Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢ ὅτε ἐψηφίζετο μὴ εἰσηγεῖσθαι περὶ δικτάτοροσ μηδένα μήτε ἐπιψηφίζειν, ἢ νηποινεὶ πρὸσ τοῦ θέλοντοσ ἀποθνῄσκειν;
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 9:11)
πάντων δ’ ἥκιστα ἔγωγε ᾤμην ἐγχωρεῖν τοῖσ μεμφομένοισ τοὺσ Ἀθηναίουσ ταῦτα εἰσηγεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 4:7)
νῦν δὲ τοσοῦτον ἀπέχω τοῦ δυσχερὲσ εἰσηγεῖσθαί τι, ὡσ ταὐτὰ δὴ ταῦτα καὶ συμβουλεύσων ἥκω, μήτε λέγειν μήτ’ ἀκούειν δυσχερὲσ μηδὲν, οὕτω πολλοῦ δέω πράττειν γέ τι ἢ συμβουλεύειν τῶν δυσχερῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:5)
διόπερ οὐ ῥᾴδιον τῷ λεχθέντι ταχὺ συγχωρεῖν, εἴπερ μὴ συμφέρει κινεῖν, ἐνδέχεται δ’ εἰσηγεῖσθαί τινασ νόμων λύσιν ἢ πολιτείασ ὡσ κοινὸν ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 185:3)
χρὴ δὲ τοιαύτην εἰσηγεῖσθαι τάξιν ἧσ ῥᾳδίωσ ἐκ τῶν ὑπαρχόντων καὶ πεισθήσονται καὶ δυνήσονται κοινωνεῖν, ὡσ ἔστιν οὐκ ἔλαττον ἔργον τὸ ἐπανορθῶσαι πολιτείαν ἢ κατασκευάζειν ἐξ ἀρχῆσ, ὥσπερ καὶ τὸ μεταμανθάνειν ἢ μανθάνειν ἐξ ἀρχῆσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 11:1)
καὶ μηδείσ με νομίσῃ ταῦτα λέγειν ἁπλῶσ ἁπάντων ἀνέχεσθαι παραινοῦντα ὑμῖν καὶ πάντα πάσχειν, ἀλλ’ ὅπωσ ἔμπειροι τῶν καθ’ αὑτοὺσ ὄντεσ καὶ νῦν ἄμεινον βουλεύησθε καὶ τὸ λοιπὸν οὕτωσ ἀπαιτῆτε τὸν παριόντα μὴ ῥᾳδίωσ ὑμῖν μηδ’ ὡσ ἂν ἐπέλθῃ μηδὲν εἰσηγεῖσθαι, πάντα δὲ εἰδότα καὶ περὶ πάντων ἐσκεμμένον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 33:1)
εἰσ τοῦτο γὰρ ἤδη τινὲσ ἥκουσιν εὐηθείασ, ὥστε μὴ γνώμασ εἰσηγεῖσθαι σωτηρίουσ, ἀλλ’ εὐχὰσ λέγειν ἀδυνάτουσ, οὓσ ἡδέωσ ἂν ἐροίμην, ποία μὲν ἡμῖν χρόνου δοθήσεται περιουσία περὶ ταῦτα τὰ πράγματα γινομένοισ οὕτωσ ἐγγὺσ ὄντων τῇ πόλει τῶν ἐχθρῶν;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 52 2:1)
μετὰ δὲ ταῦτα οἵ τε ὕπατοι καὶ τῶν πατρικίων οἱ πλεῖστον δυνάμενοι τραχύτερον ἤδη αὐτῶν προσιόντεσ καθήπτοντο λέγοντεσ, ὡσ οὐκ ἐπιτρέψουσιν αὐτοῖσ νόμουσ εἰσηγεῖσθαι καὶ τούτουσ ἀπροβουλεύτουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 4 1:1)
τῶν μὲν οὖν ἄλλων συνέδρων τῶν ἀπελαθέντων τῆσ κατοικιδίου βουλῆσ ἧττον ἔφη θαυμάζειν, Μάρκου δὲ Ὁρατίου καὶ Λευκίου Οὐαλερίου τῶν καταλυσάντων τὴν ὀλιγαρχίαν, ὑπατικῶν ἀνδρῶν καὶ οὐδενὸσ ἧττον ἐπιτηδείων τὰ κοινὰ βουλεύειν, τὴν ἀπαξίωσιν τῆσ εἰσ τὸ συνέδριον παρακλήσεωσ ἐκπεπλῆχθαι, καὶ οὐ δύνασθαι συμβάλλειν ἐπὶ τίνι λόγῳ δικαίῳ, εἰκάζειν δὲ μίαν αἰτίαν, ὅτι πονηρὰσ καὶ ἀσυμφόρουσ γνώμασ εἰσηγεῖσθαι μέλλοντεσ κατὰ τῶν δημοτικῶν οὐκ ἐβούλοντο παρακαλεῖν εἰσ ταῦτα τὰ συνέδρια τοὺσ φιλοδημοτάτουσ, ἀγανακτήσοντασ δηλονότι καὶ οὐ περιοψομένουσ οὐδὲν ἄδικον πολίτευμα κατὰ τοῦ δήμου γινόμενον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 57 4:2)
φάναι δὴ πάντασ καὶ βούλεσθαι καὶ κελεύειν αὐτὸν εἰσηγεῖσθαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 57:1)
μὴ οὖν ὄκνει, ἔφη, ταῦτα εἰσηγεῖσθαι αὐταῖσ ἃ σοί τε λυσιτελήσει κἀκείναισ·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 7 11:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION