Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γοῦν μετεχειρίζου πολιτικῶσ, οὕτωσ ἂν εἶπεσ, Κῦροσ πολλοῦ ἄξιοσ ἐγένετο·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 2:9)
εἰ δὲ ἀγωνιστικῶσ προῆγεσ αὐτό, τοῦτο ἂν εἶπεσ, οἱο͂ν πρᾶγμα δεινότατον πάντων καὶ ὠμότατον ἐνεβάλετο εἰσ τὴν ψυχὴν Τισσαφέρνησ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 5:7)
καὶ εἰ μὲν οὖν ἐβούλου ταχέωσ μεταβῆναι ἐπὶ τὸ ὑποκείμενον καὶ μὴ σφόδρα τὸν λόγον ἐξᾶραι, εἶπεσ ἄν, μάλιστα δὲ οἱ ὑπὸ ἔρωτοσ κατεχόμενοι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ. 4:3)
πολλάκισ δὲ ὅταν μείζων ᾖ διαφορά, καὶ οὕτωσ ἐπιπλέκεισ, ἤδη μέντοι τινέσ εἰσιν, οἳ καὶ ἀφίσταντο, καὶ ποτὲ μὲν αὐτὸ μόνον ψιλὸν εἶπεσ, ποτὲ δὲ τὴν αἰτίαν παρέθηκασ, οἱο͂ν ὀρεγόμενοι τῆσ ἐλευθερίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 14:3)
τὸ μέντοι τοῦ Ὁμήρου κἀν τούτοισ εἶπεσ ἂν, τὸ νόοσ γε μὲν ἔμπεδοσ ἠε͂ν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 9:15)
καὶ μόνον εἶπεσ ἂν αὐτὴν παρακεχωρηκέναι τῆσ ἡγεμονίασ, νοῦν ἔχουσαν, αὐτὴν δ’ εἶναι τὴν ποτὲ οὐκ ὄνομα ἄλλωσ, ἀλλ’ αὐτὴν ἥπερ ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 3:3)
πρὸσ Διὸσ, ὦ Πλάτων, εἰ δὲ δὴ σοῦ τισ λαβόμενοσ κατηγόρει λέγων ὅσα διέπλεισ ἐν ὁλκάσι τὴν θάλατταν καὶ πλάνην ὁπόσην πεπλάνησαι περὶ τὴν χάρυβδιν, ὁμοῦ τοῖσ ναύταισ ἐσκηνωμένοσ καὶ δεόμενοσ τῆσ κώπησ καὶ τοῦ τροπωτῆροσ, καὶ ταῦθ’ οὕτω δυσχεραίνων τὰ ναυτικὰ καὶ τοῖσ ὁπλίταισ προσκείμενοσ, ἆρ’ οὐκ ἐκεῖνο μὲν οὐκ ἔμελλεσ ἐρεῖν, ἅτε ὢν μουσικὸσ καὶ πάλαι κατεγνωκὼσ τοῦ ῥήματοσ, τὸ ποῖον δὴ λέγω, ὦ μοχθηρὲ μελαγχολᾷσ, εἶπεσ δ’ ἂν οὑτωσί πωσ, ὦ δαιμόνιε, ἐγὼ ταῦτα ἔπραττον, οὐ τὸν τῶν ναυτῶν βίον ᾑρημένοσ, οὐδ’ ἐκείνουσ ἀντὶ τῶν ὁπλιτῶν κοσμῶν, οὐδ’ ἐν γήρᾳ ναυτίλλεσθαι μεταμανθάνων, οὐδὲ τοῖσ κατ’ ἤπειρον πράγμασι λυμαινόμενοσ, ἀλλ’ οὐκ ἦν ἄλλωσ ἐλθεῖν εἰσ Σικελίαν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 94:7)
ὦ φίλ’, ἐπεὶ τόσα εἶπεσ ὅσ’ ἂν πεπνυμένοσ ἀνήρ, ἀλλ’ οὐ τοιαῦτα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 17 6:4)
τοσοῦτον γὰρ ἀμείνων ἐγὼ σοῦ πολίτησ γέγον’ εἰσ αὐτὰ ταῦθ’ ἃ λέγω καὶ οὔπω περὶ τῶν ἄλλων διαλέγομαι, ὅσον ἐγὼ μὲν ἔδωκ’ ἐμαυτὸν εἰσ τὰ πᾶσι δοκοῦντα συμφέρειν, οὐδένα κίνδυνον ὀκνήσασ ἴδιον οὐδ’ ὑπολογισάμενοσ, σὺ δ’ οὔθ’ ἕτερ’ εἶπεσ βελτίω τούτων οὐ γὰρ ἂν τούτοισ ἐχρῶντο, οὔτ’ εἰσ ταῦτα χρήσιμον οὐδὲν σαυτὸν παρέσχεσ, ὅπερ δ’ ἂν ὁ φαυλότατοσ καὶ δυσμενέστατοσ ἄνθρωποσ τῇ πόλει, τοῦτο πεποιηκὼσ ἐπὶ τοῖσ συμβᾶσιν ἐξήτασαι, καὶ ἅμ’ Ἀρίστρατοσ ἐν Νάξῳ καὶ Ἀριστόλεωσ ἐν Θάσῳ, οἱ καθάπαξ ἐχθροὶ τῆσ πόλεωσ, τοὺσ Ἀθηναίων κρίνουσι φίλουσ καὶ Ἀθήνησιν Αἰσχίνησ Δημοσθένουσ κατηγορεῖ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 289:1)
καὶ γὰρ ἡμῖν ἔδοξασ μεγαλοπρεπῶσ καὶ τοῦ πράγματοσ οὐκ ἀναξίωσ ὅσα εἶπεσ εἰρηκέναι καὶ ὡσ ἂν μάλιστα ἡμεῖσ βουλοίμεθα ἀκοῦσαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 46:1)
" τοῦ δ’ εἰπόντοσ, ἄνω ποταμῶν χωροῦσι παγαί, "εἰ δὲ ἰατρὸν ἐπρίω νοσῶν, οὐκ ἄν," ἔφη, "αὐτῷ ἐπείθου, ἀλλ’ εἶπεσ ἂν ὡσ ἄνω ποταμῶν χωροῦσι παγαί;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 17:2)
πότε τὴν χύτραν εἶπεσ λο[υ]πάδα ἢ τὴν τορύνην ὀβελίσκον;
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Ἐπικουρείουσ καὶ Ἀκαδημαικούσ. 28:5)
τοῦτο[ν] οὖν οὐ πολλάκισ σὺ αὐτὸσ εἶπεσ πρὸσ τοὺσ ἑταίρουσ, πολλὰ δ’ ἀνέγνωσ τοιαῦτα, πολλὰ δ’ ἔγραφεσ;
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ τὴν ἀπορίαν δεδοικότασ. 3:4)
οὐ γάρ μοι θνῄσκων λεχέων ἐκ χεῖρασ ὄρεξασ, οὐδέ τί μοι εἶπεσ πυκινὸν ἔποσ, οὗ τέ κεν αἰεὶ μεμνῄμην νύκτάσ τε καὶ ἤματα δάκρυ χέουσα.
(호메로스, 일리아스, Book 24 69:12)
λίην γὰρ μέγα εἶπεσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 3 21:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION