Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀκριβῶσ δὲ αὐτὰ διὰ τὸν κονιορτὸν οὐδὲ πάντα ὁρῶν, ἀλλ’ ἢ τὸ στρατόπεδον ἑαυτοῦ μόνον εἰλημμένον, ἐκέλευσε Πινδάρῳ τῷ ὑπασπιστῇ προσπεσεῖν οἱ καὶ διαφθεῖραι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 15 1:2)
ὁ δὲ τῆσ τε πόλεωσ ἐσ πεῖραν ᾔει τῷ πλέονι στρατῷ, καὶ ἐσ τὸ εἰλημμένον ἄκρον ἑτέρουσ ἐφ’ ἑτέροισ ἔπεμπεν, οἳ τοῖσ ἄλλοισ λόφοισ ἐπικατῄεσαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 1:9)
ὡσ δὲ κατεῖδε τὴν ἧτταν καὶ τὸ πεδίον ἅπαν νεκρῶν ἰδίων πλῆρεσ, ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων καὶ ἐλεφάντων, τό τε στρατόπεδον εἰλημμένον ἤδη κατὰ κράτοσ, τότε δὴ καὶ ὁ Ἀντίοχοσ ἔφυγεν ἀμεταστρεπτί, καὶ μέχρι μέσων νυκτῶν ἐσ Σάρδεισ παρῆλθεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 9:6)
ἐφ’ ᾧ τῶν βαρβάρων οἱ μὲν εὐθὺσ ἀπεπήδων ἐσ τὸν Πειραιᾶ, τὸ τεῖχοσ καταλιπόντεσ ὡσ εἰλημμένον ἅπαν, οἱ δ’ ἐσ ἀλκὴν τραπέντεσ ἔκτεινάν τε τὸν ἡγεμόνα τῶν ἐπιβάντων καὶ τοὺσ λοιποὺσ ἔξω κατεκρήμνισαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 7:4)
ἄνδρ’ <ἄνδρ’> ὁρῶ προσιόντα παραπεπληγμένον, τοῖσ τῆσ Ἀφροδίτησ ὀργίοισ εἰλημμένον.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene4)
ἢ τάχα καὶ βαρβαρικὸν ἦν τὸ ἔκπωμα, εἴπερ μέγα ἦν, ἐκ τῆσ τῶν Κικόνων εἰλημμένον λείασ, τί οὖν ἔχομεν λέγειν περὶ τοῦ Νέστοροσ ποτηρίου, ὃ μόλισ ἂν νέοσ βαστάσαι ἴσχυσεν, Νέστωρ δ’ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἀείρε;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 4 4:3)
μὴ ἀφῆτε, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μὴ ἀφῆτε τὸν ἐπὶ τοῖσ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἀτυχήμασιν ἐπιγεγραμμένον ἀτιμώρητον, εἰλημμένον ἐπ’ αὐτοφώρῳ δῶρα ἔχοντα κατὰ τῆσ πόλεωσ, μηδὲ τῆσ ἀγαθῆσ τύχησ ὑμᾶσ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἀγούσησ, καὶ τὸν μὲν ἕτερον τῶν τὴν πατρίδα λελυμασμένων ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐκβεβληκυίασ, τοῦτον δ’ ὑμῖν ἀποκτεῖναι παραδούσησ, αὐτοὶ τοῖσ πᾶσι συμφέρουσιν ἐναντιωθῆτε, ἀλλὰ μετοιωνίσασθε τὰσ τῆσ πόλεωσ πράξεισ, εἰσ τούτουσ τοὺσ ἡγεμόνασ τὰσ ἀποτυχίασ τρέψαντεσ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 35:1)
διόπερ, ὦ Ἀθηναῖοι, δεῖ ταῦθ’ ὑμᾶσ ὁρῶντασ καὶ λογιζομένουσ μὴ μὰ Δία τὸν πλείω χρόνον τῆσ Δημοσθένουσ δωροδοκίασ καὶ ἀτυχίασ κοινωνεῖν, μηδ’ ἐν τούτῳ τὰσ ἐλπίδασ τῆσ σωτηρίασ ἔχειν, μηδ’ οἰέσθαι ἀπορήσειν ἀνδρῶν ἀγαθῶν καὶ συμβούλων σπουδαίων, ἀλλὰ τὴν τῶν προγόνων λαβόντασ ὀργὴν τὸν ἐπ’ αὐτοφώρῳ κλέπτην εἰλημμένον καὶ προδότην, τὸν οὐκ ἀπεχόμενον τῶν εἰσ τὴν πόλιν ἀφικνουμένων χρημάτων, τὸν εἰσ τὰσ δεινοτάτασ ἀτυχίασ ἐμβεβληκότα τὴν πόλιν, τὸν τῆσ Ἑλλάδοσ ἀλιτήριον ἀποκτείναντασ ἐξόριστον ἐκ τῆσ πόλεωσ ποιῆσαι, καὶ μεταβαλέσθαι τὴν τῆσ πόλεωσ τύχην ἐᾶσαι, καὶ προσδοκῆσαι τούτων γενομένων βέλτιον πράξειν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 92:1)
τοῖσ οὖν δὴ τοιούτοισ δικαστηρίοισ νομοθετεῖν ὑπό τινοσ ἀνάγκησ ληφθέντα οὐκ εὐτυχὲσ μέν, ὅμωσ δὲ ἐξ ἀνάγκησ εἰλημμένον ὅτι περὶ σμικρότατα ἐπιτρεπτέον αὐτοῖσ τάττειν τὰσ ζημίασ, τὰ δὲ πλεῖστα αὐτὸν νομοθετεῖν διαρρήδην, ἄν τισ ἄρα τοιαύτῃ πολιτείᾳ νομοθετῇ ποτε·
(플라톤, Laws, book 9 150:2)
ἠκούσατ’, ὦ ξυνήλικεσ, ἐπ’ αὐτοφώρῳ Νικίαν εἰλημμένον.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 4 5:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION