헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν καὶ τὸ βάθοσ γε οὐκ ἐφικτὸν ἔφασκον εἶναι πειρωμένῳ, πειρᾶσθαι δὲ οὐ συμφέρειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 15:9)
πολλὰ γὰρ τὴν φύσιν ἐναντίωσ φέρειν, ὧν τὰσ αἰτίασ οὐκ ἐφικτὸν ἀνθρώποισ ἀκριβῶσ ἐξευρεῖν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 41 6:2)
δεξαμένου δὲ τοῦ Τατίου τὸν λόγον κατ’ ἐλπίδα προδοσίασ καὶ συνελθόντοσ εἰσ τὸν ἀποδειχθέντα τόπον, προελθοῦσα εἰσ ἐφικτὸν ἡ παρθένοσ ἐξεληλυθέναι μὲν νυκτὸσ ἐκ τοῦ φρουρίου τὸν πατέρα αὑτῆσ ἔφη χρείασ τινὸσ ἕνεκα, τὰσ δὲ κλεῖσ αὐτὴ φυλάττειν τῶν πυλῶν καὶ παραδώσειν αὐτοῖσ τὸ ἔρυμα νυκτὸσ ἀφικομένοισ μισθὸν τῆσ προδοσίασ λαβοῦσα τὰ φορήματα τῶν Σαβίνων, ἃ περὶ τοῖσ εὐωνύμοισ εἶχον ἅπαντεσ βραχίοσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 38 6:2)
ἔτει δ’ ὕστερον εἰκοστῷ ὑπέργηρωσ ὢν μεταπεμψάμενοσ τοὺσ ἐπ’ ἀξιώματοσ μάλιστα τῶν πόλεων καὶ τὰσ ἀρχὰσ καὶ τὴν γερουσίαν καὶ τοῦ πλήθουσ ὅσον ἦν ἐφικτὸν αὐτῷ συναγαγών, ἐπεὶ παρῆσαν, τάσ τε εὐεργεσίασ τοῦ θεοῦ ἁπάσασ ἀνεμίμνησκεν αὐτούσ, πολλαὶ δὲ ἦσαν τοῖσ ἐκ ταπεινοῦ σχήματοσ εἰσ τοῦτο δόξησ καὶ περιουσίασ προελθοῦσι, φυλάττειν τε τὴν τοῦ θεοῦ προαίρεσιν οὕτωσ ἔχουσαν πρὸσ αὐτοὺσ παρεκάλει καὶ τῇ εὐσεβείᾳ, ᾗ γε μόνῃ φίλον αὐτοῖσ διαμένειν τὸ θεῖον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 144:1)
τὰ μὲν οὖν κατὰ Ῥούθην ἀναγκαίωσ διηγησάμην ἐπιδεῖξαι βουλόμενοσ τὴν τοῦ θεοῦ δύναμιν, ὅτι τούτῳ παράγειν ἐφικτόν ἐστιν εἰσ ἀξίωμα λαμπρὸν καὶ τοὺσ ἐπιτυχόντασ, εἰσ οἱο͂ν ἀνήγαγε καὶ Δαβίδην ἐκ τοιούτων γενόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 435:1)
γιγνομένησ δὲ τῆσ ἐφόδου παρῆν ὁ Αἰμίλιοσ, καὶ κατελάμβανεν ἤδη τοὺσ ἐν τοῖσ ἀγήμασι Μακεδόνασ ἄκρασ τάσ σαρίσασ προσερηρεικότασ τοῖσ θυρεοῖσ τῶν Ῥωμαίων καὶ μὴ προσιεμένουσ εἰσ ἐφικτὸν αὐτῶν τάσ μαχαίρασ, ἐπεὶ δὲ καὶ τῶν ἄλλων Μακεδόνων τάσ τε πέλτασ ἐξ ὤμου περισπασάντων καὶ ταῖσ σαρίσαισ ἀφ’ ἑνὸσ συνθήματοσ κλιθείσαισ ὑποστάντων τοὺσ θυρεοφόρουσ εἶδε τήν τε ῥώμην τοῦ συνασπισμοῦ καὶ τήν τραχύτητα τῆσ προβολῆσ, ἔκπληξισ αὐτὸν ἔσχε καὶ δέοσ, ὡσ οὐδὲν ἰδόντα πώποτε θέαμα φοβερώτερον·
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 19 1:1)
ἐνταῦθα δὲ ἀποβὰσ ἔθυε τοῖσ θεοῖσ, καὶ τὴν φύσιν ἐπεῖδε τοῦ πελάγουσ καὶ τῆσ παραλίασ ὅσον ἐφικτὸν ἦν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 66 1:3)
ὁ δὲ Μάριοσ ἑκασταχοῦ διαπέμπων τοὺσ ἡγεμόνασ ἑστάναι καὶ καρτερεῖν παρεκάλει, πελασάντων δὲ εἰσ ἐφικτὸν ἐξακοντίσαι τοὺσ ὑσσούσ, εἶτα χρῆσθαι ταῖσ μαχαίραισ καὶ τοῖσ θυρεοῖσ ἀντερείσαντασ βιάζεσθαι·
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 20 5:1)
ὕστερον δὲ λογισμὸν ἑαυτῷ διδοὺσ πολὺ τῆσ φιλοτιμίασ ὑφεῖλεν, ὡσ πρὸσ ἀόριστον πρᾶγμα τὴν δόξαν ἁμιλλώμενοσ καὶ πέρασ οὐκ ἐφικτὸν ἔχουσαν.
(플루타르코스, Cicero, chapter 6 4:2)
τότ’ οὖν ὁ βάρβαροσ, ὡσ ἔπεισεν αὐτόν, ἀποσπάσασ τοῦ ποταμοῦ διὰ μέσων ἦγε τῶν πεδίων ὁδὸν ἐπιεικῆ καὶ κούφην τὸ πρῶτον, εἶτα μοχθηράν, ἄμμου βαθείασ ὑποδεχομένησ καὶ πεδίων ἀδένδρων καὶ ἀνύδρων καὶ πρὸσ οὐδὲν οὐδαμῇ πέρασ ἐφικτὸν αἰσθήσει παυομένων, ὥστε μὴ μόνον δίψει καὶ χαλεπότητι τῆσ πορείασ ἀπαγορεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῆσ ὄψεωσ ἀπαραμύθητον ἀθυμίαν παρέχειν οὐ φυτὸν ὁρῶσιν, οὐ ῥεῖθρον, οὐ προβολὴν ὄρουσ καθιέντοσ, οὐ πόαν διαβλαστάνουσαν, ἀλλ’ ἀτεχνῶσ πελάγιόν τι χεῦμα θινῶν τινων ἐρήμων περιεχόντων τὸν στρατόν.
(플루타르코스, chapter 22 1:1)
"οὔτε γὰρ ἐν ἡδοναῖσ μεγάλαισ μὲν ἀτόποισ δὲ καὶ βλαβεραῖσ οἱο͂́ν τε τὴν διάνοιαν ἠρεμεῖν μὴ πολλάκισ ἐν ἐξουσίᾳ τοῦ ἀπολαύειν καταφρονήσασαν, οὔτε λήμματα μοχθηρὰ καὶ πλεονεξίασ μεγάλασ εἰσ ἐφικτὸν ἡκούσασ ὑπερβῆναι ῥᾴδιον ᾧτινι μὴ πόρρωθεν ἐνδέδεται καὶ κεκόλασται τὸ φιλοκερδέσ, ἀλλ’ οἷσ ἔξεστιν ἀνέδην εἰσ τὸ κερδαίνειν ἀνατεθραμμένον σπαργᾷ πρὸσ τὰσ ἀδικίασ μάλα μόλισ καὶ χαλεπῶσ τοῦ πλεονεκτεῖν ἀπεχόμενον.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 15 10:3)
πάντα μέν, ὦ Κλέα, δεῖ τἀγαθὰ τοὺσ νοῦν ἔχοντασ αἰτεῖσθαι παρὰ τῶν θεῶν, μάλιστα δὲ τῆσ περὶ αὐτῶν ἐπιστήμησ ὅσον ἐφικτόν ἐστιν ἀνθρώποισ μετιόντεσ εὐχώμεθα τυγχάνειν παρ’ αὐτῶν ἐκείνων·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 1 1:1)
τῶν μὲν ἄλλων οὐ δυναμένων προσορᾶν οὐδὲ καρτερούντων, ἐκεῖνον δὲ λέγεται μήτε τὰσ ὄψεισ ἀπαγαγεῖν ἀλλαχόσε μήτε οἴκτῳ τι τρέψαι τῆσ περὶ τὸ πρόσωπον ὀργῆσ καί βαρύτητοσ, ἀλλὰ δεινὸν ἐνορᾶν κολαζομένοισ τοῖσ παισίν ἄχρι οὗ κατατείναντεσ αὐτοὺσ ἐπὶ τοὔδαφοσ πελέκει τὰσ κεφαλὰσ ἀπέκοψαν, οὕτω δὲ τοὺσ ἄλλουσ ἐπὶ τῷ συνάρχοντι ποιησάμενοσ ᾤχετ’ ἐξαναστάσ, ἔργον εἰργασμένοσ οὔτ’ ἐπαινεῖν βουλομένοισ ἀξίωσ οὔτε ψέγειν ἐφικτόν.
(플루타르코스, Publicola, chapter 6 3:1)
ὁ δὲ Ποπλικόλασ τόν τε θρίαμβον ἀγαγὼν καὶ τοῖσ μετ’ αὐτὸν ἀποδειχθεῖσιν ὑπάτοισ παραδοὺσ τὴν πόλιν εὐθὺσ ἐτελεύτησεν, ὡσ ἐφικτόν ἐστιν ἀνθρώποισ μάλιστα τοῖσ νενομισμένοισ καλοῖσ καὶ ἀγαθοῖσ, τόν ἑαυτοῦ βίον ἐκτελειώσασ.
(플루타르코스, Publicola, chapter 23 2:1)
κοινὸν γὰρ αὐτὸν ἀξιοῦσι τῇ χρείᾳ καὶ πᾶσιν ἐφικτὸν ὥσπερ βωμὸν εἶναι, τῇ δὲ τιμῇ ποιοῦσιν ἱερὸν καὶ ἅγιον καὶ ἄσυλον ὅπου κἂν βαδίζων ἐν δημοσίῳ πάθῃ τι, νόμοσ ἐστὶ καθαίρεσθαι καὶ ἁγνίζεσθαι τὸ σῶμα καθάπερ μεμιασμένον.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 81 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION