Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγχρίειν δὲ τὰσ Ῥῖνασ τῷ καστορίῳ ξὺν κροκίνῳ λίπαϊ· ἀλλὰ καὶ πιπίσκειν τοῦδε ξυνεχέωσ ὁκόσον ὁλκῆσ τριώβολον· ἢν δὲ πρὸσ τόδε ἀπαυδήσῃ ὁ στόμαχοσ, μεσηγὺ σιλφίου Ῥίζησ διδόναι τῆσ ὁλκῆσ τὸ ἶσον τῷ καστορίῳ, ἢ σμύρνησ, τοῦ σιλφίου ἥμισυ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.258)
ἐγχρίειν δὲ τὸ στόμα πᾶν μέχρι τῆσ ἔσω φάρυγγοσ, ἁπλοῖσι μὲν,‐‐χυλῷ μόρων, Ῥοιῶν ὕδατι λεανθέντων , ἢ φοινίκων ἑψήματι · φαρμάκοισι δὲ τῇ διὰ τῶν μόρων, ἢ καὶ τῇ βησασᾷ, καὶ χυλῷ Ῥοὸσ, καὶ τῇ διὰ τῶν χελιδόνων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.309)
τοιγαρῶν καὶ τοῖσι προσθέτοισι εὐώδεα ἐσ τὴν χώρην ἐπιβλητέον τῆσ ὑστέρησ · μύρον ὁκοῖον ἂν ἐῄ προσηνὲσ, ἠδὲ ἄδηκτον τὴν ἁφὴν, νάρδον, ἢ βάκχαρι τὸ Αἰγύπτιον· ἢ τὸ διὰ τῶν φύλλων τοῦ μαλαβάθρου , τοῦ δένδρεοσ τοῦ Ἰνδικοῦ, ἢ κιννάμωμον κοπὲν ξὺν τῶν εὐόσμων τινὶ λίπαϊ· ἐγχρίειν δὲ τάδε τοῖσι γυναικηί̈οισι χώροισι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.316)
Ὁκόταν δὲ ἀπὸ τῶν τενόντων σφοδρῶσ ἔμπροσθεν ἀντισπῶνται, καὶ ἱδρῶτεσ περὶ τράχηλον καὶ πρόσωπον, ὑπὸ τοῦ πόνου δακνομένων καὶ ξηραινομένων τῶν τενόντων τῶν οὐρωδέων, οἳ παχύτατοι τὴν Ῥάχιν ξυνέχουσιν, ᾗ οἱ μέγιστοι ξύνδεσμοι καταπεφυκότεσ ἑώσ ἐσ πόδασ ἀποτελευτῶσι, τῷ τοιῷδε ἢν μὴ πυρετὸσ καὶ ὕπνοσ ἐπιγένηται, καὶ τὰ ἑπόμενα οὖρα πέψιν ἔχοντα ἔλθῃ καὶ ἱδρῶτεσ κριτικοὶ, πίνειν οἶνον κρητικὸν οἰνώδεα, καὶ ἄλητον ἑφθὸν ἐσθίειν, καὶ κηρωτῇ ἀλείφειν καὶ ἐγχρίειν‧ τά τε σκέλεα περιελίσσειν ἑώσ τῶν ποδῶν, θερμῷ προβρέχων ἐν σκάφῃ, καὶ βραχίονασ ἑώσ δακτύλων κατελίσσειν, καὶ ὀσφὺν ἀπὸ τοῦ τραχήλου ἑώσ τῶν ἰσχίων, λάσιον ἐγκηρώσασ, ὅκωσ καὶ τὰ ἔξωθεν περιέξει, καὶ διαλιπὼν πυρία τοῖσιν ἀσκίοισι, θερμὸν ὕδωρ ἐγχέων, καὶ περιτείνων σινδόνιον, ἐπανάκλινε αὐτόν‧ κοιλίην δὲ μὴ λύσῃσ, ἢν μὴ βαλάνῳ, ἢν πουλὺσ χρόνοσ ᾖ ἀδιαχωρήτῳ ἐούσῃ‧ καὶ ἢν μὲν ἐπιδιδῷ τί σοι, ἐπὶ τὸ βέλτιον‧ εἰ δὲ μὴ, τοῦ μόδου τῆσ Ῥίζησ τρίβων ἐν οἴνῳ εὐώδει καὶ τοῦ δαύκου, πίνειν δίδου πρωϊ νήστει πρὸ τοῦ βρέχειν, καὶ ταχὺ ἐπὶ τουτέοισι τὸ ἄλευρον ἑφθὸν χλιαρὸν ἐσθιέτω ὡσ πλεῖστον, καὶ οἶνον, ὁκόταν βούληται, εὔκρητον ἐπιπινέτω‧ καὶ ἢν μέν σοι ἐπιδιδῷ, ἐπὶ τὸ βέλτιον‧ εἰ δὲ μὴ, προλέγειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 14.2)
Ἐπὴν δὲ ἐξαιρέῃσ, ἐσ ὕδωρ θρμὸν ἐφίζειν, καὶ συμμίξασ χυλὸν στρύχνου καὶ χηνὸσ καὶ ὑὸσ στέαρ καὶ χρυσοκόλλαν καὶ Ῥητίνην καὶ κηρὸν λευκὸν, ἔπειτα διατήξασ ἐν τῷ αὐτῷ καὶ ξυμμίξασ, τούτοισιν ἐγχρίειν, καὶ ἑώσ ἂν φλεγμαίνῃ, καταπλάσσειν τοῖσι σκορόδοισι θερμοῖσι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 7.6)

SEARCH

MENU NAVIGATION