Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φιλίαν τε καὶ συμμαχίαν ἡμῖν προφέρουσιν, ὥσπερ οὐκ ἐγκαλοῦσιν ἀλλ’ ἐγκαλουμένοισ ἀπεκρίνασθε μὴ νομίζειν συμφέρειν τοῖσ Ῥωμαίων πράγμασι βλάπτεσθαι Νικομήδη οἱᾶ́περ αὐτὸν ἀδικούμενον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 1:6)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γε δεῖ λαθεῖν ὑμᾶσ, ὅτι νῦν μὲν πρὸσ ὀργὴν ὧν ἐγκαλοῦσιν ἡδέωσ ἂν αὐτοὺσ ὁτιοῦν παθόντασ ἴδοιεν οἱ Ἕλληνεσ, χρόνου δ’ ἐγγενομένου καὶ λογισμῷ τὸ πρᾶγμα λαβόντεσ τοῖσ μὲν συναλγήσουσιν, ὑμῖν δὲ μέμψονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 4:13)
διὸ καὶ οἱ ἐκείνωσ οἰόμενοι ἐγκαλοῦσιν, ἐὰν μὴ ὁμοίωσ χρήσιμοι καὶ εὖ ποιῶσιν, καὶ ἐπὶ τῆσ ἡδονῆσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 97:3)
οἳ δ’ ἐγκαλοῦσιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 223:1)
οὐ γὰρ βουλεύσεωσ ἐγκαλοῦσιν, οἷσ ἀνώμοτοσ ἡ κακία·
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 61:2)
μὴ τοίνυν μηδὲ δημοσίᾳ τοῦτο ποιήσητε, ἀλλὰ κελεύετε τούτουσ τοὺσ ἐροῦντασ ὑπὲρ τοῦ νόμου, εἴ τινα τῶν εὑρημένων τὴν δωρειὰν ἀνάξιον εἶναί φασιν ἢ μὴ πεποιηκότ’ ἐφ’ οἷσ εὑρ́ετ’ ἔχειν, ἢ ἄλλ’ ὁτιοῦν ἐγκαλοῦσίν τινι, γράφεσθαι κατὰ τὸν νόμον ὃν παρεισφέρομεν νῦν ἡμεῖσ, ἢ θέντων ἡμῶν, ὥσπερ ἐγγυώμεθα καὶ φαμὲν θήσειν, ἢ θέντασ αὐτούσ, ὅταν πρῶτον γένωνται νομοθέται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 182:3)
καίτοι εἰ περὶ τῶν ἀνδροφόνων τῶν ἤδη κεκριμένων τοσαύτη σπουδή, ὅπωσ λόγου καὶ κρίσεωσ καὶ πάντων ὁπόσ’ ἐστὶ δίκαια τεύξονται περὶ τῶν ὕστερον αἰτιῶν, ἦ που περί γε τοῦ μήθ’ ἑαλωκότοσ μήτ’ ἐγνωσμένου πότερον δέδρακεν ἢ οὒ καὶ πότερ’ ἄκων ἢ ἑκών, πάνδεινον γράφειν ὡσ ἐκδοτέον τοῖσ ἐγκαλοῦσιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 112:3)
εἰ δὲ τῷ μέν, τοῖσ δ’ οὔ, δικαίωσ ἐγκαλοῦσιν οἱ μὴ τυχόντεσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 177:3)
ὁπότε δὲ μήτ’ ἐξ ἀρχῆσ ὁ πατὴρ ἠδίκει τὸ χωρίον περιοικοδομῶν, μήθ’ οὗτοι πώποτ’ ἐνεκάλεσαν τοσούτου χρόνου διελθόντοσ, οἵ τ’ ἄλλοι πολλὰ καὶ δεινὰ πεπονθότεσ μηδὲν μᾶλλον ἐγκαλοῦσιν ἐμοί, πάντεσ θ’ ὑμεῖσ τὸ ἐκ τῶν οἰκιῶν καὶ τὸ ἐκ τῶν χωρίων ὕδωρ εἰσ τὴν ὁδὸν ἐξάγειν εἰώθατε, ἀλλ’ οὐ μὰ Δί’ εἴσω τὸ ἐκ τῆσ ὁδοῦ δέχεσθαι, τί δεῖ πλείω λέγειν;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 32:1)
Ἔχεισ μοι λῦσαι ταύτην τὴν ἀπορίαν, πότερον δικαίωσ ἐγκαλοῦσιν οἱ μὲν τῷ Ἀρχιλόχῳ, οἱ δὲ τῷ Σοφοκλεῖ περὶ τῶν κατὰ τὸν Νέσσον καὶ τὴν Δηιάνειραν ἢ οὔ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 1:1)
δίκασ τε ὑπὲρ τῶν πελατῶν ἀδικουμένων λαγχάνειν, εἴ τισ βλάπτοιτο περὶ τὰ συμβόλαια, καὶ τοῖσ ἐγκαλουσιν ὑπέχειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 10 1:3)
τί οὖν παθόντεσ οἱ δημαγωγοὶ περὶ τούτων ἡμῖν ἐγκαλοῦσιν, ὧν κοινὰσ ἔσχομεν τὰσ γνώμασ καὶ τὰσ τύχασ, εἴτε δεινῶν ὄντων, ὡσ οὗτοί φασιν, εἴτ’ ὠφελίμων, ὥσπερ ἡμεῖσ οἰόμεθ’;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 29 1:1)
ὅσα μὲν ἀλλήλοισ ἐγκαλοῦσιν οἵ τε δήμαρχοι καὶ ὁ ὕπατοσ, ὑπὲρ ὧν ἔπαθον ἢ ἔδρασαν ἐν τῇ ταραχῇ, ἐπειδὴ οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆσ οὐδ’ οἰκείασ πλεονεξίασ ἕνεκεν εἰσ αὐτὰ κατέστησαν, ἀλλ’ ὑπὸ τῆσ εἰσ τὰ κοινὰ φιλοτιμίασ, ἀφεῖσθαι δημοσίᾳ καὶ μηδεμίαν ὑπὲρ αὐτῶν εἶναι δίκην·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 49 4:2)
ἃ δ’ ἐλλιπέστερον κατεσκεύασε καὶ ἐφ’ οἷσ ἐγκαλοῦσιν αὐτῷ τινεσ, περὶ τὸ τεχνικώτερον μέροσ ἐστὶ τοῦ πραγματικοῦ, τὸ λεγόμενον μὲν οἰκονομικόν, ἐν ἁπάσαισ δὲ γραφαῖσ ἐπιζητούμενον, ἐάν τε φιλοσόφουσ προέληταί τισ ὑποθέσεισ ἐάν τε ῥητορικάσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 91)
τοῖσ μὲν γὰρ ἄλλοισ φιλοσόφοισ ἐγκαλοῦσιν οὗτοι διὰ τὸ σωφρόνωσ τὸ ζῆν ἀναιροῦσιν ἐκεῖνοι δὲ τούτοισ, ὅτι ζῆν ἀγεννῶσ καὶ θηριωδῶσ διδάσκουσι.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 2 5:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION