Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἔθνῃσκον δὲ οἱ μὲν ἀμυνόμενοι τοὺσ ἀναιροῦντασ, οἱ δ’ οὐκ ἀμυνόμενοι ὡσ οὐχ ὑπὸ τῶνδε ἀδικούμενοι, εἰσὶ δ’ οἳ καὶ σφᾶσ αὐτοῦσ λιμῷ τε ἑκουσίῳ δαπανῶντεσ καὶ βρόχοισ χρώμενοι καὶ τὰ σώματα καταποντοῦντεσ ἢ ῥιπτοῦντεσ ἀπὸ τῶν τεγῶν ἢ ἐσ πῦρ ἐναλλόμενοι ἢ τοῖσ σφαγεῦσιν ὑπίσχοντεσ ἢ καὶ μεταπεμπόμενοι βραδύνοντασ, ἕτεροι δὲ κρυπτόμενοι καὶ λιπαροῦντεσ ἀπρεπῶσ ἢ διωθούμενοι τὸ κακὸν ἢ ὠνούμενοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 3 4:1)
οἱ δὲ καὶ ἀγνοίᾳ τῶν συνεγνωκότων, ἡγούμενοι πάντασ διεφθάρθαι καὶ μόνοι ἔτι ὄντεσ ἔσεσθαι τοῖσ πλείοσιν εὐκαταφρόνητοι, φόβῳ καὶ ἀνάγκῃ μᾶλλον ἢ ἑκουσίῳ γνώμῃ συνεπήχουν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 5:9)
δοκεῖ δὴ τὸ βίαιον καὶ τὸ ἀναγκαῖον ἀντικεῖσθαι, καὶ ἡ βία καὶ ἡ ἀνάγκη, τῷ ἑκουσίῳ καὶ τῇ πειθοῖ ἐπὶ τῶν πραττομένων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 130:3)
ἑκουσίῳ δὲ μᾶλλον ἐοίκεν ἡ ἀκολασία τῆσ δειλίασ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 158:2)
ἀδίκημα δὲ καὶ δικαιοπράγημα ὡρ́ισται τῷ ἑκουσίῳ καὶ ἀκουσίῳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 103:4)
οἱ δὲ ὑπὸ λύπησ τε καὶ ἀμηχανίασ κρατούμενον ἑκουσίῳ χρήσασθαι τελευτῇ αὐτὸν ἔφασαν, ἐπειδὴ πάντα χαλεπὰ καὶ ἄπορα συνέβαινεν αὐτῷ καὶ οὐδὲν ἐχώρει κατὰ νοῦν τῶν ἐν ἀρχαῖσ, ὅτε εἰσ τὰ πράγματα εἰσῄει, προσδοκηθέντων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 5 2:1)
οὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶσ ὅ τε κάματοσ λάθοι καὶ ἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατι ἑκουσίῳ περιπεσόντεσ, ἐφ̓ ὅσον βουλόμεθα, εὖ ποιήσοντι ἡμᾶσ·
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 29:4)
τῷ βιαίῳ τε καὶ ἑκουσίῳ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 118:7)
νῦν δέ γε πάλιν ἐπανορθούμενοι, καθάπερ εἶπον, τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιμελητικὴν δίχα διαιρώμεθα, τῷ βιαίῳ τε καὶ ἑκουσίῳ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 119:3)
οἰόμεθά τινα τούτων τῶν πολιτειῶν ὀρθὴν εἶναι τούτοισ τοῖσ ὁρ́οισ ὁρισθεῖσαν, ἑνὶ καὶ ὀλίγοισ καὶ πολλοῖσ, καὶ πλούτῳ καὶ πενίᾳ, καὶ τῷ βιαίῳ καὶ ἑκουσίῳ, καὶ μετὰ γραμμάτων καὶ ἄνευ νόμων συμβαίνουσαν γίγνεσθαι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 211:3)
τούτοιν τοίνυν τοῖν δυοῖν τὸ μὲν οὐκ ἀνεκτὸν ἐμοὶ πάντωσ που γίγνεσθαι, τό γε δὴ μὴ λέγειν, οὕτωσ οἰόμενον ἔχειν τἀληθέσ ‐ οὐ γὰρ ἂν νόμιμον οὐδ’ ὅσιον ἂν εἰή ‐ κατὰ τίνα δὲ τρόπον ἐστὸν δύο, εἰ μὴ τῷ τε ἀκουσίῳ καὶ τῷ ἑκουσίῳ διαφέρετον ἑκάτερον;
(플라톤, Laws, book 9 54:1)
ὁ μὲν τὸν θυμὸν φυλάττων καὶ οὐκ ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἐξαίφνησ ἀλλὰ μετὰ ἐπιβουλῆσ ὕστερον χρόνῳ τιμωρούμενοσ ἑκουσίῳ ἐοίκεν, ὁ δὲ ἀταμιεύτωσ ταῖσ ὀργαῖσ καὶ ἐκ τοῦ παραχρῆμα εὐθὺσ χρώμενοσ ἀπροβουλεύτωσ ὅμοιοσ μὲν ἀκουσίῳ, ἔστι δὲ οὐδ’ οὗτοσ αὖ παντάπασιν ἀκούσιοσ ἀλλ’ εἰκὼν ἀκουσίου.
(플라톤, Laws, book 9 88:2)
ὡσ δὲ πολὺν χρόνον ἀναρχίασ οὔσησ καὶ τριῶν στρατοπέδων τὴν ἀγορὰν ὁσημέραι περιεχόντων ὀλίγον ἀπέλιπεν ἀνεπίσχετον γεγονέναι τὸ κακόν, ἔγνω τὰ πράγματα πρὸ τῆσ ἐσχάτησ ἀνάγκησ εἰσ Πομπήϊον ἑκουσίῳ χάριτι τῆσ βουλῆσ περιστῆσαι, καὶ τῷ μετριωτάτῳ τῶν παρανομημάτων χρησάμενοσ ἰάματι τῆσ τῶν μεγίστων καταστάσεωσ τὴν μοναρχίαν ἐπαγαγέσθαι μᾶλλον ἢ περιϊδεῖν τὴν στάσιν εἰσ μοναρχίαν τελευτῶσααν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 47 2:1)
ἐν δὲ ταῖσ ἀτόποισ καὶ παραβόλοισ πράξεσι καὶ φορᾶσ τινοσ ἐνθουσιώδουσ καὶ παραστάσεωσ δεομέναισ οὐκ ἀναιροῦντα ποιεῖ τὸν θεόν, ἀλλὰ κινοῦντα τὴν προαίρεσιν, οὐδ’ ὁρμὰσ ἐνεργαζόμενον, ἀλλὰ φαντασίασ ὁρμῶν ἀγωγούσ, αἷσ οὐδὲ ποιεῖ τὴν πρᾶξιν ἀκούσιον, ἀλλὰ τῷ ἑκουσίῳ δίδωσιν ἀρχήν, καὶ τὸ θαρρεῖν καὶ τὸ ἐλπίζειν προστίθησιν.
(플루타르코스, Lives, chapter 32 6:1)
καὶ εἶπα αὐτοῖσ. ἡμεῖσ κεκτήμεθα τοὺσ ἀδελφοὺσ ἡμῶν τοὺσ Ἰουδαίουσ τοὺσ πωλουμένουσ τοῖσ ἔθνεσιν ἐν ἑκουσίῳ ἡμῶν. καὶ ὑμεῖσ πωλεῖτε τοὺσ ἀδελφοὺσ ὑμῶν καὶ παραδοθήσονται ἡμῖν̣ καὶ ἡσύχασαν καὶ οὐχ εὕροσαν λόγον.
(70인역 성경, 느헤미야기 5:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION