Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ γὰρ οὐδὲ αἷμα ἄκρητόν ἐστι τὸ Ῥέον, ἀλλὰ τοῦδε ἰχὼρ διὰ σμικρῶν τῶν στομίων · καὶ τοῦδε οὐ πολλοῦ οὐδὲ πολλάκισ χρέοσ· μετεξετέροισι δὲ καὶ ἡ ἔξωθεν ἰητρείη · ἀτὰρ καὶ φοινίκων ἢ κεράτιων ἐδωδίμων ἕψημα ποθὲν, μοῦνον ἤρκεσε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.74)
τρεῖσ δὲ τὸ πλεῖστον · ξύν τινι τῶν ἑψημάτων, φοινίκων, ἢ κερατίων ἐδωδίμων, ἢ Ῥιζῶν βάτων· ἢν δὲ τρηχύνηται ἡ ἀρτηρίη καὶ ἐπὶ τῷδε βήσσῃ, σιραίῳ τῷ Κρητικῷ ἐμπάσσειν τάδε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.85)
σαφῶσ δ’ ἡμᾶσ διδάσκει καὶ Ἐπίχαρμοσ μετὰ τῶν ἐδωδίμων λαχάνων καὶ τὴν κάκτον καταλέγων οὕτωσ μήκων μάραθα τραχέεσ τε κάκτοι τοῖσ ἄλλοισ μὲν φαγεῖν ἐντὶ λαχάνοισ εἶτα προιών αἲ κά τισ ἐκτρίψασ καλῶσ παρατιθῇ νιν, ἁδὺσ ἐστ’ αὐτὸσ δ’ ἐφ’ αὑτοῦ χαιρέτω, καὶ πάλιν θρίδακασ, ἐλάταν, σχῖνον, .
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 83 2:2)
"τὰ ὀστρακόδερμα ἐν τῷ ἐάρι φαίνεται ἔχοντα τὰ καλούμενα ᾠά, κἀν τῷ μετοπώρῳ δὲ πλὴν τῶν ἐχίνων τῶν ἐδωδίμων, οὗτοι δὲ μάλιστα μὲν ἐν ταύταισ ταῖσ ὡρ́αισ αἰεί τε ἰσχύουσι καὶ τὸ πλέον ἐν ταῖσ πανσελήνοισ καὶ ταῖσ ἀλεειναῖσ ἡμέραισ πλὴν τῶν ἐν τῷ Εὐρίπῳ τῶν Πυρραίων ἐκεῖνοι δ’ ἀμείνονεσ τοῦ χειμῶνοσ καί εἰσι μικροί, πλήρεισ δὲ ᾠῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 35 3:3)
τῶν ἐδωδίμων κοιλιῶν μνημονεύει Ἀριστοφάνησ ἐν Ἱππεῦσι ’ φήσω σε ἀδεκατεύτουσ κοιλίασ πωλεῖν καὶ ἑξῆσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 474)
Λυγκεὺσ δ’ ὁ Σάμιοσ ἐν τῇ πρὸσ Διαγόραν ἐπιστολῇ συγκρίνων τὰ Ἀθήνησι γινόμενα τῶν ἐδωδίμων πρὸσ τὰ ἐν Ῥόδῳ φησὶν ’ ἔτι δὲ σεμνυνομένων παρ’ ἐκείνοισ τῶν ἀγοραίων ἄρτων, ἀρχομένου μὲν τοῦ δείπνου καὶ μεσοῦντοσ οὐθὲν λειπομένουσ ἐπιφέρουσιν ἀπειρηκότων δὲ καὶ πεπληρωμένων ἡδίστην ἐπεισάγουσι διατριβὴν τὸν διάχριστον ἐσχαρίτην καλούμενον, ὃσ οὕτω κέκραται τοῖσ μειλίγμασι καὶ τῇ μαλακότητι καὶ τοιαύτην ἐνθρυπτόμενοσ ἔχει πρὸσ τὸν γλυκὺν συναυλίαν ὥστε προσβιαζόμενοσ θαυμαστόν τι συντελεῖ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 74 2:3)
ἄλλοι στίχοι δηλοῦντεσ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ καὶ τοῦ τέλουσ τῶν ἐδωδίμων τί ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87 7:2)
ὅτι γὰρ τῆσ ὠφελείασ ἕνεκα τῆσ εἰσ τὸν βίον οὕτωσ ἑαυτοὺσ εἰθίκασι, φανερὸν εἶναι πᾶσιν ἐκ τοῦ πολλὰ τῶν ἐδωδίμων παρ’ αὐτοῖσ ἐνίουσ μὴ προσφέρεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 89 4:2)
πρὸσ δὲ τούτοισ, ὅταν τισ εἰσ χαλκοῦν ἀγγεῖον ἐμβαλὼν τῶν ἐδωδίμων ὁδηποτοῦν μεθ’ ὕδατοσ εἰσ τὸν ἥλιον θῇ, ταχέωσ ἕψεται χωρὶσ πυρὸσ καὶ ξύλων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 34 4:2)
ἔστι γοῦν ἔτι λείψανα τοῦ θείου πυρόσ, καὶ πέντε μὲν πόλεων ἰδεῖν σκιάσ, ἔτι δὲ κἀν τοῖσ καρποῖσ σποδιὰν ἀναγεννωμένην, οἳ χροιὰν μὲν ἔχουσι τῶν ἐδωδίμων ὁμοίαν, δρεψαμένων δὲ χερσὶν εἰσ καπνὸν διαλύονται καὶ τέφραν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 546:2)
ἐδωδίμων ἐπιδεικνύμενοι τῷ κατὰ σφᾶσ κόρῳ τὸν λιμὸν τῶν πολεμίων ἐξέκαιον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 591:2)
μανὸσ γὰρ ὢν ἄλλωσ καὶ τοῖσ ἀραιώμασιν ἀνειμένοσ ὑπ’ ἀργίασ καὶ ἀμβλύτητοσ, ὅταν ἐμβῇ τι τῶν ἐδωδίμων, ἐκείνου σημήναντοσ, ἔμυσε καὶ κατηνάλωσεν·
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 30 7:1)
"οὐ γάρ τι φαῦλον ἡ ψυχὴ καὶ μικρὸν οὐδ’ ἀγεννέσ ἐστιν οὐδ’ ὥσπερ οἱ πολύποδεσ ἄχρι τῶν ἐδωδίμων ἐκτείνει τὰσ ἐπιθυμίασ, ἀλλὰ ταύτην μὲν ὀξύτατοσ ἀποκόπτει κόροσ ἀκαρὲσ ὡρ́ασ μόριον ἀκμάσασαν, τῶν δὲ πρὸσ τὸ καλὸν ὁρμῶν καὶ τὴν ἐπὶ τῷ καλῷ τιμὴν καὶ χάριν οὐκ ἔστιν αὐτῶν μέτρον ὁ τοῦ βίου χρόνοσ, ἀλλὰ τοῦ παντὸσ αἰῶνοσ ἐπιδραττόμενον τὸ φιλότιμον καὶ φιλάνθρωπον ἐξαμιλλᾶται ταῖσ πράξεσι καὶ ταῖσ χάρισιν ἡδονὰσ ἀμηχάνουσ ἐχούσαισ, ἃσ οὐδὲ φεύγοντεσ οἱ χρηστοὶ διαφεύγειν δύνανται, πανταχόθεν αὐτοῖσ ἀπαντώσασ καὶ περιεχομένασ, ὅταν εὐφραίνωσι πολλοὺσ εὐεργετοῦντεσ·
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 173)
ὃ δὲ θαυμασιώτατόν ἐστιν, οὐκ ἀνθρώπουσ μόνον ἀλλὰ καὶ κτήνη μάλιστα πάντων ἐδωδίμων ἀναρρώννυσιν ἄρτοσ ὥστε, κἂν ἐλάχιστον ἐμφάγωσιν, ἰῶνται καὶ βαδίζουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Τίσ αἰτία βουλίμου. 12:2)
"ἥ γε μὴν πολυτίμητοσ ἐπιγλωττὶσ οὐκ ἔλαθε τὸν Διώξιππον, ἀλλὰ περὶ ταύτην φησὶ τὸ ὑγρὸν ἐν τῇ καταπόσει διακρινόμενον εἰσ τὴν ἀρτηρίαν ἐπιρρεῖν, τὸ δὲ σιτίον εἰσ τὸν στόμαχον ἐπικυλινδεῖσθαι καὶ τῇ μὲν ἀρτηρίᾳ τῶν ἐδωδίμων μηδὲν παρεμπίπτειν, τὸν δὲ στόμαχον ἅμα τῇ ξηρᾷ τροφῇ καὶ τῆσ ὑγρᾶσ ἀναμιγνύμενόν τι μέροσ ὑποδέχεσθαι, πιθανὸν γάρ ἐστι τὴν μὲν ἐπιγλωττίδα τῆσ ἀρτηρίασ προκεῖσθαι διάφραγμα καὶ ταμιεῖον, ὅπωσ ἀτρέμα καὶ κατ’ ὀλίγον διηθῆται τὸ ποτόν, ἀλλὰ μὴ ταχὺ μηδ’ ἄθρουν ἐπιρρακτὸν ἀποβιάζηται τὸ πνεῦμα καὶ διαταράττῃ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Πρὸσ τοὺσ ἐγκαλοῦντασ Πλάτωνι τὸ ποτὸν εἰπόντι διὰ τοῦ πνεύμονοσ ἐξιέναι. 9:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION