Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γίγνεται δὲ ἐπὶ τοῦ δικαστηρίου καὶ καλέσασ τὴν δίκην καὶ λόγων οὐ πολλῶν ῥηθέντων ἠγανάκτησέ τε τοῖσ γενομένοισ καί τινα καὶ τῶν μετασχόντων τῆσ ἐπιδρομῆσ εἰσ τὴν εἱρκτὴν ἐνέβαλε, καὶ τὸ χωρίον ἡμῖν ψηφίζεται, καὶ εἰσῄειμεν εἰσ αὐτὸ ὑπὸ γραμμάτων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 26:15)
τὸν νικήσαντα Πλαταιᾶσιν ἐβούλοντο μὲν εἰσ τὴν εἱρκτὴν ἐμβαλεῖν, καταφυγόντα δὲ εἰσ τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν αὐτοῦ ἀπέκτειναν, καὶ οὐδὲν αὐτὸν ὤνησεν οὔτε ὅτι γένουσ ἦν τῶν Ἡρακλειδῶν οὔτε ὅτι παῖδα ἐπετρόπευεν οὔτε ὅτι τῆσ Ἑλλάδοσ ἁπάσησ ἡγήσατο, οὐ μόνον τῆσ Σπάρτησ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 10:1)
τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τοῦ τε πλήθουσ καὶ τῶν ἀξιολογωτάτων ἀνδρῶν ὡσ βασίλισσαν θεραπευόντων τὸν μὲν ἄνδρα καταβαλεῖν εἰσ τὴν εἱρκτήν, αὐτὴν δὲ φύσει μεγαλεπίβολον οὖσαν καὶ τολμηρὰν κατασχεῖν τὴν ἀρχήν, καὶ μέχρι γήρωσ βασιλεύσασαν πολλὰ καὶ μεγάλα κατεργάσασθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 20 5:2)
τοῦ δὲ δυνάστου θαυμάσαντοσ, εἰ τοιοῦτόσ ἐστι φίλοσ ὃσ ἑαυτὸν εἰσ τὴν εἱρκτὴν ἀντ’ ἐκείνου παραδώσει, προσεκαλέσατό τινα τῶν γνωρίμων ὁ Φιντίασ, Δάμωνα ὄνομα, Πυθαγόρειον φιλόσοφον, ὃσ οὐδὲ διστάσασ ἔγγυοσ εὐθὺσ ἐγενήθη τοῦ θανάτου.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 4 5:1)
δοὺσ δὲ σωφρονεῖν τῇ γυναικὶ πονηρὸν δ’ εἶναι κατακρίνασ τὸν Ιὤσηπον τὸν μὲν εἰσ τὴν τῶν κακούργων εἱρκτὴν ἐνέβαλεν, ἐπὶ δὲ τῇ γυναικὶ καὶ μᾶλλον ἐφρόνει κοσμιότητα καὶ σωφροσύνην αὐτῇ μαρτυρῶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 78:1)
Καὶ Ῥουβῆλοσ μὲν τούτοισ ἐπειρᾶτο πείθειν τὸν Ιὤσηπον περὶ αὐτῶν τὰ ἀμείνω φρονῆσαι, ὁ δὲ τὸν Ιἄκωβον ζῶντα μαθὼν καὶ τὸν ἀδελφὸν οὐκ ἀπολωλότα τότε μὲν εἰσ τὴν εἱρκτὴν αὐτοὺσ ὡσ ἐπὶ σχολῆσ βασανίσων ἐνέβαλε, τῇ δὲ τρίτῃ τῶν ἡμερῶν προαγαγὼν αὐτούσ, "ἐπεί, φησί, διισχυρίζεσθε μήτ’ ἐπὶ κακουργίᾳ τῶν βασιλέωσ ἥκειν πραγμάτων εἶναί τε ἀδελφοὶ καὶ πατρὸσ οὗ λέγετε, πείσαιτ’ ἄν με ταῦθ’ οὕτωσ ἔχειν, εἰ καταλίποιτε μὲν ἐξ αὑτῶν ἕνα παρ’ ἐμοὶ μηδὲν ὑβριστικὸν πεισόμενον, ἀποκομίσαντεσ δὲ τὸν σῖτον πρὸσ τὸν πατέρα πάλιν ἔλθοιτε πρὸσ ἐμὲ τὸν ἀδελφόν, ὃν καταλιπεῖν ἐκεῖ φατε, μεθ’ ἑαυτῶν ἄγοντεσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 137:1)
ὡσ δὲ τοῦτο ἐφέντοσ αὐτοῖσ τοῦ βασιλέωσ εὐθὺσ εἰσ τὴν εἱρκτὴν εἰσελθόντεσ καὶ παραλαβόντεσ αὐτὸν εἴσ τινα λάκκον βορβόρου πλήρη καθίμησαν, ὅπωσ ἰδίῳ θανάτῳ πνιγεὶσ ἀποθάνῃ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 152:1)
ἢ πεπαῦσθαι νενόμικέ με τῆσ παρρησίασ, ἣν ἀπὸ ποίου συνειδότοσ ἔχων βοήσομαι μᾶλλον, ὅσων αὐτὸν ἐξελυσάμην δεινῶν, ὅσουσ ἤνεγκα πόνουσ ἐκείνῳ ποριζόμενοσ σωτηρίαν τε καὶ τιμήν, ὧν γέρασ ἠνεγκάμην δεσμὰ καὶ σκότιον εἱρκτήν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 374:1)
Ὡσ δ’ ἤκουσεν Ἀλβῖνοσ διάδοχον αὐτῷ Γέσσιον Φλῶρον ἀφικνεῖσθαι, βουλόμενοσ δοκεῖν τι τοῖσ Ιἑροσολυμίταισ παρεσχῆσθαι προαγαγὼν τοὺσ δεσμώτασ, ὅσοι ἦσαν αὐτῶν προδήλωσ θανεῖν ἄξιοι, τούτουσ προσέταξεν ἀναιρεθῆναι, τοὺσ δ’ ἐκ μικρᾶσ καὶ τῆσ τυχούσησ αἰτίασ εἰσ τὴν εἱρκτὴν κατατεθέντασ χρήματα λαμβάνων αὐτὸσ ἀπέλυεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 265:1)
ὁ δ’ ἁρπάσασ ὥσπερ μέγιστον εὐτύχημα τὴν ἀγγελίαν, καὶ προνοίᾳ θεοῦ τὸν συνετώτατον εἶναι δοκοῦντα τῶν πολεμίων οἰόμενοσ εἰσ εἱρκτὴν αὐθαίρετον παρελθεῖν, εὐθέωσ μὲν σὺν χιλίοισ ἱππεῦσιν πέμπει Πλάκιδον καὶ δεκαδάρχην Αἰβούτιον, ἄνδρα τῶν ἐπισήμων κατὰ χεῖρα καὶ σύνεσιν, περικατασχεῖν κελεύσασ τὴν πόλιν, ὡσ μὴ λάθοι διαδρὰσ ὁ Ιὤσηποσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 179:1)
ᾧ δέκα συνελθόντεσ εἰσ τὴν εἱρκτὴν ξιφήρεισ ἀποσφάττουσιν τοὺσ συνειλημμένουσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 168:3)
καὶ τὸ μὲν εἰκαῖον ἐφ’ οὗ καταληφθείη τόπου διεφθείρετο, τοὺσ δὲ εὐγενεῖσ καὶ νέουσ συλλαμβάνοντεσ εἰσ εἱρκτὴν κατέκλειον δεδεμένουσ, κατ’ ἐλπίδα τοῦ προσθήσεσθαί τινασ αὐτοῖσ τὴν ἀναίρεσιν ὑπερτιθέμενοι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 371:1)
ὅ γε μὴν Ζαχαρίασ συνιδὼν μηδεμίαν αὐτῷ καταλειπομένην σωτηρίασ ἐλπίδα, κεκλῆσθαι γὰρ κατ’ ἐνέδραν εἰσ εἱρκτήν, οὐκ ἐπὶ δικαστήριον, ἐποιήσατο τὴν τοῦ ζῆν ἀπόγνωσιν οὐκ ἀπαρρησίαστον, ἀλλὰ καταστὰσ τὸ μὲν πιθανὸν τῶν κατηγορημένων διεχλεύασε καὶ διὰ βραχέων ἀπελύσατο τὰσ ἐπιφερομένασ αἰτίασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 383:1)
τότε γε μὴν ὥσπερ εἰσ εἱρκτὴν ὑπὸ τῆσ εἱμαρμένησ πᾶν συνεκλείσθη τὸ ἔθνοσ, καὶ ναστὴν ὁ πόλεμοσ τὴν πόλιν ἀνδρῶν ἐκυκλώσατο.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 488:1)
ἐλθόντεσ δὲ ἐπὶ τὴν εἱρκτὴν καὶ τὸ κολαστήριον, πρῶτα μὲν τὴν φύσιν τοῦ τόπου ἐθαυμάζομεν τὸ μὲν γὰρ ἔδαφοσ αὐτὸ μαχαίραισ καὶ σκόλοψι πάντῃ ἐξηνθήκει, κύκλῳ δὲ ποταμοὶ περιέρρεον, ὁ μὲν βορβόρου, ὁ δὲ δεύτεροσ αἵματοσ, ὁ δὲ ἔνδον πυρόσ, πάνυ μέγασ οὗτοσ καὶ ἀπέρατοσ, καὶ ἔρρει ὥσπερ ὕδωρ καὶ ἐκυματοῦτο ὥσπερ θάλαττα, καὶ ἰχθῦσ δὲ εἶχεν πολλούσ, τοὺσ μὲν δαλοῖσ προσεοικότασ, τοὺσ δὲ μικροὺσ ἄνθραξι πεπυρωμένοισ·
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 30:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION