Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν γὰρ τελευτησάντων παρ’ αὐτοῖσ τὰ σώματα ἐκφέρουσιν οἱ συγγενεῖσ γυμνοὶ λόγχασ ἔχοντεσ, εἰσ δὲ τοὺσ ἐπὶ τῆσ χώρασ δρυμοὺσ θέντεσ τὸ σῶμα τὸν μὲν περικείμενον τῷ νεκρῷ κόσμον περιαιροῦνται, τὸ δὲ σῶμα τοῦ τετελευτηκότοσ καταλείπουσι βορὰν τοῖσ θηρίοισ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 105 2:1)
ὃ καὶ πάντων ἐστὶ δεινότατον, ὅτι τοῖσ μὲν ἐκφέρουσιν εἰσ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ τὰ τῆσ πόλεωσ ἁμαρτήματα τοσαύτην ἔχετε χάριν, ὅσην οὐδὲ τοῖσ εὖ ποιοῦσι, πρὸσ δὲ τοὺσ ἐπιπλήττοντασ καὶ νουθετοῦντασ ὑμᾶσ οὕτω θιατίθεσθε δυσκόλωσ, ὥσπερ πρὸσ τοὺσ κακόν τι τὴν πόλιν ἐργαζομένουσ.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 16 6:1)
ἐπιχειροῦσι δέ τινεσ οὐκ ἄδοξοι σοφισταὶ λέγειν, ὅτι τοῖσ μὲν πρὸσ τὰσ ὀχλικὰσ ἐντεύξεισ παρεσκευασμένοισ καὶ τὰ δίκαια λέγουσιν οὐκ ἔστιν ἐπιτήδειοσ οὗτοσ ὁ χαρακτήρ, τοῖσ δὲ τὰσ ἱστορικὰσ πραγματείασ ἐκφέρουσιν, αἷσ μεγαλοπρεπείασ τε δεῖ καὶ σεμνολογίασ καὶ καταπλήξεωσ, παντὸσ μάλιστα προσήκει ταύτην ἀσκεῖν τὴν φράσιν τὴν γλωττηματικήν τε καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ τροπικὴν καὶ ἐξηλλαγμένην τῶν ἐν ἔθει σχημάτων ἐπὶ τὸ ξένον καὶ περιττόν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 50 1:1)
τοῖσ παιδίοισ εἰσ στενόβρογχον κεράμιον καθιεῖσιν τὴν χεῖρα καὶ ἐκφέρουσιν ἰσχαδοκάρυα τοῦτο συμβαίνει·
(에픽테토스, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ. 22:1)
καὶ τὸ τελευταῖον, ἀράμενοί τινεσ ἐκφέρουσιν αὐτὸν ἐκ τοῦ συμποσίου τῆσ αὐλητρίδοσ ἀμφοτέραισ ἐπειλημμένον.
(루키아노스, Timon, (no name) 54:3)
ἐν τοσούτῳ δὲ κλῶπέσ τινεσ ἀνασπάσαντεσ τὸ κλεῖστρον ἐκφέρουσιν ἅπαντα, ὡσ μηδὲ τὰ ἐσ ἐκείνην τὴν ἡμέραν διαρκέσοντα καταλιπεῖν.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 56:5)
τῇ μὲν οὖν πολυμαθείᾳ τὴν πολυλογίαν ἕπεσθαι συμβαίνει διὸ καὶ Πυθαγόρασ ἔταξε τοῖσ νέοισ πενταετῆ σιωπήν, ἐχεμυθίαν προσαγορεύσασ, τῇ δὲ περιεργίᾳ τὴν κακολογίαν ἀνάγκη συνακολουθεῖν ἃ γὰρ ἡδέωσ ἀκούουσιν ἡδέωσ λαλοῦσι, καὶ ἃ παρ’ ἄλλων σπουδῇ συλλέγουσι πρὸσ ἑτέρουσ μετὰ χαρᾶσ ἐκφέρουσιν.
(플루타르코스, De curiositate, section 91)
τῇ δὲ περιεργίᾳ τὴν κακολογίαν ἀνάγκη συνακολουθεῖν ἃ γὰρ ἡδέωσ ἀκούουσιν ἡδέωσ λαλοῦσι, καὶ ἃ παρ’ ἄλλων σπουδῇ συλλέγουσι πρὸσ ἑτέρουσ μετὰ χαρᾶσ ἐκφέρουσιν.
(플루타르코스, De curiositate, section 9 1:2)
"οὐδὲν γὰρ αἱ μεγάλαι φύσεισ μικρὸν ἐκφέρουσιν οὐδ’ ἀργεῖ δι’ ὀξύτητα τὸ σφοδρὸν.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 615)
ᾗ παραβάλλομεν τὴν Φωκίωνοσ, οὐ κατὰ κοινὰσ ὁμοιότητασ, ὡσ ἀγαθῶν καὶ πολιτικῶν ἀνδρῶν ἔστι γὰρ ἀμέλει καὶ ἀνδρείασ διαφορὰ πρὸσ ἀνδρείαν, ὡσ τῆσ Ἀλκιβιάδου πρὸσ τὴν Ἐπαμεινώνδου, καὶ φρονήσεωσ πρὸσ φρόνησιν, ὡσ τῆσ Θεμιστοκλέουσ πρὸσ τὴν Ἀριστείδου, καὶ δικαιοσύνησ πρὸσ δικαιοσύνην, ὡσ τῆσ Νομᾶ πρὸσ τὴν Ἀγησιλάου, τούτων δὲ τῶν ἀνδρῶν αἱ ἀρεταὶ μέχρι τῶν τελευταίων καὶ ἀτόμων διαφορῶν ἕνα χαρακτῆρα καὶ μορφὴν καὶ χρῶμα κοινὸν ἤθουσ ἐγκεκραμένον ἐκφέρουσιν, ὥσπερ ἴσῳ μέτρῳ μεμιγμένου πρὸσ τὸ αὐστηρὸν τοῦ φιλανθρώπου καὶ πρὸσ τὸ ἀσφαλὲσ τοῦ ἀνδρείου, καὶ τῆσ ὑπὲρ ἄλλων μὲν κηδεμονίασ, ὑπὲρ αὐτῶν δὲ ἀφοβίασ, καὶ πρὸσ μὲν τὸ αἰσχρὸν εὐλαβείασ, πρὸσ δὲ τὸ δίκαιον εὐτονίασ συνηρμοσμένησ ὁμοίωσ·
(플루타르코스, chapter 3 4:1)
"καὶ φιλόθερμόν ἐστι τὸ ψυχρὸν καὶ φιλόψυχρον τὸ θερμόν ὅθεν οἱ ὄρειοι καὶ πνευματώδεισ καὶ νιφόμενοι τόποι τὰ δᾳδώδη καὶ πισσοτρόφα τῶν φυτῶν, μάλιστα πεύκασ καὶ στροβίλουσ, ἐκφέρουσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ τοῦ κιττοῦ πότερον τῇ φύσει θερμὸσ ἢ ψυχρόσ ἐστιν. 2:10)
"τὰ γὰρ παρ’ ἐκείνοισ λεγόμενα μύθοισ ἐοίκεν, εἰ μή τινασ ἄρα λόγουσ σπουδαίουσ ἔχοντεσ οὐκ ἐκφέρουσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Πότερον οἱ Ιοὐδαῖοι σεβόμενοι τὴν ὗν ἢ δυσχεραίνοντεσ ἀπέχονται τῶν κρεῶν. 3:2)
ἠνίασε δὲ τοὺσ πολλοὺσ καὶ τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερὸν εἱσάμενοσ, ἣν Ἀριστοβούλην μὲν προσηγόρευσεν, ὡσ ἄριστα τῇ πόλει καὶ τοῖσ Ἕλλησι βουλευσάμενοσ, πλησίον δὲ τῆσ οἰκίασ κατεσκεύασεν ἐν Μελίτῃ τὸ ἱερὸν, οὗ νῦν τὰ σώματα τῶν θανατουμένων οἱ δήμιοι προβάλλουσι καὶ τὰ ἱμάτια καὶ τοὺσ βρόχουσ τῶν ἀπαγχομένων καὶ καθαιρεθέντων ἐκφέρουσιν.
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 22 1:3)
ἄσκαφοι δ’ αἱ ἄμπελοι μένουσαι διὰ τέλουσ, τεμνόμεναι δὲ διὰ πενταετηρίδοσ, νέαι μὲν διετεῖσ ἐκφέρουσιν ἤδη καρπόν, τέλειαι δ’ ἀποδιδόασι τοσοῦτον ὥστ’ ἀφιᾶσιν ἐν τοῖσ κλήμασι πολὺ μέροσ.
(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 4 4:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION