Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διὰ τοῦτο μάλιστα παιδείασ δεόμεθα, ὥστε μαθεῖν τοῦ εὐλόγου καὶ ἀλόγου πρόληψιν ταῖσ ἐπὶ μέρουσ οὐσίαισ ἐφαρμόζειν συμφώνωσ τῇ φύσει.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ σῴζοι τὸ κατὰ πρόσωπον ἐν παντί. 6:1)
μανθάνειν τὰσ φυσικὰσ προλήψεισ ἐφαρμόζειν ταῖσ ἐπὶ μέρουσ οὐσίαισ καταλλήλωσ τῇ φύσει καὶ λοιπὸν διελεῖν, ὅτι τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ’ ἡμῖν, τὰ δὲ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν·
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν προλήψεων. 9:1)
διὰ τοῦτο πάντεσ χρώμεθα τοῖσ ὀνόμασιν καὶ ἐφαρμόζειν πειρώμεθα τὰσ προλήψεισ ταῖσ ἐπὶ μέρουσ οὐσίαισ.
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ ἀρχὴ φιλοσοφίασ. 4:1)
‐ Τουτὶ οὖν ᾧτινι οὐ δοκεῖ, καὶ οἰέται καὶ αὐτὸσ ἐφαρμόζειν καλῶσ·
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ ἀρχὴ φιλοσοφίασ. 10:3)
‐ Δύνασθε οὖν περὶ ὧν τὰ μαχόμενα δοξάζετε ἀμφότεροι καταλλήλωσ ἐφαρμόζειν τὰσ προλήψεισ;
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ ἀρχὴ φιλοσοφίασ. 11:2)
‐ Ἔχεισ οὖν δεῖξαί τι ἡμῖν πρὸσ τὸ αὐτὰσ ἐφαρμόζειν ἄμεινον ἀνωτέρω τοῦ δοκεῖν σοι;
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ ἀρχὴ φιλοσοφίασ. 12:2)
ἀλλ’ οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἐφαρμόζειν τὰσ προλήψεισ ταῖσ καταλλήλοισ οὐσίαισ μὴ διαρθρώσαντα αὐτὰσ καὶ αὐτὸ τοῦτο σκεψάμενον, ποίαν τινὰ ἑκάστῃ αὐτῶν οὐσίαν ὑποτακτέον.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἐφαρμοστέον τὰσ προλήψεισ τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. 7:2)
στῶμεν ἐπὶ τοῦ πρώτου καὶ σχεδὸν αἰσθητὴν παρέχοντοσ τὴν ἀπόδειξιν τοῦ μὴ ἐφαρμόζειν καλῶσ τὰσ προλήψεισ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἐφαρμοστέον τὰσ προλήψεισ τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. 16:2)
τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἴτιον τοῖσ ἀνθρώποισ πάντων τῶν κακῶν, τὸ τὰσ προλήψεισ τὰσ κοινὰσ μὴ δύνασθαι ἐφαρμόζειν.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 42:1)
τοῦτο δ’ ἐστὶν ἓν καὶ μόνον τὸ τὰσ προλήψεισ ἐφαρμόζειν μὴ εἰδέναι.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 43:5)
πρόληψισ προλήψει οὐ μάχεται, ἀλλ’ ὅταν ἔλθῃ ἐπὶ τὸ ἐφαρμόζειν.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 44:2)
καὶ γὰρ ἄν, εἰ ἐτύμουσ δεῖ τοῖσ πράγμασι τὰσ κλήσεισ ἐφαρμόζειν, τάχα ἂν εὑρ́οι τισ Ῥωμαίουσ μὲν ἡμῖν βεβαιωτὰσ τῶν νόμων, πολεμίουσ δὲ τοὺσ ἔνδον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 212:2)
μηδὲν αἰνιγματῶδεσ,^ ὦ Μῶμε, ἀλλὰ σαφῶσ καὶ διαρρήδην λέγε, προστιθεὶσ καὶ τοὔνομα, νῦν γὰρ ἐσ τὸ μέσον ἀπέρριπταί σοι ὁ λόγοσ, ὡσ πολλοὺσ εἰκάζειν καὶ ἐφαρμόζειν ἄλλοτε ἄλλον τοῖσ λεγομένοισ.
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 3:2)
σκάφασ δύο πεποιημένασ ἐφαρμόζειν ἀλλήλαισ λαβόντεσ, εἰσ τὴν ἑτέραν κατακλίνουσι τὸν κολαζόμενον ὕπτιον·
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 16 2:2)
ἐπὰν ἐκπέμπωσι ναύαρχον ἢ στρατηγὸν οἱ ἔφοροι, ξύλα δύο στρογγύλα μῆκοσ καὶ πάχοσ ἀκριβῶσ ἀπισώσαντεσ, ὥστε ταῖσ τομαῖσ ἐφαρμόζειν πρὸσ ἄλληλα, τὸ μὲν αὐτοὶ φυλάττουσι, θάτερον δὲ τῷ πεμπομένῳ διδόασι.
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 19 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION