Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πληγέντων γὰρ τῶν ἵππων ἀθρόωσ, καὶ τὰ ἁρ́ματα ἐσ τοὺσ φίλουσ περιφερόντων, αἵ τε κάμηλοι πρῶται τῆσ ἀταξίασ ᾐσθάνοντο, πλησίον τοῖσ ἁρ́μασι παρατεταγμέναι, καὶ μετὰ ταύτασ ἡ κατάφρακτοσ ἵπποσ, οὐ ῥᾳδίωσ ὑπὸ τοῦ βάρουσ τὰ δρέπανα ἐκφεύγειν δυναμένη.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 6:8)
ἔστι τοίνυν ἐκφεύγειν καὶ περιί̈στασθαι τὴν εὐτέλειαν τῇ τῶν ἰσοδυναμούντων παραθέσει, οἱο͂ν ἐπεὶ δὲ ἠσθένει Δαρεῖοσ καὶ ὑπώπτευε τὴν τελευτὴν τοῦ βίου.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 6:3)
ὃ δ’ οὖν ὑπεθέμεθα ἐν ἀρχῇ, διὰ πάντων δείκνυται, οἷσ τὸ ἀνθρώπειον φῦλον ἄγεται, ταῦτ’ εἶναι ἔργα Σαράπιδοσ καὶ μηδέποτε ἐκφεύγειν ἡμᾶσ τὸ τούτου κράτοσ, ἀλλὰ καὶ σώζειν, καὶ ὕστερον εἶναι τὴν παρὰ τούτου πρόνοιαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 9:14)
ὅπου γὰρ οὐδὲ ἄνδρα ἰδίᾳ καθάπαξ αἰτίαν ἐκφεύγειν ῥᾴδιον, ἴσωσ δ’ οὐδ’ ἐν δυνατῷ, ἦ που πόλιν γε τοσαύτην οἰέσθαι προσήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:6)
εἰ δὲ μὴ, τοὺσ πολλοὺσ ἐκφεύγειν ἐστὶν ἃ τῶν κρειττόνων μὴ λαθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 29:1)
ἐκ δὲ τούτου συμβαίνει παρὰ πάντα τὸν χρόνον ὃν οἶδ’ ἐγώ, τὸν μὲν οἷσ ἂν ἁμάρτητ’ ἐπιτιμῶντα εὐδοκιμεῖν καὶ δοκεῖν εὖ λέγειν, τὰ δὲ πράγματα καὶ περὶ ὧν βουλεύεσθ’ ἐκφεύγειν ὑμᾶσ.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 3:3)
εἰ δή τισ ὡσ μὲν οὐχὶ κακοῦργόσ ἐστι μὴ λέγοι, ἢ ὡσ οὐκ ἀσεβήσ, ἢ ὅ τι δήποτ’ εἰή δι’ ὃ κρίνοιτο, διὰ ταῦτα δ’ ἐκφεύγειν ἀξιοίη, εἰ μὲν ἀπηγμένοσ εἰή, διότι πρὸσ διαιτητὴν ἐξῆν αὐτῷ λαχεῖν ἢ γράφεσθαι χρῆν, εἰ δὲ πρὸσ διαιτητῇ φεύγοι, ὅτι χρῆν σ’ ἀπάγειν, ἵν’ ἐκινδύνευεσ περὶ χιλιῶν, γέλωσ ἂν εἰή δήπουθεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 35:1)
Περὶ δὲ τῶν βιωτικῶν καὶ ὅπωσ χρὴ τὰ μὲν ἡμᾶσ αἱρεῖσθαι, τὰ δ’ ἐκφεύγειν, οὑτωσὶ γράφει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 117:2)
δύνασθαι γὰρ καὶ εὖ λέγειν καὶ δεισιδαιμονίασ ἐκτὸσ εἶναι καὶ τὸν περὶ θανάτου φόβον ἐκφεύγειν τὸν <τὸν> περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν λόγον ἐκμεμαθηκότα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 28:7)
ἐπειδὰν γὰρ ἐν τῷ πηλῷ ἀσκηθῶσιν συνέχειν τὸ διαδιδρᾶσκον ὑπὸ γλισχρότητοσ, ἐθίζονται ἐκφεύγειν αὐτοὶ ληφθέντεσ ἐκ τῶν χειρῶν, καὶ ταῦτα ἐν ἀφύκτῳ ἐχόμενοι.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 29:2)
ἐδόκει γάρ μοι ἄκοντ’ αὐτὸν ἐκφεύγειν τὸ λεχθὲν διὰ τὸ σφόδρα προσέχειν τὸν νοῦν τοῖσ λεγομένοισ, δῆλοσ δ’ ἦν καὶ ὅτε ἠκροᾶτο οὕτωσ ἔχων.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 137:3)
οἰεί οὖν τὸν Αἵδην οὐκ ἂν πολλοὺσ ἐκφεύγειν, εἰ μὴ τῷ ἰσχυροτάτῳ δεσμῷ ἔδει τοὺσ ἐκεῖσε ἰόντασ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 121:4)
πεφυκέναι γὰρ δή φασιν τὸ μὲν ἀδικεῖν ἀγαθόν, τὸ δὲ ἀδικεῖσθαι κακόν, πλέονι δὲ κακῷ ὑπερβάλλειν τὸ ἀδικεῖσθαι ἢ ἀγαθῷ τὸ ἀδικεῖν, ὥστ’ ἐπειδὰν ἀλλήλουσ ἀδικῶσί τε καὶ ἀδικῶνται καὶ ἀμφοτέρων γεύωνται, τοῖσ μὴ δυναμένοισ τὸ μὲν ἐκφεύγειν τὸ δὲ αἱρεῖν δοκεῖ λυσιτελεῖν συνθέσθαι ἀλλήλοισ μήτ’ ἀδικεῖν μήτ’ ἀδικεῖσθαι·
(플라톤, Republic, book 2 27:1)
τὸ δὲ ζητούμενον ἁλωτόν, ἐκφεύγειν δὲ τἀμελούμενον.
(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 5:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION