헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ πλησίον ἐθεάσαντο νῆσον, τῷ δὲ παρὰ προσδοκίαν ἀναφανῆναι προσορμισθέντεσ Ἀνάφην ἐκάλεσαν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 26:3)
ἱδρύσατο δὲ ἄγαλμα Δήμητροσ, ἣν ἐκάλεσαν Ἶσιν Αἰγύπτιοι, καὶ τὴν Ιὢ Ἶσιν ὁμοίωσ προσηγόρευσαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 3:17)
ἀπὸ Ῥηγίου δὲ εἷσ ἀπορρήγνυσι ταῦροσ, καὶ ταχέωσ εἰσ τὴν θάλασσαν ἐμπεσὼν καὶ διανηξάμενοσ <εἰσ> Σικελίαν, καὶ τὴν πλησίον χώραν διελθὼν τὴν ἀπ’ ἐκείνου κληθεῖσαν Ἰταλίαν Τυρρηνοὶ γὰρ ἰταλὸν τὸν ταῦρον ἐκάλεσαν, ἦλθεν εἰσ πεδίον Ἔρυκοσ, ὃσ ἐβασίλευεν Ἐλύμων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:15)
θηλὴν μὲν γὰρ ἀρτιτόκοσ ἔλαφοσ ὑπέσχεν αὐτῷ, ποιμένεσ δὲ ἀνελόμενοι τὸ βρέφοσ Τήλεφον ἐκάλεσαν αὐτό.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 4:6)
τούτων δὲ σπαρέντων ἀνέτειλαν ἐκ γῆσ ἄνδρεσ ἔνοπλοι, οὓσ ἐκάλεσαν Σπαρτούσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 4 1:8)
τὸν δὲ παῖδα Ἀρχέμορον ἐκάλεσαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 6 4:8)
μικρὸν δέ τι πολίχνιον Ῥωμαῖοί ποτε ἐπιτειχίζοντεσ Αἰκανοῖσ Ἄλβην ἀπὸ τῆσ αὑτῶν μητροπόλεωσ ἐκάλεσαν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 7:6)
τόδε μέντοι τὸ πάθοσ οὔνομα μὲν πλευρίτιδοσ, τὸ δὲ πρῆγμα οὐκ ἴσχει· ἀλλὰ καὶ πνεῦμά κοτε, ξυνιστὰν ἐν πλευρῷ, δίψαν ἐνδιδοῖ καὶ ὀδύνην πονηρὴν, μαλθακήν τε θέρμην· καὶ τόδε ἐκάλεσαν ἄνδρεσ ἀί̈δριεσ πλευρῖτιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.411)
ἐπ’ ἐκεῖνόν τε βασιλέα σύμμαχον ἐκάλεσαν, δι’ οὗ μάλιστα ἡγοῦντο ἡμᾶσ καταλύσειν, καὶ τοῦτον διὰ τοῦ αὐτοῦ τούτου κατέθεντο πέμψαντεσ Ἀνταλκίδην, ὃσ ἐξέδωκε τοὺσ Ἕλληνασ αὐτῷ, μισθὸν τῆσ εἰρήνησ, καὶ ταύτην τελευτὴν ἀμφοτέροισ ἐπέθηκαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 4:11)
οὐ γὰρ ἂν τῇ καλλίστῃ τέχνῃ, ᾗ τὸ μέλλον κρίνεται, αὐτὸ τοῦτο τοὔνομα ἐμπλέκοντεσ μανικὴν ἐκάλεσαν, ἀλλ’ ὡσ καλοῦ ὄντοσ ὅταν θείᾳ μοίρᾳ γίγνηται, οὕτω νομίσαντεσ ἔθεντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 13:4)
οἱ δὲ νῦν ἀπειροκάλωσ τὸ ταῦ ἐπεμβαλόντεσ μαντικὴν ἐκάλεσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 13:5)
οὗτοι οὖν πάντεσ, ὁ σύμπασ δῆμοσ τῆσ οἰκουμένησ, τὸν ἐφ’ ἡμῶν, φησί, φιλόσοφον ὀρχηστὴν Μέμφιν ἐκάλεσαν ἀπαρχαΐζοντεσ τὴν διὰ τοῦ σώματοσ αὐτοῦ κίνησιν τῇ τῶν πόλεων ἀρχαιοτάτῃ καὶ βασιλικωτάτῃ, περὶ ἧσ Βακχυλίδησ φησὶ τὴν ἀχείμαντόν τε Μέμφιν καὶ δονακώδεα Νεῖλον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 36 1:3)
καὶ τὸν ἄρτον δ’ ἐκάλεσαν ὅτι τῶν σχημάτων ὁ κύκλοσ ἀπήρτισται καὶ ἔστι τέλειοσ, καὶ τὸ ποτήριον οὖν τὸ δεχόμενον τὴν ὑγρὰν τροφὴν κυκλοτερὲσ ἐποίησαν κατὰ μίμημα τοῦ κόσμου, τὸ δὲ τοῦ Νέστοροσ καὶ ἰδιαίτερόν ἐστιν, ἔχει γὰρ καὶ ἀστέρασ, οὓσ ἥλοισ ὁ ποιητὴσ ἀπεικάζει διὰ τὸ τοὺσ ἀστέρασ περιφερεῖσ εἶναι τοῖσ ἥλοισ ὁμοίωσ καὶ ἐμπεπηγέναι τῷ οὐρανῷ, καθὼσ καὶ Ἄρατόσ φησιν ἐπ’ αὐτῶν οὐρανῷ αἰὲν ἄρηρεν ἀγάλματα νυκτὸσ ἰούσησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 78 1:1)
μετὰ ταύτην δὲ καὶ Σωφροσύνην καὶ Ἐγκράτειαν ἐπεισεκόμισαν καὶ πλεονεξίαν ἐκάλεσαν τὴν ἐν ἀπολαύσεσιν ὑπεροχὴν ὥστε τὸν πειθαρχοῦντα τοῖσ νόμοισ καὶ τῇ τῶν πολλῶν φήμῃ μετριάζειν περὶ τὰσ σωματικὰσ ἡδονάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 6514)
καὶ τοῦ λοιποῦ φίλαι ἐγένοντο, κοινῶσ περιέπουσαι τὸν ἐραστήν, ἐφ’ οἷσ Ιὤνεσ ἀγασθέντεσ, ὥσ φησι Μενέτωρ ἐν τῷ περὶ Ἀναθημάτων, Πασιφίλαν ἐκάλεσαν τὴν Πλαγγόνα, μαρτυρεῖ δὲ καὶ Ἀρχίλοχοσ περὶ αὐτῆσ ἐν τούτοισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 66 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION