Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὰν ἀφεθῶσιν, εὐθὺσ ἀναζητούσασ τὸ ἴχνοσ, καὶ οὐδ̓ εἰ πάντεσ ἀποκαλοῖεν, οὐκ ἄν ποτε τοῦτο ἀπολειπούσασ, οὐδ̓ εἰ πολλαὶ μὲν φωναὶ πανταχόθεν φέροιντο, πολλαὶ δὲ ὀσμαὶ ἀπό τε τῶν καρπῶν καὶ ἀνθῶν ἐμπλέκοιντο, πολὺ δὲ πλῆθοσ ἀνθρώπων τε καὶ ἄλλων ζῴων φαίνοιτο καὶ ἴχνη τὰ μὲν ἵππων, τὰ δὲ βοῶν, τὰ δὲ προβάτων ‐ οὐδὲν οὔτε ὁρᾷ τούτων οὔτε αἰσθάνεται αὐτῶν οὐδενόσ, ἀλλὰ ἐκεῖνο πανταχόθεν ἐκλέγει τὸ ἴχνοσ κἀκείνῳ ἕπεται, μέχρισ ἂν εὑρ́ῃ τε καὶ ἀναστήσῃ τὸν λαγών, καὶ μετὰ ταῦτα κατέχει διώκουσα, δἰ ὁποίων ἄν ποτε ἰῄ χωρίων, καὶ οὔτε πεδίον οὔτε ὄροσ οὔτε τὰ λίαν τραχέα οὔτε χαράδρα ἢ ῥεῦμα ἀποκωλύει αὐτήν, πολλούσ τινασ δρόμουσ τοῦ λαγὼ θέοντοσ καὶ πειρωμένου ἐξαπατᾶν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 26:1)
καθόλου δὲ τριῶν ὄντων, ὥσ φησι Θεόφραστοσ, ἐξ ὧν γίνεται τὸ μέγα καὶ σεμνὸν καὶ περιττὸν ἐν λέξει, τῆσ τε ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων καὶ τῆσ ἐκ τούτων ἁρμονίασ καὶ τῶν περιλαμβανόντων αὐτὰ σχημάτων, ἐκλέγει μὲν εὖ πάνυ καὶ τὰ κράτιστα τῶν ὀνομάτων τίθησιν, ἁρμόττει δὲ αὐτὰ περιέργωσ, τὴν εὐφωνίαν ἐντείνων μουσικήν, σχηματίζει τε φορτικῶσ καὶ τὰ πολλὰ γίνεται ψυχρὸσ ἢ τῷ πόρρωθεν λαμβάνειν ἢ τῷ μὴ πρέποντα εἶναι τὰ σχήματα τοῖσ πράγμασι διὰ τὸ μὴ κρατεῖν τοῦ μετρίου.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 31)
οὐδὲν γὰρ ἁπλῶσ Λυσίασ παραλείπει τῶν στοιχείων, ἐξ ὧν οἱ λόγοι, οὐ τὰ πρόσωπα, οὐ τὰ πράγματα, οὐκ αὐτὰσ τὰσ πράξεισ, οὐ τρόπουσ τε καὶ αἰτίασ αὐτῶν, οὐ καιρούσ, οὐ χρόνουσ, οὐ τόπουσ, οὐ τὰσ ἑκάστου τούτων διαφορὰσ ἄχρι τῆσ εἰσ ἐλάχιστον τομῆσ, ἀλλ’ ἐξ ἁπάσησ θεωρίασ καὶ παντὸσ μερισμοῦ τὰσ οἰκείασ ἀφορμὰσ ἐκλέγει.
(디오니시오스, chapter 15 1:3)
ἐκλέγει δὲ ὀνόματα συνήθη τε καὶ προσφυῆ τοῖσ πράγμασι, καὶ συντίθησιν αὐτὰ ἡδέωσ πάνυ καὶ κεχαρισμένωσ οὐχ ἧττον Ἡροδότου.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 3:3)
ὥστε καὶ σύνεστιν ἐπὶ σοφίᾳ πολλοῖσ τῶν νέων καὶ μισθοὺσ οὐκ ὀλίγουσ ἐπὶ τούτῶ ἐκλέγει, σφόδρα πιθανὸσ ὢν ὁπότε ἰδίᾳ τοῖσ μαθηταῖσ διαλέγοιτο·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 27:2)
χρησίμωσ μὲν ὅτι πᾶν θηρίον ἐκλέγει καὶ τὰ ἐν τοῖσ κρεωπωλίοισ καὶ τοῖσ ὀψοπωλίοισ ἀποκαθάρματα, δυσχρήστωσ δὲ ὅτι παμφάγον καὶ ἀκάθαρτον καὶ δυσκόλωσ ἀπειργόμενον ἀπὸ τῶν καθαρείων καὶ τῶν ἀλλοτρίων μολυσμοῦ παντόσ.
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 2 7:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION