Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ οὐκ ἐάσει γλῶσσαν ἐργμάτων ἄτερ ἔσω πυλῶν ῥέουσαν ἀλδαίνειν κακά, οὐδ’ εἰσαμεῖψαι θηρὸσ ἐχθίστου δάκουσ εἰκὼ φέροντα πολεμίασ ἐπ’ ἀσπίδοσ·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 2 1:14)
ἐπεὶ δὲ χ’ εἵκω οἴκαδισ καταφθαρείσ, ἄστρωτοσ εὕδω, καὶ τὰ μὲν πρᾶτ’ οὐ κοῶ, ἇσ κά μ’ ἔχων ὥκρατοσ ἀμφέπῃ φρένασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 28 3:1)
ἡμᾶσ δὲ δὶσ ἐπιδημήσαντασ οὕτωσ ἀσμένωσ ἐπείδετε ὥστε μάλιστα μὲν ἐπειρᾶσθε κατέχειν, ὁρῶντεσ δὲ ἀδύνατον ὄν, ἀλλά γε τὴν εἰκὼ τοῦ σώματοσ ἐποιήσασθε καὶ ταύτην φέροντεσ ἀνεθήκατε εἰσ τὰ βιβλία, εἰσ προεδρίαν, οὗ μάλιστ̓ ἂν ᾤεσθε τοὺσ νέουσ προκαλέσασθαι τῶν αὐτῶν ἡμῖν ἐπιτηδευμάτων ἔχεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 15:1)
οὐκ ἔχων δ’ ὅ τι χρὴ ποιεῖν οὐδὲ δυνάμενοσ τοσούτοισ οὖσιν μόνοσ ἀντιλέγειν, εἴκω τοῖσ βουλήμασι τοῖσ ὑμετέροισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 56 1:3)
ἐχθίστην ὁρῶ γυναικὸσ εἰκὼ φόνιον, ἥ μ’ ἀπώλεσεν πάντασ τ’ Ἀχαιούσ.
(에우리피데스, Helen, episode 5:5)
νῦν δ’ ἀξείνου πόντου ξείνα δυσχόρτουσ οἴκουσ ναίω, ἄγαμοσ ἄτεκνοσ ἄπολισ ἄφιλοσ, οὐ τὰν Ἄργει μέλπουσ’ Ἥραν οὐδ’ ἱστοῖσ ἐν καλλιφθόγγοισ κερκίδι Παλλάδοσ Ἀτθίδοσ εἰκὼ <καὶ> Τιτάνων ποικίλλουσ’, ἀλλ’ αἱμόρραντον δυσφόρμιγγα ξείνων αἱμάσσουσ’ ἄταν βωμούσ, οἰκτράν τ’ αἰαζόντων αὐδὰν οἰκτρόν τ’ ἐκβαλλόντων δάκρυον.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 3:4)
εἰκώ τ’ ἐν ἱστοῖσ ἡλίου μετάστασιν;
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 9:20)
οὐ γὰρ δὴ τοῦ προσλυσσῶντόσ μοι τούτου κυνὸσ αἰδώσ τισ ἢ φροντὶσ ὑπέρχεται, τῷ θεῷ δὲ εἴκω, δι’ ὃν οὗτοσ ἐφ’ ἡμᾶσ ἀπενοήθη.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 255:1)
Ἀραβίων δὲ καὶ Αἰθιόπων τῶν ὑπὲρ Αἰγύπτου οἰκημένων ἦρχε Ἀρσάμησ ὁ Δαρείου καὶ Ἀρτυστώνησ τῆσ Κύρου θυγατρόσ, τὴν μάλιστα στέρξασ τῶν γυναικῶν Δαρεῖοσ εἰκὼ χρυσέην σφυρήλατον ἐποιήσατο.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 69 3:1)
εἰκὼ δ’ ἐπενόει κινητόν τινα αἰῶνοσ ποιῆσαι, καὶ διακοσμῶν ἅμα οὐρανὸν ποιεῖ μένοντοσ αἰῶνοσ ἐν ἑνὶ κατ’ ἀριθμὸν ἰοῦσαν αἰώνιον εἰκόνα, τοῦτον ὃν δὴ χρόνον ὠνομάκαμεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 122:3)
ἀνάκειται δ’ αὐτοῦ καὶ ἐν Ἐλευσῖνι εἰκὼν χαλκῆ ἔμπροσθεν τοῦ προστῴου ὑπὸ Τιμοθέου τοῦ Κόνωνοσ, καὶ ἐπιγέγραπται Τιμόθεοσ φιλίασ τε χάριν ξύνεσίν τε προτιμῶν Ἰσοκράτουσ εἰκὼ τήνδ’ ἀνέθηκε θεαῖσ·
(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Ἰσοκράτης, section 1 33:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION