Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν μὴ καταλιπὼν ἣν εἵλου συμμορίαν αὐτομολήσῃσ εἰσ τὰσ τῶν ἐλευθέρων διατριβάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1593)
σοὶ μέν γε, εἰ μὴ τὴν πατρίδα ἀτιμάσασ ὡσ οὐκ ἂν γενναίᾳ ψυχῇ πρὸσ ἄσκησιν ἀρετῆσ καὶ παιδείαν ἀρκέσουσαν ξένην εἵλου θεραπεύειν ἑστίαν, τῇ δ’ ὑπάρχει φιλοτιμεῖσθαι δήπουθεν οὐδενὸσ ἧττον, ὅτι σὲ μὴ μόνον ἐνεγκεῖν ηὐτύχησεν, ἀλλὰ καὶ προϊόντα ἤδη τὴν ἡλικίαν παρ’ αὑτῇ κατέσχεν, ἔτι καὶ τῇ περὶ λόγουσ καὶ σοφίαν σπουδῇ μετὰ τῶν ἄλλων ὧν ἔχει καλῶν σὺν ἐκείναισ ἢ πρό γ’ ἐκείνων νικᾶν κριθεῖσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:2)
ἐνταῦθα γὰρ οἱ ξένοι ἐοίκασιν ἀποθνῄσκειν, τῶν δ’ ἀστῶν οὐδείσ Ζήθου δὲ τοῦ κιθαριστοῦ διεξιόντοσ περὶ μουσικῆσ, μόνῳ δὲ οὐκ ἔφη προσήκειν περὶ μουσικῆσ λαλεῖν, ’ ὅσ γε, ’ ἔφη, τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου, εἰ σεαυτὸν ἀντ’ Ἀμφίονοσ Ζῆθον καλεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 43 4:1)
τοιαύτην γὰρ εἵλου πολιτείαν, ἐπειδή ποτε καὶ τοῦτ’ ἐπῆλθέ σοι ποιῆσαι, δι’ ἣν εὐτυχούσησ μὲν τῆσ πατρίδοσ λαγὼ βίον ἔζησ δεδιὼσ καὶ τρέμων καὶ ἀεὶ πληγήσεσθαι προσδοκῶν ἐφ’ οἷσ σαυτῷ συνῄδεισ ἀδικοῦντι, ἐν οἷσ δ’ ἠτύχησαν οἱ ἄλλοι, θρασὺσ ὢν ὑφ’ ἁπάντων ὦψαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 375:2)
οὐδ’ ἐκεῖν’ ἂν ἔχοισ εἰπεῖν, ὡσ ἐλεήσασ δεινὰ πάσχοντασ ἀνθρώπουσ εἵλου διὰ ταῦτα βοηθεῖν αὐτοῖσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 270:1)
ἀλλ’ ὁ τῆσ πόλεωσ νόμοσ, ὃν σὺ παραβαίνων περὶ ἐλάττονοσ τῶν ἡδονῶν ἐποιήσω, καὶ μᾶλλον εἵλου τοιοῦτον ἁμάρτημα ἐξαμαρτάνειν εἰσ τὴν γυναῖκα τὴν ἐμὴν καὶ εἰσ τοὺσ παῖδασ τοὺσ ἐμοὺσ ἢ τοῖσ νόμοισ πείθεσθαι καὶ κόσμιοσ εἶναι.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένουσ φόνου ἀπολογία 30:1)
τὸν Θεὸν εἵλου σήμερον εἶναί σου Θεὸν καὶ πορεύεσθαι ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ φυλάσσεσθαι τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα καὶ ὑπακούειν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ.
(70인역 성경, 신명기 26:17)
εἵλου γάρ μου τὴν ψυχήν, ἵνα μὴ ἀπόληται, καὶ ἀπέρριψασ ὀπίσω μου πάσασ τὰσ ἁμαρτίασ.
(70인역 성경, 이사야서 38:16)
σὺ μὲν γὰρ εἵλου ζῆν, ἐγὼ δὲ κατθανεῖν.
(소포클레스, Antigone, episode, anapests 1:19)
σοὶ γοῦν, ὅθ’ εἵλου σὺν κακοῖσ πράσσειν κακά.
(소포클레스, Antigone, episode, anapests 2:8)
ὡσ καὶ σὺ πάγκλαυτον αἰῶνα κοινὸν εἵλου, τὸ μὴ καλὸν καθοπλίσασα, δύο φέρειν ἐν ἑνὶ λόγῳ, σοφά τ’ ἀρίστα τε παῖσ κεκλῆσθαι.
(소포클레스, choral, strophe 22)
σύ τοι σύ τοι κατηξίωσασ, ὦ βαρύποτμε, κοὐκ ἄλλοθεν ἔχει τύχᾳ τᾷδ’ ἀπὸ μείζονοσ, εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι τοῦ λῴονοσ δαίμονοσ εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν.
(소포클레스, 필록테테스, choral, strophe 11)
αὐτὴ ταῦθ’ εἵλου·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 132a 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION