχμαί, ὡσ ἐγὼ ὑμῖν πάνυ ἀκριβῶσ ἐπιδείξω Κηφισιάδῃ ἀποδοῦναι, λέγων ὅτι κοινωνὸσ εἰή αὑτοῦ ὁ Κηφισιάδησ οὗτοσ, οἰκήτωρ μὲν ὢν ἐν Σκίρῳ, ἐν δὲ τῷ παρόντι ἐφ’ ἑτέρᾳ ἀποδημῶν ἐμπορίᾳ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον 5:2)
μελλόντων δ’ ἐκπλεῖν τῶν περὶ τὸν Θησέα, ὁ Αἰγεὺσ συνέθετο πρὸσ τὸν κυβερνήτην , ἐὰν μὲν ὁ Θησεὺσ νικήσῃ τὸν Μινώταυρον, καταπλεῖν αὐτοὺσ λευκοῖσ ἱστίοισ, ἐὰν δὲ ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ καὶ πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 61 4:1)
ἀγνοουμένησ δὲ τῆσ ἐπινοίασ αὐτοῦ τινὲσ μὲν εἰσ τὴν Ἰταλίαν ὑπελάμβανον αὐτὸν στρατεύειν, τινὲσ δὲ πορθήσειν τῆσ Σικελίασ τὴν ὑπὸ Καρχηδονίουσ, πάντεσ δὲ ἀπεγίνωσκον τῶν ἐκπλεῖν μελλόντων τὴν σωτηρίαν καὶ τοῦ δυνάστου τὴν μανίαν κατεγίνωσκον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 5 1:2)
οὐ μὴν τὸ πλῆθοσ ὑπήκουεν, ἀλλὰ πάντων καταπεπληγμένων τὸ μέγεθοσ τῶν Περσικῶν δυνάμεων οὐδεὶσ προσεῖχε τοῖσ ἡγεμόσιν, ἀλλ’ ἕκαστοσ ἐκ τῆσ Σαλαμῖνοσ ἐκπλεῖν ἔσπευδεν εἰσ τὴν Πελοπόννησον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 16 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION