Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλαζὼν δὲ ὁ πλείω τῶν ὑπαρχόντων προσποιούμενοσ, εἴρων δὲ ὁ ἐλάττω·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 59:2)
ὁ μὲν γὰρ ἐπὶ τὰ χείρω καθ’ αὑτοῦ ψευδόμενοσ μὴ ἀγνοῶν εἴρων, ὁ δ’ ἐπὶ τὰ βελτίω ἀλαζών, ὁ δ’ ὡσ ἔχει, ἀληθὴσ καὶ καθ’ Ὅμηρον πεπνυμένοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 132:2)
ὁ μὲν μέσοσ ἀληθήσ τισ καὶ ἡ μεσότησ ἀλήθεια λεγέσθω, ἡ δὲ προσποίησισ ἡ μὲν ἐπὶ τὸ μεῖζον ἀλαζονεία καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν ἀλαζών, ἡ δ’ ἐπὶ τὸ ἔλαττον εἰρωνεία καὶ εἴρων <ὁ ἔχων>.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 87:1)
δοκεῖ δὴ ὁ μὲν ἀλαζὼν προσποιητικὸσ τῶν ἐνδόξων εἶναι καὶ μὴ ὑπαρχόντων καὶ μειζόνων ἢ ὑπάρχει, ὁ δὲ εἴρων ἀνάπαλιν ἀρνεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα ἢ ἐλάττω ποιεῖν, ὁ δὲ μέσοσ αὐθέκαστόσ τισ ὢν ἀληθευτικὸσ καὶ τῷ βίῳ καὶ τῷ λόγῳ, τὰ ὑπάρχοντα ὁμολογῶν εἶναι περὶ αὑτόν, καὶ οὔτε μείζω οὔτε ἐλάττω.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 130:1)
νῦν οὖν ἀτεχνῶσ ὅ τι βούλονται τουτὶ τοὐμὸν σῶμ’ αὐτοῖσιν παρέχω, τύπτειν πεινῆν διψῆν αὐχμεῖν ῥιγῶν ἀσκὸν δείρειν, εἴπερ τὰ χρέα διαφευξοῦμαι, τοῖσ τ’ ἀνθρώποισ εἶναι δόξω θρασὺσ εὔγλωττοσ τολμηρὸσ ἴτησ βδελυρὸσ ψευδῶν συγκολλητὴσ εὑρησιεπὴσ περίτριμμα δικῶν κύρβισ κρόταλον κίναδοσ τρύμη μάσθλησ εἴρων γλοιὸσ ἀλαζὼν κέντρων μιαρὸσ στρόφισ ἀργαλέοσ ματιολοιχόσ·
(아리스토파네스, Clouds, Choral, anapests 2:3)
λέγω δὲ οὐχ ἵνα σύνταγμά τι ὅλον, ὥσπερ οἱ παῖδεσ, εἴρων συνάπτῃσ, ἀλλ̓ ἵνα, εἴ τί σοι σφόδρα ἀρέσειε, τοῦτο κατάσχῃσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 35:3)
κατὰ δὲ τὰσ θήρασ προσκρούειν μὲν σιωπῶν, ἐπαινέσασ δὲ προσακούειν εἴρων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 736:3)
" τοῦ δ’ Ἀλβίνου διερωτῶντοσ, οὗτοσ γὰρ ἔπαρχοσ ἦν, τίσ εἰή καὶ πόθεν, καὶ διὰ τί ταῦτα φθέγγοιτο, πρὸσ ταῦτα μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν ἀπεκρίνατο, τὸν δὲ ἐπὶ τῇ πόλει θρῆνον εἴρων οὐ διέλειπεν, μέχρι καταγνοὺσ μανίαν ὁ Ἀλβῖνοσ ἀπέλυσεν αὐτόν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 344:1)
καὶ τοῦτ’ ἐφ’ ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνασ πέντε εἴρων οὔτ’ ἤμβλυνεν τὴν φωνὴν οὔτ’ ἔκαμεν, μέχρισ οὗ κατὰ τὴν πολιορκίαν ἔργα τῆσ κλῃδόνοσ ἰδὼν ἀνεπαύσατο.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 347:2)
οὐδὲν δ’ ὠφεληθεὶσ διὰ τὸ ταραχώδη καὶ πολυπτόητον αὐτῷ περὶ τοὺσ ἐπαίνουσ γεγονέναι τὴν ἀκρόασιν ἀπέρχεται τῶν τριῶν ἓν φερόμενοσ εἴρων γὰρ ἢ κόλαξ ἢ περὶ λόγουσ ἀπειρόκαλοσ;
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 13 9:1)
Ἡ μὲν οὖν εἰρωνεία δόξειεν ἂν εἶναι, ὡσ τύπῳ λαβεῖν, προσποίησισ ἐπὶ χεῖρον πράξεων καὶ λόγων, ὁ δὲ εἴρων τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ προσελθὼν τοῖσ ἐχθροῖσ ἐθέλειν λαλεῖν, οὐ μισεῖν·
(테오프라스토스, Characters, Εἰρωνείασ Α’ 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION