Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἔστι κανδύλουσ ποιεῖν οὐδ’ οἱᾶ σὺ εἰώθασ εἰσ ταὐτὸν καρυκεύειν, μέλι, σεμίδαλιν, ᾠά1·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 522)
οὐκ ἔστι κανδύλουσ ποεῖν οὐδ’ οἱᾶ σὺ εἰώθασ εἰσ ταὐτὸν καρυκεύειν μέλι, σεμίδαλιν, ᾠά·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 72 1:2)
"ἀεί ποτε σύ, ὦ Οὐλπιανέ, οὐδενὸσ μεταλαμβάνειν εἰώθασ τῶν παρασκευαζομένων πρὶν μαθεῖν εἰ ἡ χρῆσισ μὴ εἰή τῶν ὀνομάτων παλαιά, κινδυνεύεισ οὖν ποτε διὰ ταύτασ τὰσ φροντίδασ ὥσπερ ὁ Κῷοσ Φιλίτασ ζητῶν τὸν καλούμενον ψευδολόγον τῶν λόγων ὁμοίωσ ἐκείνῳ ἀφαυανθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 64 1:2)
ἀλλὰ μή, καθάπερ εἰώθασ, πολὺ παρὰ τὴν δόξαν λέγε καὶ πάντα μᾶλλον ἢ ὅ τισ ἂν οἰηθείη.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 1:6)
οὐχ οὗτοί εἰσι, περὶ ὧν εἰώθασ λέγειν ὅτι μαίνονται;
(에픽테토스, Works, book 1, Πρὸσ τοὺσ θαυμάζεσθαι θέλοντασ. 4:2)
δείκνυε πῶσ εἰώθασ ἐν πλοίῳ χειμάζεσθαι.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 15:1)
ἀ[ι]εὶ δ’ εἰσ ἄλλον καὶ ἄλλον χρόνον εἰώθασ ὑπερτίθεσθαι τὸ εὐροεῖν, τὸ εὐσχημονεῖν, τὸ κατὰ φύσιν ἔχειν καὶ διεξάγειν.
(에픽테토스, Works, book 4, chapter 12 2:2)
πράσσειν σὺ πόλλ’ εἰώθασ ἥ τε σὴ πόλισ.
(에우리피데스, Suppliants, episode 5:26)
εἰ δ’ ο[ἰεί] κορδακίζων καὶ γελ[ωτ]οποιῶν, ὅπερ ποι[εῖν] εἰώθασ, ἐπὶ τῶν δικαστη[ρί]ων ἀποφεύξεσθαι, ε[ὐήθ]ησ εἶ, ἢ παρὰ τούτ[ο]ισ συγγνώμην ἢ ἔ[λεόν] τινα παρὰ τὸ δίκαι[ον ὑπ]άρ[χ]ειν.
(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου 15:1)
τὸ μὲν πρῶτον κατακοσμοῦσα ἑαυτὴν εὐπρεπῶσ καὶ εὐσταλὴσ οὖσα καὶ φαιδρὰ πρὸσ ἅπαντασ, οὐκ ἄχρι τοῦ καγχάζειν ῥᾳδίωσ καθάπερ σὺ εἰώθασ, ἀλλὰ μειδιῶσα ἡδὺ καὶ ἐπαγωγόν, εἶτα προσομιλοῦσα δεξιῶσ καὶ μήτε φενακίζουσα, εἴ τισ προσέλθοι ἢ προπέμψειε, μήτε αὐτὴ ἐπιλαμβανομένη τῶν ἀνδρῶν.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Κρωβύλη καὶ Κόρινανα. 3:2)
πότερον εἰώθασ ἥδιον αὐτὸσ ἐπὶ σαυτοῦ μακρῷ λόγῳ διεξιέναι λέγων τοῦτο ὃ ἂν ἐνδείξασθαί τῳ βουληθῇσ, ἢ δι’ ἐρωτήσεων, οἱο͂́ν ποτε καὶ Παρμενίδῃ χρωμένῳ καὶ διεξιόντι λόγουσ παγκάλουσ παρεγενόμην ἐγὼ νέοσ ὤν, ἐκείνου μάλα δὴ τότε ὄντοσ πρεσβύτου;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 9:2)
εἰ οὖν αὐτῶν θαυμάζοιμεν λεγόντων, ἴσωσ ἂν εἴποιεν ὅτι "ὦ Σώκρατεσ, μὴ θαύμαζε τὰ λεγόμενα ἀλλ’ ἀποκρίνου, ἐπειδὴ καὶ εἰώθασ χρῆσθαι τῷ ἐρωτᾶν τε καὶ ἀποκρίνεσθαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 46:6)
καὶ μήν, ἔφη ὁ Κέβησ ὑπολαβών, καὶ κατ’ ἐκεῖνόν γε τὸν λόγον, ὦ Σώκρατεσ, εἰ ἀληθήσ ἐστιν, ὃν σὺ εἰώθασ θαμὰ λέγειν, ὅτι ἡμῖν ἡ μάθησισ οὐκ ἄλλο τι ἢ ἀνάμνησισ τυγχάνει οὖσα, καὶ κατὰ τοῦτον ἀνάγκη που ἡμᾶσ ἐν προτέρῳ τινὶ χρόνῳ μεμαθηκέναι ἃ νῦν ἀναμιμνῃσκόμεθα.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 249:1)
ἀλλὰ γὰρ δὴ σύ, ὦ Σώκρατεσ, τὰ μὲν ὅλα τῶν πραγμάτων οὐ σκοπεῖσ, οὐδ’ ἐκεῖνοι οἷσ σὺ εἰώθασ διαλέγεσθαι, κρούετε δὲ ἀπολαμβάνοντεσ τὸ καλὸν καὶ ἕκαστον τῶν ὄντων ἐν τοῖσ λόγοισ κατατέμνοντεσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 122:2)
σὺ δέ γε, ἔφη, οἶμαι οὐκ εἰώθασ δι’ εἰκόνων λέγειν.
(플라톤, Republic, book 6 105:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION