헬라어 문장 내 검색 Language

Ηἔλιον δ’ ἵκοντο, θεῶν σκοπὸν ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν, στὰν δ’ ἵππων προπάροιθε καὶ εἴρετο δῖα θεάων·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 8:3)
Λητοί̈δησ δ’ ἀπάτερθεν ἰδὼν ἐνόησε βοείασ πέτρῃ ἐπ’ ἠλιβάτῳ, τάχα δ’ εἴρετο κύδιμον Ἑρμῆν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 43:4)
"εἴρετο γάρ μιν ἀπὸ τῆσ κύλικοσ κάρφοσ τῷ μικρῷ δακτύλῳ ἀφαιρετέοντα, εἰ καθορᾷ τὸ κάρφοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 8121)
θεησάμενον δέ μιν τὰ πάντα καὶ σκεψάμενον ὥσ οἱ κατὰ καιρὸν ἦν, εἴρετο ὁ Κροῖσοσ τάδε.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 30 3:1)
ἀποθωμάσασ δὲ Κροῖσοσ τὸ λεχθὲν εἴρετο ἐπιστρεφέωσ·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 30 5:1)
μεταστησάμενοσ δὲ τοὺσ ἄλλουσ, εἴρετο Κροῖσον ὅ τι οἱ ἐνορῴη ἐν τοῖσι ποιευμένοισι.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 89 2:2)
" Κῦροσ δὲ εἴρετο ὅ τι οἱ τοῦτο ἐπηγορέων παραιτέοιτο.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 90 3:2)
ἐπείτε δὲ ἀπονοστήσασ ἐπέστη, οἱᾶ ἐξ ἀέλπτου ἰδοῦσα ἡ γυνὴ εἴρετο προτέρη ὅ τι μιν οὕτω προθύμωσ Ἅρπαγοσ μετεπέμψατο.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 111 3:1)
τὸν μὲν δὴ Ἀρτεμβάρεα πέμπει, τὸν δὲ Κῦρον ἦγον ἔσω οἱ θεράποντεσ κελεύσαντοσ τοῦ Ἀστυάγεοσ, ἐπεὶ δὲ ὑπελέλειπτο ὁ βουκόλοσ μοῦνοσ μουνόθεν, τάδε αὐτὸν εἴρετο ὁ Ἀστυάγεοσ, κόθεν λάβοι τὸν παῖδα καὶ τίσ εἰή ὁ παραδούσ.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 116 4:1)
ὡσ δέ οἱ παρῆν ὁ Ἅρπαγοσ, εἴρετό μιν ὁ Ἀστυάγησ "Ἅρπαγε, τέῳ δὴ μόρῳ τὸν παῖδα κατεχρήσαο τόν τοι παρέδωκα ἐκ θυγατρὸσ γεγονότα τῆσ ἐμῆσ;
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 117 3:1)
ὡσ δὲ τῷ Ἁρπάγῳ ἐδόκεε ἅλισ ἔχειν τῆσ βορῆσ, Ἀστυάγησ εἴρετό μιν εἰ ἡσθείη τι τῇ θοίνῃ.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 119 6:1)
εἴρετο δὲ αὐτὸν ὁ Ἀστυάγησ εἰ γινώσκοι ὅτευ θηρίου κρέα βεβρώκοι.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 119 7:2)
ἀπικομένουσ δὲ εἴρετο ὁ Ἁστυάγησ τῇ ἔκρινάν οἱ τὴν ὄψιν.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 120 2:2)
ἐπείτε δὲ ἀπὸ δείπνου ἦσαν, εἴρετο σφέασ ὁ Κῦροσ κότερα τὰ τῇ προτεραίῃ εἶχον ἢ τὰ παρεόντα σφι εἰή αἱρετώτερα.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 126 4:2)
ἐόντι δὲ αἰχμαλώτῳ τῷ Ἀστυάγεϊ προσστὰσ ὁ Ἅρπαγοσ κατέχαιρέ τε καὶ κατεκερτόμεε, καὶ ἄλλα λέγων ἐσ αὐτὸν θυμαλγέα ἔπεα, καὶ δὴ καὶ εἴρετό μιν πρὸσ τὸ ἑωυτοῦ δεῖπνον, τὸ μιν ἐκεῖνοσ σαρξὶ τοῦ παιδὸσ ἐθοίνησε, ὅ τι εἰή ἡ ἐκείνου δουλοσύνη ἀντὶ τῆσ βασιληίησ.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 129 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION