Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐξ ὧν ἄδολον μὲν καὶ καθαρὸν καὶ ἀδιάφθορον τὸ ἦθοσ ἀεὶ τοῖσ ἐξ αὐτῆσ διαγέγονε παρεχομένη, εἰλικρινῆ δὲ καὶ καθαρὰν καὶ ἄλυπον καὶ παράδειγμα πάσησ τῆσ Ἑλληνικῆσ ὁμιλίασ φωνὴν εἰσηνέγκατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 8:7)
μετὰ δὲ ταῦτα συναγαγὼν ἐκκλησίαν κατηγόρησε μὲν τῶν ἑξακοσίων καὶ τῆσ ὑπ’ αὐτῶν προγεγενημένησ ὀλιγαρχίασ, καθαρὰν δὲ φήσασ τὴν πόλιν πεποιηκέναι τῶν δυναστεύειν ἐπιχειρούντων ἀπεφαίνετο τῷ δήμῳ τὴν αὐτονομίαν εἰλικρινῆ παραδιδόναι καὶ βούλεσθαί ποτε τῶν πόνων ἀπολυθεὶσ ἰδιωτεύειν ἴσοσ ὢν πᾶσι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 9 1:1)
νῦν δ’ ἔφη πολλὰσ πυνθάνεσθαι τὰσ κατασκευὰσ παρ’ Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροισ ὑπαρχούσασ, τρεῖσ δ’ ἐξ ἁπασῶν ἐπαινουμένασ μάλιστα ὑπὸ τῶν χρωμένων ἀκούειν, καὶ τούτων οὐδεμίαν εἶναι τῶν πολιτειῶν εἰλικρινῆ, προσεῖναι δέ τινασ ἑκάστῃ κῆρασ συμφύτουσ, ὥστε χαλεπὴν αὐτῶν εἶναι τὴν αἱρ́εσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 3 11:2)
ὅπου γὰρ οὐδὲ τῶν στοιχείων τῶν πρώτων, ἐξ ὧν ἡ τοῦ παντὸσ συνέστη φύσισ, γῆσ τε καὶ ὕδατοσ καὶ ἀέροσ καὶ πυρόσ, οὐδὲν εἰλικρινέσ ἐστιν, ἀλλὰ πάντα μετέχει πάντων, ὠνόμασται δ’ ἕκαστον αὐτῶν κατὰ τὸ πλεονάζον, τί θαυμαστόν, εἰ αἱ τῆσ λέξεωσ ἁρμονίαι τρεῖσ οὖσαι τὸν ἀριθμὸν οὐκ ἔχουσιν εἰλικρινῆ τὴν φύσιν οὐδ’ ἀνεπίμικτον, ἀλλ’ ἐκ τῶν ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ συμβεβηκότων αὐτοῖσ ὀνόματόσ τε ἠξίωνται καὶ χαρακτῆροσ ἰδίου;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 373)
δὴ ἔχουσαν οἰεί ψυχὴν αὐτὴν καθ’ αὑτὴν εἰλικρινῆ ἀπαλλάξεσθαι;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 451:1)
ἐκώλυσε δὲ Βροῦτοσ, ἀξιῶν τὴν ὑπὲρ τῶν νόμων καὶ τῶν δικαίων τολμωμένην πρᾶξιν εἰλικρινῆ καὶ καθαρὰν ἀδικίασ εἶναι.
(플루타르코스, Antony, chapter 13 2:2)
"ἀλλὰ τἄλλα , μὲν ἴσωσ ἄστρα καὶ τὸν ὅλον οὐρανὸν εἴσ τινα φύσιν καθαρὰν καὶ εἰλικρινῆ καὶ τῆσ κατὰ πάθοσ ἀπηλλαγμένην μεταβολῆσ τιθεμένοισ ὑμῖν καὶ κύκλον ἄγουσιν ἀιδίου καὶ ἀτελευτήτου περιφορᾶσ οὐκ ἄν τισ ἔν γε τῷ νῦν διαμάχοιτο, καίτοι μυρίων οὐσῶν ἀποριῶν.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 16 2:1)
διὸ καὶ θύουσιν αὐτῷ τὸ μὲν λευκὸν ἀλεκτρυόνα, τὸ δὲ κροκίαν, τὰ μὲν εἰλικρινῆ καὶ φανά, τὰ δὲ μικτὰ καὶ ποικίλα νομίζοντεσ.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 61 1:2)
οὐ γὰρ ἅπασαν ἀρετὴν μεσότητι γίνεσθαι ῥητέον ἀλλ’ ἡ μὲν ἀπροσδεὴσ τοῦ ἀλόγου καὶ περὶ τὸν εἰλικρινῆ καὶ ἀπαθῆ νοῦν συνισταμένη σοφία αὐτοτελήσ τίσ ἐστιν ἀκρότησ τοῦ λόγου καὶ δύναμισ, ᾗ τὸ θειότατον ἐγγίνεται τῆσ ἐπιστήμησ καὶ μακαριώτατον·
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 5:3)
ἀλόγου καὶ περὶ τὸν εἰλικρινῆ καὶ ἀπαθῆ νοῦν συνισταμένη σοφία καὶ φρόνησισ αὐτοτελήσ τίσ ἐστιν ἀκρότησ τοῦ λόγου καὶ δύναμισ, ᾗ τὸ θειότατον ἐγγίνεται τῆσ ἐπιστήμησ καὶ μακαριώτατον, ἡ δ’ ἀναγκαία διὰ τὸ σῶμα καὶ δεομένη τῆσ παθητικῆσ ὥσπερ ὀργανικῆσ ὑπηρεσίασ ἐπὶ τὸ πρακτικόν, οὐκ οὖσα φθορὰ τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ οὐδ’ ἀναίρεσισ ἀλλὰ τάξισ καὶ διακόσμησισ, ἀκρότησ μέν ἐστι τῇ δυνάμει καὶ τῇ ποιότητι, τῷ ποσῷ δὲ μεσότησ γίνεται τὸ ὑπερβάλλον ἐξαιροῦσα καὶ τὸ ἐλλεῖπον.
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 10:1)
ῥᾳστώνην μηδὲ κουφισμὸν ἁμωσγέπωσ τοῦ νοσήματοσ ὑπείκοντοσ καὶ χαλῶντοσ αἴσθησιν ἂν παρέχοι διαφορᾶσ, πρὶν εἰλικρινῆ τὴν ἐναντίαν ἕξιν ἐγγενέσθαι παντάπασιν ἀναρρωσθέντοσ;
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 1 3:1)
ἐν δὲ ταῖσ τιμαῖσ τῶν ἀνδραγαθημάτων δαψιλὴσ φαινόμενοσ, περὶ τὰσ τιμωρίασ ἐμετρίαζε τῶν ἁμαρτημάτων, καίτοι δοκεῖ περὶ τὸν ἔσχατον αὐτοῦ βίον ὠμότητοσ καὶ βαρυθυμίασ τὸ περὶ τοὺσ ὁμήρουσ πραχθὲν ἔργον ἐπιδεῖξαι τὴν φύσιν οὐκ οὖσαν ἥμερον, ἀλλ’ ἐπαμπεχομένην λογισμῷ διὰ τὴν ἀνάγκην, ἐμοὶ δὲ ἀρετὴν μὲν εἰλικρινῆ καὶ κατὰ λόγον συνεστῶσαν οὐκ ἄν ποτε δοκεῖ τύχη τισ ἐκστῆσαι πρὸσ τοὐναντίον, ἄλλωσ δὲ προαιρέσεισ καὶ φύσεισ χρηστὰσ ὑπὸ συμφορῶν μεγάλων παρ’ ἀξίαν κακωθείσασ οὐκ ἀδύνατον τῷ δαίμονι συμμεταβαλεῖν τὸ ἦθοσ.
(플루타르코스, Sertorius, chapter 10 3:1)
ὁ δ’ Ἀπελλῆσ, ἐκ τούτου τοῦ πράγματοσ πλάσασ τὴν διαβολήν, προσήνεγκε τῷ Φιλίππῳ, φάσκων τοὺσ περὶ τὸν Ἄρατον οὐκ εἰλικρινῆ τὴν φιλίαν ἄγειν πρὸσ Μακεδόνασ οὐδ’ ἀληθινῶσ εὐνοεῖν αὐτῷ·
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 84 7:1)
καὶ διὰ τὸ εἰλικρινῆ ἕκαστα εἶναι τὰ φῦλα πολὺ μᾶλλον ἦν δῆλα καὶ ὁπότε τισ εὐτακτοίη καὶ εἴ τισ μὴ πράττοι τὸ προσταττόμενον.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 5 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION